* Πενήντα χρόνια για οργάνωση και μάλιστα νεολαίας, δεν είναι πολλά; Τόσα άλλαξαν, δεν χρειάζεται ανανέωση, κάτι διαφορετικό;
- Είναι σίγουρα πολλά και είμαστε περήφανοι για την ιστορία της Οργάνωσής μας, όχι μόνο για τα 50 χρόνια αλλά και για τη δράση των νέων κομμουνιστών πιο πριν. Είμαστε περήφανοι για τη συμβολή της ΚΝΕ και την πρωτοπόρα δράση της κάτω από όλες τις συνθήκες στην ανάπτυξη των αγώνων της νεολαίας, για να σηκώσει το ανάστημά της. Σε αυτό τον δρόμο βαδίζουμε αταλάντευτα. Γιατί το σύγχρονο και το νέο σήμερα είναι να έχουμε σταθερή δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, ολόπλευρη μόρφωση για όλα τα παιδιά, ζωή πολύ καλύτερη με ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών του λαού και των παιδιών του. Δικαιώματα που το σημερινό σύστημα στραγγαλίζει, γι’ αυτό και είναι ανάγκη ο οργανωμένος αγώνας για την ανατροπή του.

* Το αποδίδουν στον Τσόρτσιλ οι συντηρητικοί που επικαλούνται το γνωστό, ότι «άμα στα είκοσί σου δεν είσαι κομμουνιστής…» κ.λπ. Πώς το σχολιάζετε;
- Όσοι χρησιμοποιούν αυτή τη φράση στοχεύουν πρώτα από όλα στους εικοσάρηδες και σίγουρα όχι για να τους πείσουν ότι πρέπει να είναι κομμουνιστές. Το να παλεύεις για να ζει ο λαός και η νεολαία με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες και με σύγχρονα δικαιώματα δεν είναι νεανική τρέλα, ούτε ουτοπία. Είναι ανάγκη και απαίτηση των καιρών. Το παράδειγμα για τη νέα γενιά το δίνουν χιλιάδες επώνυμοι και ανώνυμοι κομμουνιστές και αγωνιστές που πορεύτηκαν με ψηλά το κεφάλι σε όλη τους τη ζωή ξεπερνώντας δυσκολίες και απογοητεύσεις. Εμείς σε αυτούς θέλουμε να μοιάσουμε.

* Εσείς επιμένετε ότι νομοτελειακά το μέλλον είναι ο σοσιαλισμός, πως έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη. Πείθει αυτό σήμερα;
- Ένα σύνθημά μας λέει ότι “το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός”. Ναι, εξακολουθούμε να το πιστεύουμε αυτό. Πώς να αποδεχθούμε ότι το μέλλον μας είναι οι πόλεμοι, οι κρίσεις, η φτώχεια και η ανεργία όταν η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας δίνει τη δυνατότητα να ζούμε καλύτερα από πριν και όχι χειρότερα, όπως γίνεται; Όχι απλά δεν θα τα αποδεχτούμε αλλά παλεύουμε για ανατρέψουμε το καπιταλιστικό σύστημα.

* Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, η ΚΝΕ εμφανίζεται συρρικνωμένη, πολύ πιο αδύναμη από τις προηγούμενες δεκαετίες. Τι φταίει, είναι η έλλειψη κοινωνικού οράματος;
- Είναι γεγονός ότι η ανατροπή του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε τον 20ό αιώνα έχει συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην υποχώρηση που υπάρχει μέχρι και σήμερα διεθνώς. Βέβαια αυτή η υποχώρηση δεν είναι αιώνια. Σήμερα χιλιάδες νέοι και νέες ψάχνουν απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «γιατί ανατράπηκε η Σοβιετική Ένωση», «αν μπορεί να αλλάξει κάτι». Ερωτήματα τα οποία μελετάει και απαντάει η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Χιλιάδες νέοι προβληματίζονται και αγωνίζονται μαζί με την ΚΝΕ. Αυτός είναι ο ελπιδοφόρος δρόμος, αυτός ο αγώνας θα φουντώσει και θα σαρώσει το σύστημα της εκμετάλλευσης και των πολέμων.

