Να μην ξεχνάμε λοιπόν ότι ούτε επενδύσεις μεγάλης κλίμακας γίνονται ούτε η χώρα «παράγει» (προϊόντα και ΑΕΠ) και φυσικά τα έσοδα του Κράτους από τους φορολογούμενους θα μειώνονται, αφού οι Έλληνες ολοένα και φτωχοποιούνται.

Άρα τι περιμένουμε ως πολίτες από εδώ και πέρα; Μήπως ξεχάσαμε ότι τα μνημόνια και οι «κόφτες» προβλέπουν –από τη στιγμή που τα έσοδα του Κράτους δεν αρκούν –διαρκώς μειώσεις μισθών και συντάξεων; Μήπως ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση απλά θέλει να πάει για εκλογές και συζητά να μην μειωθούν οι συντάξεις, πράγμα το οποίο θα συμβεί (από την Τρόικα και τους θεσμούς) στην επόμενη αξιολόγηση μετά τις εκλογές;

Μήπως ξεχάσαμε ότι η οικονομία της Ελλάδας ακόμη κατρακυλά και ότι δεν μπορούμε να σταθούμε στα «πόδια» μας; Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν μπορούμε να πάρουμε φθηνό επιτόκιο δανεισμού από τις αγορές εδώ και 14 μήνες, ενώ η κυβέρνηση πανηγυρίζει για «ηρωική» έξοδο από τα μνημόνια.

Ποιος να δανείσει, μια χώρα που δεν παράγει;

Σε μια χώρα που φτωχοποιείται και ζει με μισθούς-επιδόματα και δήθεν επιδόματα πείνας, τα οποία μάλιστα έχουν καθοδικές και αρνητικές προοπτικές εξαιτίας της κακής οικονομίας… Το δίλημμα είναι το ίδιο σκληρό με τους αριθμούς: θέλουμε μια χώρα ισχυρή με δυνατή οικονομία ή προτιμάμε το τάξιμο που είναι σίγουρα αρεστό στα αυτιά μας (και αυτό το ξέρουν καλά οι κυβερνώντες);

Αυτό είναι το διακύβευμα για την πατρίδα μας: αν το εφήμερο τάξιμο και η κοντή μνήμη μας είναι πιο ισχυρά από τη λογική και τον μακρόπνοο σχεδιασμό. Αν είναι έτσι, τότε η Ελλάδα θα γίνει ακόμα πιο εχθρική για τα τέκνα της και οι εκροές (brain drain) θα εξελιχθούν σε μαζικό κύμα μετανάστευσης των Ελλήνων.

Αν ακόμη μας αρέσει να μας χτυπάνε στην πλάτη συγκαταβατικά και να μας τάζουν «λαγούς», τότε μας αξίζουν τα πενιχρά επιδόματα για αντιμισθία, ώστε να ζήσουμε τη ζωή που δεν ονειρευτήκαμε.

Σε ό,τι αφορά στη λογοδοσία μας απέναντι στην Ιστορία και τις επόμενες γενιές, τότε πρέπει να αναλογιστούμε την επιλογή ανάμεσα σε Οικονομία και Τάξιμο.

Ας μην λησμονούμε ότι αυτά τα επιδόματα-ψίχουλα, τα δικαιούνται πολύ πιο εύκολα και πολύ πιο συχνά αυτοί που ζούνε στη χώρα μας και δεν είναι Έλληνες.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από τη Διεύθυνση Ιθαγένειας του Υπουργείου Εσωτερικών οι Ελληνοποιήσεις από το 2015 έως το 2018 έχουν ξεπεράσει τις 80 χιλιάδες τότε τα συμπεράσματα για τα επιδόματα είναι εμφανή.

Έχουμε πάνω από 30 χρόνια που ζήσαμε με πολιτικό «τάξιμο» (υποσχεσιολογία) και φτάσαμε σήμερα ως εδώ. Τα τελευταία χρόνια δε, η ζημιά που υπέστη η χώρα από πολιτικούς χειρισμούς είναι τεράστια.

Προσωπικά για να απαντήσω στο προηγούμενο δίλημμα, επιθυμώ μια ισχυρή Ελλάδα με ισχυρή οικονομία και δυνατή οικονομία σημαίνει επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας, έσοδα για το κράτος και εξαγωγές, ώστε οι Έλληνες να ζούνε με αξιοπρέπεια τους κόπους τους και τα όνειρά τους.

* Από τον Μάριο Ξηρομερίτη, ιατρό –π. αντιδήμαρχο Λαρισαίων