Στην αρχή αρίθμησης (αριθμός 1)στην πρώτη θέση ως χώρα της ελάχιστης διαφθοράς βρίσκεται η Δανία, καθώς βαθμολογείται με 91%. Ακολουθούν η Φινλανδία με 90% και η Σουηδία με 79%. Από το τέλος (αριθμός 176) προς την αρχή, την πρώτη θέση κατέχουν η Β. Κορέα με τη Σομαλία που βαθμολογούνται με 8%. Σε απλοελληνικά οι χώρες αυτές έχουν αδιάφθορη καθημερινότητα σε ποσοστό μόλις 8%. Ακολουθούν το Αφγανιστάν με 11%, το Σουδάν με 12% κ.ο.κ.

Στην ελληνική διαφθορά πρώτη θέση κατέχει η κακοδιοίκηση στους Δήμους, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Σώματος Ελεγκτών – Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης (ΣΕΕΔ). Το 55% της δημόσιας κακοδιοίκησης αφορά υπαλλήλους και το 24% αιρετούς. Τι πρωτότυπο! Έχω γράψει πιο παλιά, πως στη Δημόσια Διοίκηση συλλειτουργεί όλο το ελληνικό ιδεολογικό φάσμα. Και αφού μιλάμε για διαφθορά, αρμόζει η φράση «κάθε καρυδιάς καρύδι». Είναι λοιπόν καιρός να κατανοηθεί ο μύθος των κακών Κυβερνήσεων και των καλών αντιπολιτεύσεων που θέλουν να διορθώσουν τα ..αδιόρθωτα. Με ασεβή σε μεγάλο μέρος Κοινωνία και με διεφθαρμένα, σε σοβαρό ποσοστό, υπαλληλία και πολιτικό εποικοδόμημα, οι νομοταγείς και έντιμοι Έλληνες πρέπει ν’ ανησυχούν, και ν’ αποτινάξουν από τη νοητική τους σφαίρα τα ιδεολογήματα του αριστερού και του δεξιού, του δημοκράτη και του φασίστα, του σοσιαλιστή και του φιλελεύθερου…

Στον ιδεατό κόσμο, οι ιδέες είναι κυρίαρχες. Στην ελληνική πραγματικότητα καταλήγουν προφάσεις. Λωποδύτες και παχύδερμα στεγάζονται παντού. Αυτή η χώρα με τόσα βαρίδια δεν θα πάει μπροστά, γιατί εδώ δυστυχώς κυριαρχούν οι μικρές νοσηρές «ιδεολογίες». Η ιδεολογία του ρουσφετιού, της αρπαχτής, της συναλλαγής, της εξαγοράς συνειδήσεων και ψήφων, της μίζας και του φθόνου, της νοσηρής κακολογίας ή της άκριτης αποδοχής ανύπαρκτων πραγμάτων. Δεν πρέπει να αμεληθεί η ευφάνταστη και διάχυτη κακολογία των Ελλήνων, που καταλήγει να ισοπεδώνει μορφωμένους και αγράμματους, ευφυείς και ηλίθιους, έντιμους και ανέντιμους. Αυτό το νεοελληνικό «σαράκι», οδηγεί σε αποστασιοποίηση από την ανάμιξη στα κοινά τους ευαίσθητους, έντιμους και ευφυείς ανθρώπους. «Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες», έλεγαν οι παλιότεροι.

Πηγή μεγάλων δεινών στην Ελλάδα είναι και η φοροδιαφυγή. Κατά τον Αμερικανό Δικαστή Όλιβερ Χόλμς: «Οι φόροι είναι το αντίτιμο που πληρώνουμε για να ζούμε σε πολιτισμένη Κοινωνία.» Είναι αξιοσημείωτο, ότι σε έρευνα της Δια ΝΕΟΣΙΣ του Νοεμβρίου 2016, το 35% των Ελλήνων δήλωσε, ότι ευχαρίστως φοροδιαφεύγει, επειδή «το κάνουν όλοι». Άλλες έρευνες ανεβάζουν τα διαφεύγοντα έσοδα από τα φυσικά πρόσωπα στις περισσότερες περιπτώσεις στο 4,7% του ΑΕΠ. Το ποσοστό αυτό σε ΑΕΠ 250 δισ. είναι 11,750 δισ. ευρώ τον χρόνο. Το 2016 οι συνολικές απώλειες για το Δημόσιο έφτασαν τα 16 δισ. ευρώ. Στην παγκόσμια οικονομία τα ποσοστά αυτά μας κατατάσσουν μεταξύ των 7 πρώτων χωρών στη λίστα της φοροδιαφυγής.

