Ο Βαρθολομαίος ευλογεί τα όπλα του Αλλάχ! Με επιστολή του που απέστειλε προς τον Τούρκο πρόεδρο Ρεζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο Βαρθολομαίος, εύχεται καλή επιτυχία στον «Κλάδο Ελαίας»! Ευλογεί δηλαδή την εισβολή που επιχειρεί αυτήν την στιγμή στα κουρδικά συριακά εδάφη ο τουρκικός στρατός: «Ευχόμαστε σε εσάς (τον Ερντογάν δηλαδή) και τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις», γράφει μεταξύ άλλων στην επιστολή του ο Οικουμενικός Πατριάρχης, «καλή επιτυχία στην επιχείρηση Κλάδος Ελαίας (χωρίς εισαγωγικά) ώστε να επέλθει ειρήνη στην περιοχή, όπως αναφέρεται στο όνομα της επιχείρησης και ελπίζουμε να δώσει ένα ασφαλές μέλλον για τον λαό που έχει υποφέρει αρκετά…».

Μέχρι τώρα ήμουν πολύ προσεκτικός και πολύ ανεκτικός στα όσα έλεγε ο Βαρθολομαίος. Ακόμα κι όταν επικαλέσθηκε το Κυπριακό για να αναφερθεί -κατ’ άλλους να «δικαιολογήσει»- τους διωγμούς των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό καθεστώς! Σίγουρα έλεγα, δεν είναι εύκολο να ζεις εν μέσω «γκρίζων λύκων», αναγκαστικά κρατάς κάποια προσχήματα. Αυτήν τη φορά όμως ξεπέρασε κάθε προηγούμενο ο παναγιότατος Πατριάρχης μας. Και δεν κινδυνολογώ καθόλου πιστέψτε με. Ξέρω πολύ καλά τι γράφω.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Οικουμενικός Πατριάρχης μιλά για διάφορα θέματα και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες που τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα. Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που αναφέρθηκε στους διωγμούς των Ελλήνων της Πόλης τους οποίους συνέδεσε με την Κύπρο και το πρόβλημα της, το οποίο σύμφωνα με τον Παναγιότατο απετέλεσε την αφορμή γι’ αυτούς τους πρωτοφανείς σε αγριότητα διωγμούς. Το πογκρόμ του Σεπτεμβρίου του 1955 κατά των Ελλήνων της Πόλης δηλαδή, κι ό,τι ακολούθησε πιο ύστερα μετά την τουρκική ανταρσία στην Κύπρο, παραμονές Χριστουγέννων του 1963.

Ανεξάρτητα όμως με όλα αυτά, σίγουρα ο επικεφαλής κάθε Χριστιανικής Εκκλησίας δεν δικαιούται να ευλογεί τα όπλα κανενός. Το μόνα «όπλα» που πρέπει να ευλογεί η Χριστιανική Εκκλησία είναι «τα όπλα» της παγκόσμιας ειρήνης. Η αγγελία της γέννησης του Σωτήρα του κόσμου συνοδεύτηκε από μια πολύ γλυκιά μελωδία, με τα πιο ευλογημένα και παρηγορητικά λόγια: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκάς β:14).

Αυτό δίδαξε ο Χρηστός όταν ενανθρωπίστηκε. Από τη στιγμή που γεννήθηκε ο άρχων της ειρήνης, ο Ιησούς Χριστός, ως άνθρωπος επάνω στη γη, ήρθε και η ειρήνη στις καρδιές αυτών που τον πίστεψαν. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός δεν έκανε απλή αναφορά στην ειρήνη, αλλά έδινε την ειρήνη. «Ειρήνην αφίνω εις εσάς, ειρήνην την εμήν δίδω εις εσάς• ουχί καθώς ο κόσμος δίδει, σας δίδω εγώ. Ας μη ταράττηται η καρδία σας μηδέ ας δειλιά» (Ιωάννης ιδ: 27).

