Του Γιώργου Δελαστίκ
Είναι 9 το πρωί της Τετάρτης, 14 Αυγούστου 1974. Σαράντα χρόνια πριν. Ο ελληνικός λαός κρέμεται από τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα. Η κυβερνητική ανακοίνωση που αρχίζει να μεταδίδεται εκείνη την ώρα προκαλεί πάνδημο ενθουσιασμό. «Κατόπιν της αποδειχθείσης ανικανότητας της Ατλαντικής Συμμαχίας να αναχαιτίσει την Τουρκίαν από του να δημιουργήση κατάστασιν συρράξεως μεταξύ δύο συμμάχων, ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής έδωσεν εντολήν όπως αι ελληνικαί ένοπλαι δυνάμεις αποσυρθούν από την Συμμαχίαν του ΝΑΤΟ. Η Ελλάς θέλει να παραμείνει μέλος της Συμμαχίας μόνον ως προς το πολιτικόν μέρος αυτής».
Κυκλοφορούν αμέσως έκτακτα παραρτήματα των εφημερίδων. «Πόλεμος - Η Ελλάς έφυγε από το ΝΑΤΟ - Η Συμμαχία δεν έχει πλέον νόημα υπάρξεως - Η Αμερική ενθαρρύνει τους δολοφόνους και διακόπτει τη βοήθεια προς την Ελλάδα. - Η Τουρκία εξαπέλυσε επίθεσι στην Κύπρο από τις 5 το πρωί» είναι π.χ. οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι της δεξιάς εφημερίδας «Απογευματινή».
«Η απόφασις του προέδρου της κυβερνήσεως κ. Κ. Καραμανλή δια την αποχώρησιν των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων από της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ πλην του πολιτικού σκέλους αυτής, υπήρξεν θαρραλέα ανδρική και επεβάλλετο εκ των περιστάσεων... Η απόφασις του κ. Κ. Καραμανλή διά την εγκατάλειψιν του ΝΑΤΟ είναι όχι μόνον σκόπιμος και δικαιολογημένη, αλλ΄ απηχεί την στιγμήν αυτήν την γενικήν λαϊκήν βούλησιν» γράφει η επίσης δεξιά «Ακρόπολις».
ΝΑΤΟΪΚΟΣ Ο «ΑΤΤΙΛΑΣ -2»
Μία ώρα νωρίτερα, ο τότε υπουργός Εξωτερικών Γεώργιος Μαύρος έχει γνωστοποιήσει στο ΝΑΤΟ κατ΄ εντολήν του πρωθυπουργού ότι η Ελλάδα αποχωρεί από το στρατιωτικό σκέλος του, επειδή παρά τις προειδοποιήσεις της Αθήνας το ΝΑΤΟ έχει αφήσει την Τουρκία να ξεκινήσει τον «Αττίλα -2» στην Κύπρο.
Μέσα σε τρεις μόνο ημέρες, από τα χαράματα της 14ης Αυγούστου ως το βράδυ της 16ης Αυγούστου 1976, το 8% του κυπριακού εδάφους που κατείχαν ως αποτέλεσμα του «Αττίλα-1» οι Τούρκοι εισβολείς γίνεται 37%. Ακόμη και η Μερσεντές του διοικητή των Ελληνικών Δυνάμεων της Κύπρου (ΕΛΔΥΚ) πέφτει στα χέρια των Τούρκων εισβολέων, οι οποίοι προελαύνουν διά περιπάτου, αποδεικνύοντας την προδοτική στάση των δικτατόρων της ελληνικής χούντας που είχαν αφήσει την Κύπρο εντελώς ανυπεράσπιστη. Το μόνο που ενδιέφερε τους πράκτορες της CIA στις γραμμές της χούντας των συνταγματαρχών ήταν να οργανώσουν το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου ώστε να γίνει δυνατή η τουρκική εισβολή του «Αττίλα -2».
Στις 15 Αυγούστου, ανήμερα της Παναγίας, οι Τούρκοι εισβολείς παίρνουν την Αμμόχωστο. Την επόμενη μέρα, 16 Αυγούστου, παίρνουν και τη Μόρφου. Πανικόβλητη η κυβέρνηση Κληρίδη μετακινείται στη Λεμεσό, φοβούμενη ότι οι Τούρκοι όπου να ΄ναι θα καταλάβουν και τη Λευκωσία.
Στις 3.30 τα χαράματα της 14ης Αυγούστου 1974 η Ελλάδα αποσύρεται από τις ελληνοτουρκικές συνομιλίες για την Κύπρο που διεξάγονται στη Γενεύη.
Γύρω στις 5 το χαράματα, μιάμιση ώρα αργότερα, αρχίζει ο «Αττίλας -2».
