Του Δημήτρη Βάλλα

Η είδηση, μεταδόθηκε από το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων AFP και γρήγορα έκανε το γύρο του κόσμου. Έφθασε λοιπόν και στα χέρια του Αναστάσιου Μπουζή μηχανολόγου ηλεκτρολόγου που χρόνια πλέον είναι εγκατεστημένος και ζει στη Λάρισα. Ο Τάσος, με το απόκομμα της εφημερίδας ανά…χείρας έψαξε να με βρει και στη συνάντηση που έγινε- κραδαίνοντάς το σχεδόν – μου το έδωσε να το διαβάσω…

Η είδηση αναφερόταν στην ειδική υπηρεσία ερευνών του Πενταγώνου DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency) και έλεγε: «Η DARPA (Υπηρεσία Προηγμένων Αμυντικών Ερευνητικών Προγραμμάτων) του Πενταγώνου δέχεται προτάσεις για ένα αεροσκάφος που θα μπορεί να επιπλέει σε ταραγμένη θάλασσα καθώς και να καταδύεται σαν υποβρύχιο για να μεταφέρει πεζοναύτες κρυφά σε εχθρικές ακτές, ωστόσο παραδέχεται ότι η ανάπτυξη ενός τέτοιου σκάφους θα είναι δύσκολη, δεδομένου ότι οι σχεδιαστικές απαιτήσεις για τα υποβρύχια και τα αεροσκάφη είναι διαμετρικά αντίθετες.

Όπως αναφέρει το Γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων AFP, προηγούμενες προσπάθειες της DARPA είχαν αποτύχει επειδή εστιάζονταν σε υποβρύχια με πτητικές ικανότητες, γι’αυτό και η νέα προκήρυξη διευκρινίζει ότι η σχεδιαστική ιδέα που εξετάζεται εδώ αφορά καταδυόμενα αεροσκάφη και όχι ιπτάμενα υποβρύχια.

Σύμφωνα με τις απαιτήσεις της DARPA το σκάφος θα πρέπει να μπορεί να πετά 1.000 ναυτικά μίλια, να κατεβαίνει κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας για τα επόμενα 100 ναυτικά μίλια, και τελικά να καταδύεται σε μικρό βάθος για τα τελευταία 12 μίλια μέχρι την ακτή. Θα πρέπει επίσης να μπορεί να περιμένει την επιστροφή των πεζοναυτών επί τρεις ημέρες, επιπλέοντας για αυτό το διάστημα σε κύματα ύψους έως και τεσσάρων μέτρων.

Εφόσον η νέα προσπάθεια των Αμερικάνων στεφθεί με επιτυχία τότε θα έχουν στα χέρια τους ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για τις τακτικές τους σε συνθήκες πολέμου».

Καταδυόμενο αεροσκάφος:

εφεύρεση έλληνα αεροπόρου.

 Η ιδέα του καταδυόμενου αεροσκάφους, θα μας πει ο Τάσος Μπουζής, ήταν μία έμπνευση του πατέρα μου επισμηναγού ε.α που ήταν αρχιμηχανικός της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και τότε υπηρετούσε στη Μέση Ανατολή.

Ο ίδιος έκανε τους υπολογισμούς, τη μελέτη και τη σχεδίαση ενός τέτοιου καταδυόμενου αεροσκάφους μια μελέτη που έγινε γνωστή τότε στη RAF, αλλά και στο ναυτικό ακόλουθο της Αμερικής commander Cooper .

Μάλιστα οι υπεύθυνοι του γραφείου μελετών της RAF με απόρρητο προσωπικό έγγραφο προς το Αρχηγείο της τότε Ε.Β.Α (Ελληνική Βασιλική Αεροπορία) εκφράζουν της ευχαριστίες τους για τα σχέδια της εφεύρεσης της της «υποβρυχίου αερακάτου» χαρακτηρίζοντάς την «ευφυή και οξυδερκή».

Οι Άγγλοι θα μας πει ο κ. Μπουζής, παραδέχονται την ιδέα του πατέρα μου και δηλώνουν ότι αυτή μπορεί να υλοποιηθεί μόνο στην Αμερική όπου τότε-μιλάμε για το 1943-  υπήρχαν οι σχετικές τεχνικές δυνατότητες.

Αναφορά-αποκάλυψη.

Ψάχνοντας μετά θάνατον τα έγγραφα του πατέρα του ο Τάσος αποκαλύπτει μια αναφορά προς το Στρατηγείο Αεροπορικών Επιχειρήσεων της Μέσης Ανατολής όπου αναφέρονται και λεπτομέρειες του σχεδιασμού του καταδυομένου αεροσκάφους που μοιάζουν πολύ με αυτές που προτείνει σήμερα η DARPA:

«Υποσ/γός Μπουζης Παν. Εν Χελουάν, τη 19η Μαρτίου 1943

ΠΡΟΣ: Την Διοίκησιν Σ.Α.Ε.

