Διαλύει την ομίχλη της ταύτισής μας με την υλική μας υπόσταση και μας φέρνει πιο κοντά στον πραγματικό, όμορφο Εαυτό μας. Απεγκλωβιζόμαστε από τις αισθήσεις που ελέγχουν τις νοητικές και συναισθηματικές μας λειτουργίες και αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε τον ατάραχο βυθό της μακαριότητας της ψυχής, της γαλήνης και της αρμονίας και όχι απλά και μόνο τους θυελλώδεις κυματισμούς των επιφανειακών ικανοποιήσεων του «Εγώ», που τελικά μας οδήγησαν στην φτώχεια της υπερκατανάλωσης και του αυτονόητου, μιας ρηχής ανικανοποίητης ζωής. Και όλα αυτά γιατί ο καιρός περνά παλεύοντας με τα εξωτερικά πράγματα, με τη συνειδητότητα να παραμένει αμετάβλητη.

Η πραγματική Ελευθερία είναι εσωτερική. Η μεγαλύτερη σκλαβιά είναι ο νους μας. Πολλοί λίγοι όμως το έχουμε καταλάβει. Ο νους μας είναι ο δεσμοφύλακάς μας. Η ελευθερία είναι ανάπτυξη, πέρα από τα όρια του φόβου και του άγχους.

Ελευθερία σημαίνει να αποβάλλουμε τους προσωπικούς προγραμματισμούς για να μπορούμε να κατανοούμε και άλλες απόψεις και να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα.

Η ανθρώπινη φύση πρέπει να αλλάξει. Ίσως τώρα ήρθε η ώρα, να πάψουν οι άνθρωποι να υποφέρουν χωρίς λόγο, να βασανίζονται και να χτυπιούνται, ζώντας μια δύσκολη και ασήμαντη ζωή.

Τώρα λοιπόν θα προχωρήσουμε, θα ξεφύγουμε από τη συνεχή διαμάχη και τον αγώνα της ζωής και μόνο, θα αξιοποιήσουμε τον χρόνο των «επιβεβλημένων διακοπών» πηγαίνοντας ψηλότερα πνευματικά και βαθύτερα διανοητικά.

Ας στραφούμε στη Θεϊκότητα μέσα μας και όχι στις αρνητικές καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε. Αν γεμίσουμε τον νου μας με το καλό και αναμένουμε μόνο καλό, τότε μόνο καλό θα μας έρθει. Ανάλογη με το κακό, που βρίσκεται στις σκέψεις μας, θα είναι και η ταλαιπωρία στη ζωή μας.

Τώρα μας δίνεται η ευκαιρία για επανεκτίμηση των αντικειμένων και των δραστηριοτήτων που γέμιζαν τη ζωή μας, να την απλοποιήσουμε και να βγούμε από τον ιστό της προσκόλλησης, να κάνουμε ένα βήμα προς την ελευθερία, όχι την εξωτερική -η οποία είναι και αυτή σημαντική- αλλά σ΄ έναν σημαντικότερο τύπο ελευθερίας, εσωτερικής αυτοκυριαρχίας που μας επιτρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι ανεξάρτητα από το τι μας συμβαίνει.

Να αισθανόμαστε ασφαλείς και γαλήνιοι σε κάθε κατάσταση, να σκεφτόμαστε με διαύγεια ανεξάρτητα από το περιβάλλον μας, ήρεμοι και δημιουργικοί.

Να βγούμε από τη «φυλακή» των αναγκών, των επιθυμιών και των φόβων μας για να νιώσουμε την πραγματική αίσθηση ειρήνης και ελευθερίας.

Ας μην φοβόμαστε λοιπόν, γιατί το μέλλον φέρνει πάντα ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε για να αναπτυχθούμε..!

Από τη Βαρβάρα Τσακουρίδου, ποιήτρια