* Την εποχή που τα νέα παιδιά, χαμένα στο Διαδίκτυο, έχουν πρόβλημα ακόμη και κοινωνικών επαφών, τι τύχη έχει η συλλογική δράση την οποία προτείνετε;
- Η αλήθεια είναι ότι η συλλογική, η οργανωμένη δράση, έχει τα τελευταία χρόνια λοιδορηθεί πολύ. Από το σχολείο ακόμα και πολύ περισσότερο στα πανεπιστήμια και τους χώρους δουλειάς καλλιεργείται ο ατομισμός, η στάση ζωής που βασίζεται στο “ο θάνατός σου, η ζωή μου”. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν ελπιδοφόρα παραδείγματα. Σε πολλούς χώρους οι νέοι αποφασίζουν να δοκιμάσουν τη δύναμη του συλλογικού αγώνα μέσα από τις μαθητικές κοινότητες και τις συντονιστικές επιτροπές των μαθητών, τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, τους συλλόγους των σπουδαστών στα δημόσια ΙΕΚ, τα εργατικά συνδικάτα. Πρόσφατα για παράδειγμα, μετά από πολλά χρόνια, εκατοντάδες μαθητές από όλη την Ελλάδα συναντήθηκαν στην Αθήνα για να συζητήσουν για τους αγώνες τους, για το πώς περισσότεροι μαθητές θα παίρνουν μέρος στη συλλογική δραστηριότητα μέσα στα σχολεία. Εκεί είναι η ελπίδα.

* Με την ανεργία να δέρνει τους νέους, πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η αδήλωτη εργασία, οι ελαστικές μορφές της, οι πενιχροί μισθοί; Δεν θα κοιτάξει ο άλλος να δουλέψει και για ψίχουλα;
- Το θέμα είναι να μην συμβιβαστεί με αυτήν την κατάσταση που περιγράφετε. Την εργασιακή ζούγκλα την έχει διαμορφώσει η ίδια η εργοδοσία για να αυξήσει τα κέρδη της μέσα από τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων και ιδιαίτερα των νέων. Για να το πετύχει αυτό αξιοποιεί τους δεκάδες αντεργατικούς νόμους που έχουν ψηφιστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν έχει καταργήσει κανέναν από αυτούς, όχι μόνο δεν έκανε τίποτα από αυτά που υποσχόταν, όπως η επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ ή η κατάργηση του αίσχους του υποκατώτατου μισθού για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών. Η κυβέρνηση έχει κάνει την κατάσταση ακόμα χειρότερη με μέτρα όπως η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, και φυσικά το χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα που ψήφισε πρόσφατα. Κάνουν δηλαδή τη βρόμικη δουλειά του κεφαλαίου, ψηφίζουν εκτρώματα που ούτε οι προηγούμενοι δεν τόλμησαν και έχουν το θράσος να πανηγυρίζουν για τη δήθεν μείωση της ανεργίας όταν 4 στους 10 νέους είναι άνεργοι και όταν όσοι δουλεύουν αμείβονται με ψίχουλα. Οι νέοι εργαζόμενοι έχουν επιλογή: Οργάνωση στα συνδικάτα και αγώνας για μόνιμη και σταθερή εργασία με σύγχρονα δικαιώματα.

* Τι λέει η ΚΝΕ στους νέους Έλληνες που παίρνουν των ομματιών τους αναζητώντας καλύτερη τύχη;
- Χιλιάδες νέοι οδηγούνται σε αυτήν την επιλογή, καθώς η ανεργία και η κακοπληρωμένη δουλειά χτυπάει κόκκινο. Εμείς καλούμε και αυτούς, αλλά και όσους έχουν παραμείνει στην Ελλάδα να αναρωτηθούν γιατί να μην μπορούν να ζήσουν και να δουλέψουν αξιοπρεπώς στη χώρα τους. Το γεγονός ότι οι προσδοκίες πολλών νέων που μεταναστεύουν διαψεύδονται από τη σκληρή πραγματικότητα που αντικρίζουν και αλλού, μπορεί να οδηγήσει σε ένα βασικό συμπέρασμα: ότι το πρόβλημα είναι η καπιταλιστική οικονομία, παντού, που οργανώνεται με βάση το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων και όχι για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Γι’ αυτό και υπάρχει παντού επιδείνωση των όρων ζωής και δουλειάς της νεολαίας.

