με ηλικία που ίσως να ξεπερνά και τα 140 χρόνια, κάνοντας έτσι το πρώτο βήμα προς την οριστική διάσωσή του. Πρόκειται για την οικία Γερολυμάτου που βρίσκεται επί της Σεφέρη 39, έχει χαρακτηριστεί φυσικά ως διατηρητέο κτίριο, ενώ επειδή έχει εγκαταλειφθεί, ο κίνδυνος κατάρρευσης είναι μεγάλος. Το κτίριο που ανήκει στον Δήμο Λαρισαίων έχει χαρακτηριστεί ως έργο τέχνης και ως ιστορικό κτίριο που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία. Την έγκριση της μελέτης αποκατάστασης έδωσε η γενική διευθύντρια Αναστήλωσης, Μουσείων και Τεχνικών Εργων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Αμαλία Ανδρουλιδάκη, ενώ τα έργα για να προχωρήσουν πρέπει να τηρούν μια σειρά από όρους ώστε να μην αλλοιωθεί ούτε κατ’ ελάχιστο ο χαρακτήρας του κτιρίου που αποτελεί έξοχο δείγμα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της εποχής της τουρκοκρατίας. Φορέας υλοποίησης του έργου είναι ο Δήμος Λαρισαίων και οι εργασίες θα ενταχθούν στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» με τίτλο «Αποκατάσταση διατηρητέου κτιρίου επί της οδού Σεφέρη 39 στη Λάρισα».Ν. ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ:
140 ΕΤΩΝ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ
Όπως έγραψε ο «βιογράφος» της Λάρισας Νίκος Παπαθεοδώρου στην «Ε» στις 8 Νοεμβρίου 2015 για την οικία Γερολυμάτου «Το κτίριο πρέπει να έχει ζωή 140 χρόνων περίπου. Σαν πρώτος ιδιοκτήτης του φέρεται ο Θεόδωρος Κιρλής. …Όπως κατασκευαστικά έτσι και μορφολογικά, το κτίριο έχει άφθονα παραδοσιακά στοιχεία, αλλά διαφαίνεται σ’ αυτό και κάποια λαϊκή έκφραση του νεοκλασικισμού, ο οποίος μόλις αναδυόταν στην επαρχιακή Ελλάδα την εποχή εκείνη. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, το κτίσμα είναι διώροφο. Στο ισόγειο η τοιχοποιία είναι με πλιθιά (λάσπη με άχυρα, σχηματοποιημένα σε τούβλα). Στον όροφο η κατασκευή ήταν πιο ελαφριά από απόψεως πάχους, αλλά ήταν ενισχυμένη και με ξύλινο σκελετό, ο οποίος συμπληρωνόταν από πλιθιά και επίχρισμα.
Αρχιτεκτονικά ενδιαφέρον παρουσιάζει η πρόσοψη προς την οδό Σεφέρη. Προέχουν στον όροφο δύο σαχνισιά, υποστηριζόμενα με τρία ξύλινα φουρούσια το καθένα, συμμετρικά τοποθετημένα σε σχέση με το κεντρικό τμήμα της κατοικίας. Τα ανοίγματα (παράθυρα) όπως πάντα υπερέχουν αριθμητικά στον όροφο, είναι με ξύλινη κατασκευή και καλύπτονται με συμπαγή πατζούρια. Η σκεπή είναι δίρριχτη καλυμμένη με κεραμίδια. Στο κέντρο του ισόγειου βρίσκεται η παραδοσιακή ισχυρή ξυλόπορτα. Πάνω της αντί για υπέρθυρο ανοίχτηκε ένα τετράγωνο παράθυρο με σιδερένια κιγκλιδώματα, και δεξιά και αριστερά υπάρχει από ένα παράθυρο για τις ανάγκες φυσικού φωτισμού και εξαερισμού των δωματίων της πρόσοψης. Οι βοηθητικοί χώροι της κατοικίας βρίσκονται σε κάποιο βοηθητικό κτίσμα στο πίσω μέρος της αυλής» αναφέρει ανάμεσα σε άλλα ο κ. Παπαθεοδώρου. 

Θανάσης Αραμπατζής