Το 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε πίνακα αποτελεσμάτων του 2015 για τη Δικαιοσύνη στην ΕΕ. Είναι η εικόνα που προκύπτει από την ποιότητα, την ανεξαρτησία και την αποτελεσματικότητα των συστημάτων απονομής δικαιοσύνης στα Κράτη-μέλη. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 2η θέση στον πίνακα αστικών και εμπορικών υποθέσεων που εισάγονται στα Δικαστήρια ανά 100 κατοίκους. Εισάγονται 6,8 τέτοιες υποθέσεις στη Χώρα ανά 100 κατοίκους. Μας ξεπερνά το Βέλγιο ανά 6,7%. Στο Βέλγιο όμως, παρά την πολυδικία, υπάρχει αποτελεσματικότητα. Η Ελλάδα επίσης βρίσκεται στην 2η χειρότερη θέση αναφορικά και με τον χρόνο επίλυσης των διαφορών. Πίσω από την Μάλτα και την Πορτογαλία. Είμαστε ακόμα σε δεινή θέση ως προς τον αριθμό εκκρεμών υποθέσεων ανά 100 κατοίκους. Καθώς όμως έχουμε και την χαμηλότερη βαθμολογία στη χρήση της τεχνοπληροφορίας στην Δικαιοσύνη, μάλλον.. «πατώνουμε» κι εδώ.

Ως προς την αντίληψη για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης η Ελλάδα βρίσκεται στην απελπιστική 20η θέση στην Ευρώπη και στην 70ή στον κόσμο. Τις πρώτες θέσεις παγκοσμίως κατέχουν η Φινλανδία και η Δανία (πηγή world Ec. Forum: europa.eu). Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει εκδώσει τα τελευταία χρόνια 12 καταδίκες της Ελλάδας για καθυστέρηση στην απονομή Δικαιοσύνης (πηγή www.tovima.gr – 20/01/2011).

Τα πιο πάνω αποτελούν δείγματα που αιτιολογούν τη σημερινή κατάσταση. Μια ανήμπορη κρατική μηχανή που ασθμαίνοντας προσπαθεί να κρατηθεί ζωντανή. Διεφθαρμένη και αδιάφορη σε μεγάλο μέρος υπαλληλία. Κοινωνία που κατατρύχεται από εμμονές, μικροσυμφέροντα, συντεχνιασμό και ιδιοτέλεια. Αντανάκλαση αυτής της Κοινωνίας είναι το πολιτικό προσωπικό, που την κανοναρχεί. Ποια ελπίδα κανονικότητας μπορεί να υπάρξει για να δοθεί ώθηση προς υγιείς ανατροπές; Εδώ η απάντηση κινείται λίγο προς την.. ονειροφαντασία. Ας την ακολουθήσουμε, αφού μας θέλγει η αύρα των αισιόδοξων σκέψεων.

Πρώτα και κύρια χρειάζονται στέρεες βάσεις για υγιές και μακροπρόθεσμο εκπαιδευτικό σύστημα, χωρίς το γνωστό «ράβε – ξήλωνε». Ύστερα και επιτέλους πολιτική πανστρατιά με την ελάχιστη έστω θυσιαστική και ανιδιοτελή προσπάθεια βελτίωσης των δεινών. Η μικροϊδεολογία της αέναης επανεκλογής δεν είναι αίσιος οιωνός. Αλλά και βαθιές συνταγματικές αλλαγές χρειάζονται για τη μείωση του αριθμού των βουλευτών, και την απεξάρτηση των Εθνικών Εκλογών από την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Ένας Πρόεδρος, που δεν έχει καμία αρμοδιότητα, πρέπει να ψηφίζεται με 151 ψήφους. Κατάργηση της ασυλίας και 20ετής παραγραφή των κακουργημάτων, Βουλευτών και Υπουργών. Μονοεδρικές Περιφέρεις για τις μονάχα 200 έδρες που χρειάζονται, και μείωση των εδρών ανάλογη του ποσοστού αποχής.

Χρειάζονται υπαρξιακές ανατροπές και κοινωνική απαλλαγή από πρακτικές και νοοτροπίες,που μας βυθίζουν σε διαχρονική υστέρηση. Απεξάρτηση από κατασκευασμένους μύθους για τους ξένους που μας επιβουλεύονται, ή τους «τοκογλύφους δανειστές». Πόσο «τοκογλύφοι» είναι οι διακρατικές οντότητες που μας δάνεισαν τα τελευταία 7 χρόνια 300 δισ. ευρώ, φαίνεται από το 1 – 1,5% επιτόκιο αντί 4 – 6% που δανειζόμαστε μέχρι το 2009 από την ελεύθερη αγορά. Και επιτέλους. Είναι ανίερο γι’ αυτήν την Χώρα,το πολιτικό της σύστημα να τροφοδοτεί διαρκώς το Δημόσιο με υπαλλήλους. Να μην επαναληφθεί (αλλά δεν το βλέπω..) το φαινόμενο της εισροής 1 εκ. ανθρώπων τη δεκαετία του ’80, και 800.000 από το 2004 έως το 2009. Δεν μας ανήκει ο διεθνής εξευτελισμός της Ελλάδας._

* Γράφει ο Όμηρος