* Μιας και θα μιλήσετε στη Λάρισα, ποια μπορεί να είναι η προοπτική σήμερα για τους νέους που ασχολούνται με την αγροτική παραγωγή;
- Αυτό που αντιμετωπίζει σήμερα η φτωχή αγροτιά, μαζί και οι νέοι άνθρωποι που προσπαθούν με χίλιες δυσκολίες να ζήσουν αξιοπρεπώς καλλιεργώντας ένα κομμάτι γης είναι η εκμετάλλευση από τους μεγαλεμπόρους και τις τράπεζες, η αφαίμαξη από το κράτος και τελικά η προοπτική του ξεκληρίσματος, της συγκέντρωσης της γης σε λίγα χέρια, σε λίγους καπιταλιστές αγρότες. Αυτό είναι που φέρνει η πολιτική όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά, όπως και η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ. Απέναντι σε όλους αυτούς πρέπει να αγωνιστούν οι νέοι αγρότες, σε συμμαχία με την εργατική τάξη. Έχουμε στην προσοχή μας αυτό το σημαντικό κομμάτι της νεολαίας της χώρας μας και τα προβλήματά του, συζητώντας μαζί τους για το ποια προοπτική μπορεί να τους εξασφαλίσει αξιοπρεπή ζωή. Να σας ενημερώσω μάλιστα ότι το περιοδικό μας, ο “Οδηγητής”, κυκλοφορεί αυτόν το μήνα με ένα μεγάλο αφιέρωμα στους νέους αγρότες και στη ζωή των νέων στην ύπαιθρο.

* Η εκπαίδευση παραμένει δημόσια και κατά βάση δωρεάν στη δυσκολεμένη οικονομικά χώρα. Μήπως αυτό που πρέπει να επιδιωχθεί είναι η αναβάθμισή της;
- Δεν συμφωνώ ότι η εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι δωρεάν. Οι οικογένειες ξοδεύουν πάνω από 1,5 δισ. ευρώ ανά έτος για τη μόρφωση των παιδιών τους.
Αναβάθμιση για εμάς σημαίνει ένα σχολείο για όλα τα παιδιά δημόσιο και δωρεάν, χωρίς ελλείψεις σε καθηγητές και βιβλία που θα μορφώνει ολόπλευρα και ουσιαστικά. Σημαίνει ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, χωρίς αναχρονιστικούς διαχωρισμούς, με πτυχία που εξασφαλίζουν το δικαίωμα στη δουλειά με δικαιώματα πάνω στο αντικείμενο. Σημαίνει ποιοτική επαγγελματική εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν, με σύγχρονα εργαστήρια και ουσιαστική πρακτική άσκηση με δικαιώματα, μετά τη γενική μόρφωση για όσους δεν θέλουν να συνεχίσουν στην ανώτατη εκπαίδευση. Αυτά η κυβέρνηση δεν θέλει ούτε να τα ακούσει, τα θεωρεί “οράματα” όπως έχει πει ο υπουργός Παιδείας. Η αναβάθμιση που διαφημίζει είναι κομμένη και ραμμένη στις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου που ενδιαφέρεται για φθηνό και εκμεταλλεύσιμο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό.

* Η κατάσταση διαμορφώνεται ανησυχητική στο Αιγαίο. Υπάρχει στ’ αλήθεια κίνδυνος πολέμου ή είναι τρικ των ισχυρών;
- Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις αστικές τάξεις, δηλαδή σε αυτούς που κατέχουν τον πλούτο σε κάθε χώρα είναι πέρα για πέρα πραγματικές, δεν είναι τρικ. Αυτοί “σφάζονται” μεταξύ τους για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, για τις αγορές και για τους δρόμους μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος άλλωστε συνεχίζει να διεξάγεται με σφοδρότητα δίπλα μας, στη Συρία, για αυτούς ακριβώς τους λόγους. Η στάση της κυβέρνησης είναι επικίνδυνη κυρίως γιατί παραμυθιάζει τον λαό λέγοντας ότι η συμμετοχή στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ διασφαλίζει την ασφάλεια της χώρας, όταν ισχύει ακριβώς το αντίθετο, όπως δείχνουν και οι τελευταίες εξελίξεις στο Αιγαίο και στην Κύπρο.