«ΝΑΤΟ - CIA - ΠΡΟΔΟΣΙΑ»
Η απόφαση ενός βαθύτατα δεξιού ηγέτη όπως ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής να διατάξει την αποχώρηση της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος οφείλεται και σε ένα γεγονός που τότε ήταν άγνωστο στο ευρύ κοινό.
Στις 30 Ιουλίου 1974, δύο ολόκληρες εβδομάδες πριν από τον τουρκικό «Αττίλα-2», ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, προβλέποντας την αποτυχία των ελληνοτουρκικών συνομιλιών της Γενεύης λόγω των απίθανων απαιτήσεων της Αγκυρας και αντιλαμβανόμενους ότι οι Τούρκοι τηρούν αυτή τη στάση προκειμένου να κάνουν νέα επίθεση στην Κύπρο για να επεκτείνουν τα εδάφη που κατείχαν, ζήτησε να συνέλθει εκτάκτως το συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ.
Εμβρόντητος ο Ελληνας πρωθυπουργός λαμβάνει την εξής εκπληκτική απάντηση από τον Ολλανδό γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λουνς - προφανώς κατ΄ εντολήν των Αμερικανών - όπως προκύπτει από σημείωμα του Δημήτρη Μπίτσιου που συμπεριλαμβάνεται στο Αρχείο Καραμανλή:
- «Η απάντηση του κ. Λουνς ήταν ότι ο ίδιος δεν θα παρίστατο γιατί αναχωρούσε για διακοπές και ότι δεν θα παρίσταντο επίσης οι περισσότεροι υπουργοί Εξωτερικών λόγω απασχολήσεώς των ή διακοπών»!
Ο κυνισμός των νατοϊκών εχθρών της Ελλάδας είναι απίστευτος. Η Τουρκία έχει εισβάλει στην Κύπρο, Αθήνα και Αγκυρα βρίσκονται στα πρόθυρα ελληνοτουρκικού πολέμου - δηλαδή δύο χώρες που ανήκουν στο ΝΑΤΟ ετοιμάζονται να πολεμήσουν μεταξύ τους αντί να πολεμούν, υποτίθεται, κατά της Σοβιετικής Ενωσης και όμως ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ λέει ότι δεν θέλει να ασχοληθεί με τα θέμα γιατί θα... πάει διακοπές!
Την Τρίτη και 13 Αυγούστου 1974, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, δίνει το πράσινο φως για την εξαπόλυση του «Αττίλα -2». Με μια επονείδιστη ανακοίνωσή του τάσσεται... «υπέρ ενός μεγαλύτερου βαθμού αυτονομίας της τουρκοκυπριακής κοινότητας», καλύπτοντας έτσι τα διχοτομικά σχέδια των Τούρκων του «Αττίλα»!
Θα ήταν φυσικά ηλίθια η Αγκυρα, αν δεν εκμεταλλευόταν τη χρυσή ευκαιρία που της δίνει η αμερικανική υποστήριξη για τη διχοτόμηση της Κύπρου! Προχωρεί αδίστακτα, με τις ουσιαστικές ευλογίες των ΗΠΑ που επιθυμούν «μεγαλύτερη αυτονομία των Τουρκοκυπρίων» και του ΝΑΤΟ που... πάει διακοπές και έτσι αδυνατεί να συνεδριάσει!
Η Ελλάδα ολόκληρη βράζει από οργή εναντίον των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Το μίσος του ελληνικού λαού εναντίον των υποτιθέμενων συμμάχων αποκρυσταλλώνεται στο σύνθημα «ΝΑΤΟ - CIA - Προδοσία» που σφραγίζει μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων της μεταπολίτευσης.
ΑΝΔΡΕΑΣ: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ!
Στις 16 Αυγούστου 1974, ελάχιστες ώρες μετά την ολοκλήρωση του «Αττίλα -2», νύχτα Παρασκευής, επιστρέφει στην Ελλάδα ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Οι δηλώσεις που κάνει με το που πατάει το πόδι του στο ελληνικό έδαφος σηματοδοτούν την πολιτική ρήξη του Ανδρέα με τις παραδοσιακές θέσεις του Κέντρου.
«Πρέπει να θέσουμε τέρμα στην εξάρτησή μας από το Πεντάγωνο των ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ...». Η προσχώρηση της Ελλάδας στη Συμμαχία του ΝΑΤΟ και η εξάρτησή της από τις ΗΠΑ... αποτέλεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο του διαμελισμού της Κύπρου...», δηλώνει χαρακτηριστικά.