Ενταύθα

ΠΕΡΙΛΗΨΙΣ: «Περί εφευρέσεως καταδυομένου υδροπλάνου»

Έχω την τιμήν ν'αναφέρω υμίν ότι εν συνεργασία μετά του ιδιώτου μηχανικού Δ. ΚΟΥΤΟΥΖΗ, συλλαβόντος την αρχικήν ιδέαν της ανωτέρω εφευρέσεως, προέβημεν εις υπολογισμούς και γενικήν μελέτην της πιθανής εφαρμογής της εν περιλήψει εφευρέσεως. Ως αποτέλεσμα των μελετών μας προκύπτει η δυνατότης πραγματοποιήσεως ταύτης με τα ως κάτωθι δεδομένα, ως ικανότητας:

1.      Συνολικόν  βάρος της κατασκευής μικτόν και μετά του πληρώματος, ανέρχεται εις 67-70 τόννους περίπου

2.      Προσωπικόν: 12 άτομα διαφόρων ειδικοτήτων

3.      Ταχύτης αέρος: 320 μίλια περίπου καθ'ώραν

4.      Ταχύτης υποβρύχιος 7 μίλια καθ'ώραν (ελάχιστον)

5.      Ταχύτης επιφανείας θαλάσσης: 20-25 μίλια καθ'ώραν

6.      Διάρκεια πτήσεως: 20 ώραι περίπου

7.      Διάρκεια καταδύσεως: 1.30" ώραι (δυνατόν αύτη να αυξηθή κατά την πρακτικήν εφαρμογήν)

8.      Καύσιμα: βενζίνη ή πετρέλαιον       ..

9.      Κινητήρες αεροπορικοί τέσσαρες (4) υγρόψυκτοι

10.    Κινητήρ ηλεκτρικός είς

Επειδή η εφαρμογή της εφευρέσεως ταύτης δυνατόν να ενδιαφέρη το Ελληνικόν Υπουργείον Αεροπορίας, αναφέρω τούτο υμίν, προτιθέμενος  να καταθέσω στοιχεία απαραίτητα δια την εκτέλεσιν ταύτης.

Ομοίως αναφέρω ότι τούτο κατεστήσαμεν γνωστόν εις το αρμόδιον γραφείον μελετών του Γενικού Στρατηγείου της RAF Μέσης Ανατολής και εις τον εν Καΐρω Ναυτικόν ακόλουθον της Αμερικανικής Πρεσβείας commander Cooper, όστις ανεγνώρισεν την σοβαρότητα και ητήσατο λεπτομερή σχέδια ίνα θέση ταύτα υπ'όψιν της Αμερικανικής Κυβερνήσεως, πλην αναφέρω ότι ταύτα δεν παρεδόσαμεν.

Δεν παραλείπω ομοίως να αναφέρω ότι χθες 18.3.43 και περί ώραν 10.ΟΟ' π.μ. εκλήθην εις το Γενικόν Στρατηγείον RAF, Μ.Α., ίνα παράσχω λεπτομερείς πληροφορίας επί της κατασκευής.

 Κατά την εκεί μετάβασίν μου με υπεδέχθη ο Αξιωματικός Σύνδεσμος του Ελληνικού Υ.Α. Σμηναγός Dakin ενεργών κατά διαταγην του Αντισμηνάρχου Nichols , όστις μας παρουσίασεν εις τον Επισμηναγόν Dunlop και τον Σμηναγόν Terner. Κατά την γενομένην συνάντησιν διαρκείας 2 ωρών και 30' λεπτών, κατετέθησαν και κατεγράφησαν άπασαι σχεδόν αi λεπτομέρειαι κατασκευής, και εκ των ανά χείρας μας υπαρχόντων σχεδίων ευρέθη ότι είχεν ανάγκην μικράς αυξήσεως της πτερυγικής επιφανείας και συμπληρώσεως από αεροδυναμικής απόψεως και ισορροπίας.

Επειδή δεν αποκλείεται η κακή χρήσις των κατατεθέντων στοιχείων, και εκ της διαλογικής συζητήσεως μας εδηλώθη ότι δεν αποκλείεται και η εν Αγγλία μελέτη της ιδίας κατασκευής υπό των εκεί ειδικών, κατά δε την γνώμην των ιδίων, μόνον εν Αμερική θα ήτο δυνατή η εφαρμογή της, όπου επιτυγχάνονται μεγάλοι αεροκατασκευαί, θέτω ταύτα υπ'όψιν υμών δια τα καθ'υμάς και παρακαλώ, όπως ευαρεστούμενοι, ενεργήσητε  ό,τι ηθέλατε ε-γκρίνη επί του προκειμένου.

ΜΠΟΥΖΗΣ ΠΑΝ. Υποσ/γός Μηχ/της»

….Ο τότε αρχιμηχανικός της αεροπορίας -που ας σημειωθεί ότι διετελεσε και καθηγητής της Σχολής Ικάρων- είχε επιτελέσει το καθήκον του παρακαλώντας την ηγεσία της τότε Πολεμικής μας Αεροπορίας να ενεργήσει ανλόγως.

Τελικά τίποτα δεν έγινε από ελληνικής πλευράς, καθώς πραφανώς, ούτε η βούληση, ούτε και οι δυνατότητες υπήρχαν.

Τα σχέδια έφθασαν στα χέρια τω Αμερικανών από τότε.

Μεθοδικοί άνθρωποι και με τους καλύτερους επιστήμονες- ερευνητές στη διάθεσή τους, σίγουρα δεν θα άφησαν τα σχέδια του έλληνα αεροπόρου της Μέσης Ανατολής να πάνε χαμένα…

Όσο για τον γιό με σεβασμό κρατά στα χέρια του τα έγγραφα-ντοκουμέντα του πατέρα του και τα παράσημα του πολέμου.

«Δεν θέλω και δεν ζητώ τίποτα, θα μας πει, θέλω απλά να αποδείξω ότι η εφεύρεση του καταδυομένου αεροσκάφους ήταν ελληνική. Έτσι, στη μνήμη του αεροπόρου-πατέρα μου που από σεμνότητα ποτέ δεν μας είπε τίποτα…»