πλαίσιο.
Ο κ. Κόκκαλης τονίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Μετά την ολοκλήρωση της δημόσιας διαβούλευσης, η Κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση στη Βουλή το σχέδιο νόμου, με το οποίο θα ενσωματωθεί στην Ελληνική νομοθεσία η Οδηγία (Ε.Ε.) 2020/1151 αναφορικά με την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά. Ειδικότερα με το άρθρο 1 του σχεδίου νόμου αντικαθίσταται το άρθρο 82 του Ν. 2960/2001 (παρ. 12 του άρθρου 1 της Οδηγίας (Ε.Ε.) 2020/1151), που ρύθμιζε τον «Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης τσίπουρου ή τσικουδιάς μικρών αποσταγματοποιών (διημέρων)». Όμως, η νέα διάταξη ορίζει τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο προϊόν απόσταξης των διήμερων μικρών αποσταγματοποιών και απουσιάζει η μνεία της ονομασίας ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΚΑΙ ΤΣΙΚΟΥΔΙΑ.
Το σχέδιο νόμου αφαιρεί τη ρητή ονομασία «τσίπουρο και τσικουδιά που παράγονται από διήμερους αποσταγματοποιούς» και την αντικαθιστά με περιφραστικές ονομασίες και περιγραφές, γεγονός ακατάληπτο, διότι είναι σαφές πως το απόσταγμα στεμφύλων των διήμερων μικρών αποσταγματοποιών δεν μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο πέρα από ΤΣΙΠΟΥΡΟ, αφού η ίδια η λέξη περικλείει αυτομάτως την αυθεντικότητα της παραδοσιακής τεχνικής της απόσταξης, τον μοναδικό χαρακτήρα των φρέσκων στεμφύλων και την άμεση διασύνδεση με τον παραγωγό/αμπελοκαλλιεργητή.
Είναι, λοιπόν, αυθαίρετη και επικίνδυνη η χρήση της ορολογίας «παραδοσιακό απόσταγμα διημέρων» έναντι του ορθού «Τσίπουρο και Τσικουδιά» στο παραγόμενο προϊόν απόσταξης από στέμφυλα σταφυλής με την παραδοσιακή μέθοδο απόσταξης, καθώς από κανένα νομικό κείμενο της Ευρωπαϊκής ή της Εθνικής νομοθεσίας δεν προκύπτει υποχρέωση αλλαγής της ορολογίας και της εγκατάλειψης των όρων «Τσίπουρο και Τσικουδιά», ενώ καμία σχετική συζήτηση αλλαγής της ορολογίας δεν έχει αναπτυχθεί μέχρι τώρα, ούτε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε, πολύ περισσότερο, στη χώρα μας. Η ίδια η λέξη ΤΣΙΠΟΥΡΟ ήταν διαχρονικά και εξακολουθεί να είναι η πραγματική και συνήθης ονομασία του προϊόντος και δεν δικαιούται η ελληνική Πολιτεία να την αφαιρέσει, διότι οι μικροί διήμεροι αποσταγματοποιοί αποτελούν μέρος της λαϊκής παράδοσης και είναι στενά συνδεδεμένοι στην αντίληψη του λαού με την παραγωγή παραδοσιακής ποιοτικής τσίπουρου, ενώ παράλληλα διατηρούν άσβεστη την παράδοση της απόσταξης μέσα από την εμπειρία και την τεχνογνωσία τους.
Η επίθεση αυτή δεν δικαιολογείται από κανένα ειδικό και σημαντικό συμφέρον της Ελληνικής Πολιτείας. Ένας δυναμικός κλάδος της αγροτικής οικονομίας που απολαμβάνει την προτίμηση και την αναγνώριση του καταναλωτικού κοινού δεν είναι εχθρός που πρέπει να πολεμηθεί, αλλά πολύτιμος σύμμαχος που πρέπει να υποστηριχθεί».