Γράφει ακόμη στην επιστολή τους ο Βαρθολομαίος: «… Όπως υπαγορεύει η παράδοση της Εκκλησίας μας, προσευχόμαστε πάντα για το κράτος, την υγεία των ηγετών μας και την ευημερία και ευτυχία του λαού μας…».  Καλά, ο Παναγιότατος Πατριάρχης μας δεν έχει πληροφορηθεί ποτέ ότι οι μισοί και πλέον Τούρκοι υπήκοοι είναι είτε καταδιωκόμενοι, είτε φυλακισμένοι; Σε ποιο λαό αναφέρεται αλήθεια ο Βαρθολομαίος; Ναι, ναι, ξέρω ζει εν μέσω «γκρίζων λύκων ο Πατριάρχης μας θα πείτε ξανά. «Ο Πατριάρχης είναι όμηρος, η διπλωματία του αναγκαστικά πλάγια, κινδυνεύει να έχει τη μοίρα του Γρηγόριου Ε΄» γράφτηκε σε μια ιστοσελίδα. «Η είδηση είναι ψεύτικη», αποκρίνονταν άλλοι. «Υπάρχει εκβιασμός σχετικά με την χορήγηση της τουρκικής ιθαγένειας στους πατριαρχικούς μητροπολίτες, και έτσι ο Πατριάρχης προβαίνει στις αναγκαίες υποχωρήσεις». Αυτά ήταν μερικά από τα επιχειρήματα που ακούστηκαν, κάποτε μάλιστα ακόμη και από καλόπιστους και ειλικρινείς ανθρώπους.

Σε άρθρο των Γιώργου Καραμπελιά και Γιώργου Ρακκά διαβάζουμε: «Το Πατριαρχείο είναι μεν σε ομηρία, η ακεραιότητά του ωστόσο προστατεύεται από τις ΗΠΑ, και επειδή ο Βαρθολομαίος αποτελεί αντίπαλο δέος στον Ρώσο Πατριάρχη.  Οι συγκρίσεις με τον Γρηγόριο Ε΄ είναι ανιστόρητες και διακινούνται σκοπίμως για να θυματοποιήσουν τον Πατριάρχη δικαιολογώντας έτσι την σκανδαλώδη πολιτική του: Ο Γρηγόριος Ε΄ είχε να υπερασπιστεί τον ακμαίο ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης και των άλλων περιοχών που βρίσκονταν στην καρδιά του οθωμανικού κράτους, ενώ ο Βαρθολομαίος, που στο εσωτερικό της Τουρκίας διαθέτει πραγματικό ποίμνιο μερικών εκατοντάδων εναπομείναντων ορθοδόξων, διαχειρίζεται μόνο την ιστορική και συμβολική αξία του θεσμού του και η πνευματική του δικαιοδοσία επεκτείνεται μόνο στους εκτός Τουρκίας Ορθοδόξους. Και όμως, αυτήν ακριβώς την αξία καταστρέφει και διασύρει με κινήσεις σαν αυτή της δικαιολόγησης μιας βάρβαρης εισβολής». Προσυπογράφω και υπερθεματίζω ανεπιφύλακτα.

Υστερόγραφο 1: Θα στείλει άραγε επιστολή ο Παναγιότατος για να διαμαρτυρεί για τις ιταμές δηλώσεις του επικεφαλής των συμβούλων του Recep Tayyip Erdogan, Yigit Bulut που δήλωσε: «Η Αθήνα θα νιώσει την οργή της Τουρκίας, χειρότερη από αυτή στην Αφρίν. θα σπάσουμε τα χέρια και τα πόδια αξιωματούχων, του πρωθυπουργού ή όποιου υπουργού τολμήσει να ανέβει στα Ίμια στο Αιγαίο».

 Από τον Ντίνο Αυγουστή

Ο Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή είναι επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας

a.avgoustis@hotmail.com