Τέσσερις μήνες αργότερα, στις 13 Δεκεμβρίου, μιλώντας από το βήμα της πρώτης μεταδικτατορικής Βουλής, ο Α. Παπανδρέου είναι φωτιά και λάβρα εναντίον των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ: «Η δικτατορία όχι μόνο ενεκρίθη, αλλά κατασκευάσθηκε και μεθοδεύτηκε από το Πεντάγωνο των ΗΠΑ, τη CIA και το ΝΑΤΟ... Και η τραγωδία της Κύπρου ήτο επίσημο έργο του Πενταγώνου και των ίδιων δυνάμεων και του ΝΑΤΟ» καταγγέλλει...
Στις 14 Νοεμβρίου 1974, τρεις μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές στις οποίες θριάμβευσε η Ν.Δ. του Κ. Καραμανλή, μιλώντας στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ στο Σύνταγμα, ο Α. Παπανδρέου αποκαλύπτει ότι «ενώ η κυβέρνηση έφυγε από τη διάσκεψη της Γενεύης, συμμετέχει σε διαπραγματεύσεις με εκπροσώπους του ΝΑΤΟ και του Πενταγώνου - δηλαδή με αυτούς που σχεδίασαν και έβαλαν σε εφαρμογή με τους ντόπιους πράκτορές τους, τη χούντα, το πραξικόπημα στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή».
Τρεις μέρες νωρίτερα, στις 11 Νοεμβρίου, η αμερικανική εφημερίδα «Ουάσινγκτον Ποστ» αποκάλυπτε ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είχε ζητήσει από τις ΗΠΑ να μη γίνει καμία ανακοίνωση από την αμερικανική πλευρά για το περιερχόμενο των ελληνοαμερικανικών συνομιλιών για το Κυπριακό πριν από τις ελληνικές βουλευτικές, οι οποίες θα γίνονταν στις 17 Νοεμβρίου 1974, προκειμένου να αποφευχθεί εκλογική ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ.
Παράλληλα, διέρρευσαν τα πρακτικά συνάντησης του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ με τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο, όπου ο Κίσινγκερ έλεγε το ίδιο πράγμα.
ΕΞΩ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ!
Στις 17 Αυγούστου 1974, ο Ελληνας πρεσβευτής στο Παρίσι συναντά τον δεξιό πρώην πρωθυπουργό της Γαλλίας Μισέλ Ντεμπρέ. Βάσει του σημειώματος του πρεσβευτή που περιλαμβάνεται στο Αρχείο Καραμανλή, ο Γάλλος Ντεμπρέ του είπε μεταξύ άλλων: «Αποχώρησις Ελλάδος από ΝΑΤΟ. Συμφωνεί φυσικά πλήρως προς αυτήν...Ο κ. Ντεμπρέ ηννόει προφανώς ότι Ελλάς θα πρέπει προχωρήση μέχρις απομακρύνσεως αμερικανικών βάσεων»!
Στις 19 Αυγούστου, δύο μέρες αργότερα, ο Χένρι Κίσινγκερ, ο άνθρωπος που οι Ελληνες έχουν μισήσει περισσότερο από οποιοδήποτε άτομο μετά τον Χίτλερ τα τελευταία εκατό χρόνια, δίνει συνέντευξη Τύπου για το Κυπριακό και υπογραμμίζει αναφερόμενος στη στάση της κυβέρνησης Καραμανλή:
«Δεν θα επηρεασθούμε από απειλές για αποχώρηση από το ΝΑΤΟ ή από αντιαμερικανικές διαδηλώσεις που οπωσδήποτε για μας είναι εντελώς αδικαιολόγητες»!
Στις 28 Αυγούστου, δέκα μέρες αργότερα, ο Κ. Καραμανλής απευθύνει εκτενή επιστολή προς τους πρωθυπουργούς των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, όπου αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Η κυβέρνησίς μου ήχθη εις το συμπέρασμα ότι πρέπει να αναλάβη η ιδία διά των ιδίων της δυνάμεων την προφύλαξιν ανεξαρτησίας της... Η ελληνική κυβέρνησις απεφάσισεν επίσης όπως επανακτήση ευθύς την πλήρην ενάσκησιν της κυριαρχίας της εφ΄ ολοκλήρου του εδάφους, του εανερίου χώρου και των χωρικών υδάτων της Ελλάδος, ήτις είχε μέχρι τούδε περιορισθή λόγω της μονίμου παρουσίας ξένων στρατιωτικών εγκαταστάσεων...».
Να απομακρύνει δηλαδή τις αμερικανικές και νατοϊκές βάσεις από την Ελλάδα απειλεί ο Κ. Καραμανλής! Ποτέ φυσικά δεν υλοποίησε τη συγκαλυμμένη απειλή του. Είναι όμως δείγμα του ριζοσπαστισμού εκείνης της εποχής.
