Από τον Γεώργιο Ν. Ξενόφο
Στο μυστήριο του αγίου Χρίσματος αναφέρεται: "Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου". Οι αρετές που εμποτίζουν έναν άνθρωπο, είναι χαρίσματα που εμφυτεύει στην ψυχή το Άγιο Πνεύμα με το μυστήριο του Χρίσματος. Όπως μας παραδίδει ο Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ: "το Άγιον Πνεύμα προετοιμάζει την ψυχή και το σώμα μας για κατοικία Του". Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει και εμείς να αγωνισθούμε με όσες δυνάμεις έχουμε, για να το αποκτήσουμε. Αν μετά τη βάπτισή μας δεν κάναμε αμαρτίες, θα παραμέναμε αιώνιοι άγιοι, δηλαδή δεν θα είχαμε ούτε σωματικό ούτε ψυχικό "μόλυσμα", δεν θα κάναμε παρά χρήση των δυνατοτήτων μας (των πραγμάτων, όπως το ονομάζει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής). Αντ' αυτού όμως, όπως όλοι οι άνθρωποι, αμαρτάνουμε, αστοχούμε προς τον Θεό και έτσι χάνουμε τη Θεία Χάρη. Τη Θεία Χάρη του Αγίου Πνεύματος τη λαμβάνουν όλοι οι Χριστιανοί στο μυστήριο του αγίου Χρίσματος (την ημέρα της βάπτισής τους) το οποίο θεωρούν ως μία τελετή. Πολύ σημαντικό είναι ότι, όταν κάποιος αμαρτωλός μετανοήσει ειλικρινά, το Άγιο Πνεύμα εξαλείφει κάθε ίχνος αμαρτίας και το ενδύει πάλι με την άφθαρτη στολή. Αν λοιπόν, κάποιος μετανοήσει και αποφασίσει να αφιερώσει τη ζωή του στον Θεό θα αρχίσει να αποκτά κάποιες αρετές και με την εξάσκηση αυτών των αρετών θα αποκτήσει το Άγιο Πνεύμα, το οποίο ενεργεί μέσα μας και θεμελιώνει τη Βασιλεία του Θεού. Τι είναι όμως αυτό το οποίο μας παραχωρεί το Άγιο Πνεύμα; Όπως μας παραδίδει ο Άγιος Ιννοκέντιος Βενιαμίνωφ: "Το Άγιο Πνεύμα ζωογονεί, εμψυχώνει και ενδυναμώνει τα πλάσματα. Αυτό δίνει στα ζώα τη ζωή, στους ανθρώπους το νου και στους Χριστιανούς την ανώτερη ζωή, την πνευματική. Αυτό φωτίζει τον άνθρωπο και τον βοηθάει να μπει στη βασιλεία των ουρανών". Όταν κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα, του δίνει πίστη και φωτισμό, δύναμη για να αντιστέκεται στους πειρασμούς του κόσμου, γεννάει στην καρδιά την αληθινή αγάπη. Το Άγιο Πνεύμα δίνει στον άνθρωπο σοφία, όχι μόνο στα λόγια του, αλλά και στις πράξεις του, χαρίζει την αληθινή χαρά, την καρδιακή ευτυχία και την ασάλευτη ειρήνη, δίνει την αληθινή ταπείνωση, εξοβελίζοντας την περηφάνια. Το Άγιο Πνεύμα μας διδάσκει την αληθινή προσευχή. Με λίγα λόγια, μας παρέχει τον πλούτο της ψυχής!!! Το Άγιο Πνεύμα, βεβαίως δρούσε και δρα καθ' όλες τις φάσεις της Εκκλησίας και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, "ενεργούσε πρώτιστα στις αγγελικές και ουράνιες δυνάμεις, έπειτα στους πατέρες και τους προφήτες της Παλαιάς διαθήκης και στους μαθητές του Κυρίου". Ο τρίτος σεισμός, όπως ονομάζει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος τη φάση της Εκκλησίας του Παρακλήτου (πρώτος είναι η Παλαιά Διαθήκη, δεύτερος η Καινή Διαθήκη), πραγματοποιείται διά των προσθηκών. (Λόγος ΛΑ 26). Οι περίοδοι, δηλαδή, του πρώτου και του δεύτερου σεισμού, χαρακτηρίζονται αφαιρετικές, γιατί ο τριαδικός Θεός αφαιρούσε κάτι από τα ήθη και τις αντιλήψεις των ανθρώπων ενώ εκείνη του τρίτου σεισμού, της Εκκλησίας του Παρακλήτου, χαρακτηρίζεται ως προσθετική περίοδος διά τον λόγο των προσθηκών, με την έννοια όχι της συμπλήρωσης, αλλά της ολοκλήρωσης, της διεύρυνσης της γνώσης με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Δεν πρόκειται για νέες γνώσεις ή αλήθειες αλλά για περισσότερες γνώσεις, έχουμε δηλαδή αύξηση ή αν θέλετε επεξήγηση των ήδη υπαρχουσών γνώσεων. Εν κατακλείδι, γίνεται εύκολα κατανοητό, έτσι πως όσα θεμελιώθηκαν, θεμελιώνονται και πρόκειται να θεμελιωθούν ως παράδοση της Εκκλησίας, αποτελούν έργο του Αγίου Πνεύματος. Οι Πατέρες της Εκκλησίας, είτε ιερωμένοι, είτε λαϊκοί, επλήσθησαν Αγίου Πνεύματος και μας παρέδωσαν τις διδαχές Αυτού, προκειμένου να αυξηθεί η αλήθεια, προκειμένου να πληρωθεί η γνώση για την Αγία Τριάδα και μέσω των μυστηρίων της Εκκλησίας, που πολλοί απαρνούνται ιδίως τη σημερινή εποχή, να έλθει ο αγιασμός του καθενός από εμάς, αρχικώς με την κάθαρσή μας, την ενδυνάμωσή μας, κατόπιν με την επίτευξη της αφθαρσίας μας και τελικώς τη θέωση, μέσα από την πορεία που έχει προαναφερθεί μέσω των Πατέρων της Εκκλησίας, η οποία αποτελεί τη συναίνεσή μας έναντι της προπατορικής άρνησης του Αδάμ και της Εύας.
Σκοπός του έργου του Ιησού Χριστού είναι να συνεχιστεί διά του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία η πορεία προς τον παράδεισο, διαδικασία που έχει διακοπεί, να γίνει ο άνθρωπος δεκτικός του Αγίου Πνεύματος, όπως ήταν προ της πτώσεως και να επανέλθει στο Αρχαίον Κάλλος.
* Βιβλιογραφία: 1. Απόσπασμα από το βιβλίο ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ
(Εκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου Ωροπός Αττικής 1991). 2. Πατρολογία
τ.Β', ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Αθήνα 1999
