Ζούμε μια πρωτόγνωρη και πρωτοφανέρωτη ιστορική εποχή στον κόσμο ολόκληρο, και ιδιαίτερα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, αυτή της φοβερής ηθικής και οικονομικής κρίσης. Ζούμε μια εποχή όπου ο ξεπεσμός και η ανθρωπιστική παρακμιακή κρίση έφτασε στο τέλμα. Όλες οι ανθρωπιστικές αξίες ξέφτισαν, διαβρώθηκαν και κατακερματίστηκαν. Η δημαγωγία και η ψευτιά κυριαρχούν σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής και η καταβαράθρωση της Ελλάδας και του λαού μας δεν έχει τέλος. Οι πολιτικοί και οι πολιτικάντηδες, που τάχα πασχίζουν να βγάλουν το λαό από την επιτήρηση και τα μνημόνια, λέγοντας ότι υπηρετούν αυτόν τον τόπο, πατριωτικά και δημοκρατικά, ισοπεδώνουν ό,τι έχει απομείνει ακόμη όρθιο, και ξεπουλούν κατ’ εντολή των ξένων και ντόπιων εντολέων τους τα πάντα, για το καλό μας… Ο ευκολόπιστος Λαός μας αφιονισμένος και χρεοκοπημένος (εκτός από μια μικρή μερίδα) φαίνεται να αποδέχεται σαν πεπρωμένο αυτήν την κατάσταση του καταποντισμού και της φενάκης.

Οι πατριδοκάπηλοι λαϊκιστές, που εξουσιάζουν τη γη μας και τη ρωμιοσύνη ολόκληρη αναθηματικά, γίνανε υπηρέτες και σημαιοφόροι της εξαθλίωσης και της εξαχρείωσης. Όπου κι αν ρήξεις τη ματιά, όποια κι αν κάνεις σκέψη, στα πάντα βλέπεις μια ψευτιά και μια υποκρισία, σε παίρνει το παράπονο και ο θυμός θεριεύει, χωρίς ελπίδα ζωντανή, σημάδι στον ορίζοντα κάποιας καλής ανθρώπινης ενόρασης.

Παρατηρούμε τη σημερινή πολιτική, θρησκευτική, δικαστική και στρατιωτική ηγεσία, να διχάζει τον λαό μας, με τις πράξεις της, με τις πολιτικές της και γενικότερα το γκουβέρνο της, και να τον οδηγούνε σε αδιέξοδους δρόμους του παρόντος και του μέλλοντος, για τον τόπο μας, για τις ζωές μας.

Ακούμε να λένε οι εξουσιαστές μας ότι βγαίνουμε στις αγορές και η Ελλάδα οδεύει προς την κανονικότητα, με την οικονομία να παίρνει τα πάνω της. Η Ελλάδα που πειθήνια και υποτακτικά έχει εφαρμόσει το πρόγραμμα των δανειστών και του ΔΝΤ, σήμερα στραγγαλίζεται από τη χειρότερη κρίση όλων των προηγούμενων εποχών. Κανένα μακροοικονομικό στοιχείο (σύμφωνα πάντα με τους διεθνείς επώνυμους διακεκριμένους οικονομολόγους) δεν δείχνει ότι μπορεί να υπάρξει ουσιαστική επιτάχυνση της ανάπτυξης από δω και πέρα, ό,τι κι αν διατρανώνει η ελληνική κυβέρνηση. Ούτε στις επενδύσεις, ούτε στην κατανάλωση, ούτε απασχόληση, ούτε στην παραγωγή, αλλά ούτε και στις εξαγωγές δεν έχουν απολύτως καμία έμπρακτη δυνατότητα να αλλάξουν το κλίμα, προς μια ανοδική καλύτερη πορεία ζωής.

Η χώρα μας είναι σε ιστορικό τέλμα. Δεν θα μπορέσει να σηκώσει κεφάλι για πολλά χρόνια. Πρόκειται για κοινωνική καταστροφή, γιατί φυσικά οι απώλειες του ΑΕΠ μεταφράζονται σε μια χαμένη γενιά ανθρώπων και σε αναδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού. Πρόκειται, επίσης, για εθνική καταστροφή γιατί η πραγματική ισχύς των χωρών εδράζεται στην οικονομική τους ευρωστία.

Πρόκειται, τέλος, για την ιστορική χρεοκοπία της ελληνικής ελίτ, ενός δειλού και πολυσυζητημένου κοινωνικού στρώματος που ενδιαφέρεται μόνο για τα δικά του στενά συμφέροντα και δεν έχει κανένα όραμα για τη χώρα. Ενός στρώματος που φρόντισε να μεταβιβάσει το κόστος της οικονομικής κρίσης στον κόσμο της εργασίας και στα μικρομεσαία και λαϊκά στρώματα. Σε αυτήν την ΕΛΙΤ ταιριάζει και το παντελώς αποτυχημένο ελληνικό πολιτικό οικονομικό σύστημα διακυβέρνησης.

Τούτες τις ημέρες, πάλι, ακούμε και βλέπουμε μεγάλους πανηγυρισμούς από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα (αν είναι ακόμα στα πράγματα) με τις «επιτυχίες» του Σκοπιανού ζητήματος, του ονόματος, και τις πλατιές υπογραφές στις Πρέσπες ( με τις γαμήλιες τελετές…), αλλά και τις μεγάλες αντιδράσεις από διάφορα κοινωνικά στρώματα του δύσμοιρου λαού μας, που, όπως δείχνουνε τα πράγματα, στον ελληνικό και στον παγκόσμιο ορίζοντα, πάμε από το ένα κακό στο άλλο κακό το χειρότερο – που λέει ο θυμόσοφος, ο ευκολόπιστος και πάντα προδομένος λαός μας.

Οι φτωχοποιημένοι νεοέλληνες θα είναι στα δεσμά της εξάρτησης για δεκαετίες πολλές ακόμη. Τα πάντα ξεπουλιούνται και εξαγοράζονται αυθωρεί και παραχρήμα, εν αγνοία μας Ρωμιοί. Αυτή είναι μια περίτρανη αλήθεια και όλα τα άλλα είναι απλά παραμύθια, που έναν και μόνο σκοπό εξυπηρετούν, το σύστημα με τους δυνάστες – τύραννους του ελληνικού Λαού και των ξένων «σωτήρων», που μας προστατεύουν… από την άτακτη χρεοκοπία τάχα.

Από τον Δημήτρη Τσικούρα

* Ο Δημήτρης Τσικούρας είναι λογοτέχνης