Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Συνταγματική Αναθεώρηση: Η ώρα των μεγάλων αλλαγών

Δημοσίευση: 24 Αυγ 2018 17:05

Βιώνουμε μια από τις πλέον σημαντικές πολιτικές συγκυρίες των τελευταίων δεκαετιών και το σύγχρονο κράτος οφείλει να είναι έτοιμο, ούτως ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις όποιες κοινωνικοπολιτικές προκλήσεις. Πολύς λόγος γίνεται σε πολιτικό επίπεδο, σχετικά με την έναρξη μιας συζήτησης, που θα αφορά στην επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος.


Ένα σύγχρονο κράτος, που σέβεται τα δικαιώματα των πολιτών, οφείλει να εφαρμόζει αρχικά το ίδιο και ύστερα να επιβάλλει και στους πολίτες τις επιταγές για την ορθή εφαρμογή των κανόνων του Συντάγματος.
Είναι πλέον αδήριτη η ανάγκη για αναθεώρηση βασικών συνταγματικών διατάξεων, όχι για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας και ψηφοθηρίας αλλά για λόγους ουσίας και σεβασμού των βασικών θεμελιωδών δικαιωμάτων του πολίτη.
Δεν χωρεί αμφιβολία πως απαιτούνται ευρείες πολιτικές συναινέσεις με στόχο την επαναθεμελίωση του Κράτους, με ορίζοντα τον 21ο αιώνα.
 Το Σύνταγμα του 1975 έχει πια ξεπεραστεί από τις επιταγές των καιρών και δεν υπάρχει λόγος να σκεπτόμαστε φοβικά απέναντι σε μια εκ βάθρων αναθεώρηση. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι το Γαλλικό Σύνταγμα έχει αναθεωρηθεί ουσιαστικά περισσότερες από 30 φορές και το Γερμανικό του 1949 πάνω από 100 φορές.
Μεγάλη συζήτηση επιπλέον γίνεται για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει διαχρονικά ο κορυφαίος θεσμός της Δικαιοσύνης. Αποτελεί βασική επιταγή της εποχής ο επανασχεδιασμός του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης και ως κεντρικό πυρήνα του επανασχεδιασμού πρέπει να θέσουμε τη διαφύλαξη και τον εμπλουτισμό των αρχών του κράτους δικαίου.
Ανήκω σε εκείνους που έχουν μιλήσει επανειλημμένως εδώ και καιρό για την ανάγκη θέσπισης ενός Προεδρικού συστήματος, με αυξημένες εξουσίες στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, καθώς το Πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα στο πέρασμα των χρόνων έδωσε τις πολιτειακές του εξετάσεις, χωρίς να έχει και τα καλύτερα των αποτελεσμάτων.
Είναι περισσότερο ανάγκη από ποτέ να ενδυναμωθεί ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος πέρα από θεματοφύλακας του δημοκρατικού πολιτεύματος πρέπει να συνεισφέρει ουσιαστικά και στη χάραξη πολιτικής στρατηγικής για το καλό της χώρας.
Ένα Πολίτευμα Προεδρικής Δημοκρατίας, το οποίο σωστά, σοβαρά και μελετημένα, μπορεί να συνεισφέρει στην πρόοδο αλλά και στην αποκατάσταση του κύρους του πολιτικού συστήματος στα μάτια των πολιτών, όχι ως πολυτέλεια αλλά ως ανάγκη.
Πιστεύω στην ανάγκη μιας μικρότερης Βουλής με 200 Βουλευτές αλλά με πολύ πιο ουσιαστικό ρόλο, καθώς και σε ένα μικρότερο κράτος, πιο ευέλικτο και αποτελεσματικό, ταγμένο στην υπηρεσία του πολίτη, κάμπτοντας τα φαινόμενα γραφειοκρατίας, ευθυνοφοβίας και πολυπλοκότητας. Φαινόμενα που δυσχεραίνουν την καθημερινότητά του, απαξιώνοντας το κράτος στα μάτια του.
Επιβάλλεται η μείωση των Υπουργείων και των Γενικών/Ειδικών γραμματειών αλλά και των μισθωμάτων, που καταβάλλει το δημόσιο για να φιλοξενούνται κτίρια αυτού, με αποτέλεσμα να υπερδιογκώνεται η κρατική δαπάνη εις βάρος των πολιτών.
Η πολιτεία οφείλει να σεβαστεί τις ανάγκες και τις θυσίες των πολιτών, γι’αυτό και επιβάλλεται η κατάργηση των προκλητικών συνταγματικών προνομίων των βουλευτών και των υπουργών ως προς την ποινική τους αντιμετώπιση, η οποία πλέον έχει καταντήσει να είναι περισσότερο πολιτική αντιμετώπιση, τόσο στα θέματα της ασυλίας των βουλευτών όσο και στα θέματα της ποινικής δίωξης των υπουργών.
Χρειάζεται η με ευρεία συναίνεση ουσιαστική αλλαγή, σχετικά με την ‘’προκλητική’’ 5ετή παραγραφή στον νόμο περί ευθύνης Υπουργών, στα όρια που το Σύνταγμα το επιτρέπει, ενώ σε μια επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος είναι αναγκαίες οι διορθώσεις, που να σχετίζονται και με το άρθρο 86 Σ.
Η παραγραφή επιβάλλεται να είναι κοινή όπως για κάθε πολίτη, μιας και το άρθρο 4 του Συντάγματος δεν ξεχωρίζει απλούς πολίτες και πολιτικούς ως προς την Ισότητα έναντι του νόμου. Ο πολίτης επιβάλλεται να βρεθεί και πάλι στο κέντρο των εξελίξεων, απολαμβάνοντας ένα κράτος δίκαιο και αποτελεσματικό.
Θα πρέπει να επιτευχθεί Συνταγματικά η αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την απειλή πρόωρων εκλογών αλλά και να καθιερωθεί το ασυμβίβαστο της ιδιότητος Υπουργού και Βουλευτή.
Ο Υπουργός δεν θα πρέπει να εκλέγεται από τον λαό και συνεπώς να ασκεί το έργο του υπό μια μόνιμη ψηφοθηρική εξάρτηση. Είναι ανάγκη να μπει ένα τέλος στις στρατιές κομματικών και μετακλητών υπαλλήλων με κύρια προσόντα τα κομματικά φρονήματα και όχι την αξιοσύνη.
Το υγιές κομμάτι των πολιτών πιστεύει στην Ελλάδα της αξιοκρατίας, που το Σύνταγμα επιβάλλει χωρίς μεμψιμοιρίες και τακτικισμούς, χάριν της πολιτικής και όχι της μικροπολιτικής. Το ζητούν οι πολλοί, το επιβάλλουν οι καιροί.

Από τον Βάσο Π. Καραμπίλια,
δικηγόρο Αθηνών - Αθλητικό Δίκαιο-MBA in Sports Management, επιστημονικό συνεργάτη στη Βουλή των Ελλήνων