Οι μηχανικοί της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διαστήματος (NASA) και του Γερμανικού Κέντρου Αεροδιαστημικής (DLR), ύστερα από προσπάθειες μηνών, κατάφεραν επιτέλους, με τη βοήθεια και του ρομποτικού βραχίονα του σκάφους, να θέσουν σε κίνηση ξανά το μικρό τρυπάνι του InSight, το οποίο είχε μπλοκάρει λίγο κάτω από την επιφάνεια του Άρη, έχοντας συναντήσει απρόσμενα ισχυρή αντίσταση. Το γερμανικής κατασκευής τρυπάνι, γνωστό ως «τυφλοπόντικας» (mole), είχε κολλήσει σε βάθος περίπου 35 εκατοστών, πολύ πριν φθάσει στο στόχο του να σκάψει σε βάθος τριών έως πέντε μέτρων. Το τρυπάνι είναι το δεύτερο σημαντικό όργανο του InSight μαζί με τον ευαίσθητο σεισμογράφο του.
Ο «τυφλοπόντικας», μετά την «ανάσταση» του, κατάφερε να σκάψει γύρω στα δύο εκατοστά, κάτι που σημαίνει ότι τουλάχιστον δεν έχει πέσει σε βράχο. Προς το παρόν πάντως, παραμένει άγνωστο πόσο βαθιά θα καταφέρει να φθάσει και αν θα μπλοκαριστεί από κάποιο νέο εμπόδιο.
Πριν λίγες μέρες ήρθαν στο φως νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες από κοιλάδες του Άρη όπου κάποτε, πριν τριάμισι έως τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, κυλούσαν μεγάλα ποτάμια, και τις τράβηξε το σκάφος Mars Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA).
Χαρακτηριστική είναι η φωτογράφηση της περιοχής Nirgal Vallis στον Άρη, ενός αρχαίου συστήματος κοιλάδων που κάποτε ήταν γεμάτη τρεχούμενα νερά ποταμών. Στη δυτική πλευρά της περιοχής οι εικόνες δείχνουν πολλαπλά φαράγγια βάθους περίπου 200 μέτρων και πλάτους δύο χιλιομέτρων, με βυθό καλυμμένο σήμερα από αμμόλοφους.
Τα φαράγγια και τα αρχαία -ξεραμένα σήμερα πια- ποτάμια της Nirgal Vallis, λίγο νοτιότερα από τον ισημερινό του πλανήτη Άρη, εκτείνονται σε μια έκταση σχεδόν 700 χιλιομέτρων, αποτελώντας ένα από τα μεγαλύτερα δίκτυα κοιλάδων στον Άρη. Η περιοχή είναι επίσης διάσπαρτη από μεγάλους και μικρούς κρατήρες πρόσκρουσης.