Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Τα παραλειπόμενα της χούντας

Δημοσίευση: 18 Νοε 2018 16:40

Η 17 Νοέμβρη 1973. Ημέρα σημαδιακή. Διέλυσε το σκοτάδι και την καταχνιά. Το 1974 κανονικά έσβησε η χούντα. Ο κόσμος ξανάσανε. Τα μπουντρούμια των σαδιστών γκρεμίστηκαν. Ο γύψος έσπασε και τα ξερονήσια άδειασαν. Η χούντα στο εδώλιο. Ο λαός ελεύθερος. Ξαναγυρίσαμε στη Δημοκρατία. Η μετάπτωση έγινε ομαλά και ανώδυνα. Εγγυητής ο Εθνάρχης Καραμανλής.

Όλα τελείωσαν; Α, όχι. Η χούντα έφυγε αλλά δυστυχώς και ως σήμερα πληρώνουμε τα σπασμένα της δικτατορίας. Γι’ αυτό και μόνο για λόγους διδαχής και ιστορικής αλήθειας, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε το κακό, που μας κληροδότησαν οι «Σωτήρες μας». Και ας μιλήσουμε για τα σημερινά μας δεινά, που έχουν ρίζα προέλευσής των τη χούντα.

-Η οικονομία: Όταν ήλθαν οι Συνταγματάρχες, βρήκαν τα οικονομικά της χώρας σε ανθηρή κατάσταση. Ήταν δημιούργημα των εντίμων της Δημοκρατίας, που κατήργησαν οι γαλονάδες. Φαμφάρες και παράτες. Καταιγισμός παροχών και δανείων ανεξόφλητων. Διαγραφή αγροτικών χρεών. Αναστολή κάθε εξοπλιστικής δαπάνης. Ανακοπή σε κάθε ουσιώδη δημιουργία κοινωνικών έργων. Αποτέλεσμα. Όταν έφυγαν άφησαν τα εθνικά ταμεία αδειανά. Που φυσικά προσπάθησε ανεπιτυχώς ο Παπανδρέου, να τα γεμίσει με τον υπερδανεισμό. Από τότε η οικονομική μας καχεξία απολέμητη, μέχρι σήμερα.

Η Παιδεία: Εδώ έγινε το μεγαλύτερο κακό. Όταν γκρέμισαν την πύλη του Πολυτεχνείου η χούντα, έδωσε το έναυσμα, για τη φοιτητική ασυδοσία. Ευκαιρία στα μπουφογέρακα να παίρνουν βαθμό προαγωγής, με κάτω από τη βάση. Απαξίωση των πτυχίων.

Οι αιώνιοι φοιτητές και φοιτητοπατέρες, πλημμύρισαν τις Σχολές, σε βάρος των κρατικών επιχορηγήσεων. Οι φοιτητές παραφρόνησαν. Κατέστρεψαν τους Ναούς της γνώσης, όταν δεν γίνονταν αποδεκτές οι παράλογες απαιτήσεις των. Εξεβίασαν και χειροδικούσαν κατά των καθηγητών τους. Και άλλα, τινά, τόσον γνωστά. Και τα πανεπιστήμιά μας αξιολογικά πήραν τον κατήφορο στη λίστα της Παγκόσμιας «Αριστείας».

Η Τρομοκρατία: Η χούντα γέννησε την τρομοκρατία. Οι πρώτοι τρομοκράτες, σκότωσαν βασανιστές της χούντας, Αμερικάνους, προπηλάκιζαν και δολοφονούσαν αντιφρονούντες (π.χ. Μπακογιάννη κ.α.). Με τον καιρό όμως, όταν πια δεν είχαν λόγο ύπαρξης, έχασαν κάθε έρεισμα και έγιναν κοινοί εγκληματίες τρομοκράτες. Όλα αυτά τα τραγικά, που ζούμε σήμερα. Εμπρησμούς, ανατινάξεις, δολοφονίες. Ό λαός κουρασμένος δεν μπορεί πια ν’ αντιδράσει. Η Κυβέρνηση τούς καλύπτει.

Η Αστυνομία: Αυτή έπαθε τη μεγαλύτερη νίλα. Την πιο μεγάλη απαξίωση. Τη συνολική απέχθεια του Έλληνα. Η Αστυνομία κατά τη διάρκεια της χούντας, είχε γίνει το βασικό της όργανο. Άλλωστε έτσι την οδηγούσε. Μετά τη μεταπολίτευση η Αστυνομία έγιναν, «μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι». Ήταν αδίκως βέβαια ο μισητός εχθρός των πολιτών. Σε μία ευνομούμενη χώρα, η Αστυνομία φροντίζει για την ασφάλειά μας, την τάξη το αίσθημα ηρεμίας του κόσμου. Έτσι είναι. Η Αστυνομία πάντοτε είναι όργανο της εξουσίας. Δυστυχώς σήμερα φθάσαμε στο άλλο άκρο. Έχουμε μια Αστυνομία διστακτική. Ανίκανη να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της. Αλλά και όπου μπορεί να καταστέλλει την ανομία, δεν της αφήνουν να δράσει.

Η Ανομία: Η ανομία ήταν άγνωστη ως τις μέρες της χούντας. Τώρα φούντωσε. Καταπιεσμένες δυνάμεις βρήκαν την ευκαιρία τους, στη βία και την ανομία. Και δυστυχώς η αντίληψη αυτή επικράτησε, από τον απλό πολίτη, ως την Κυβέρνηση. Όλοι μας είχαμε στήσει το χοροστάσι της ανομίας, χωρίς κανένα αίσθημα φόβου ή αναστολής. Ο αγρότης ξεγελούσε το κράτος με τα διπλοζυγίσματα του βαμβακιού. Ο κτηνοτρόφος με το διπλομέτρημα των προβάτων, για να πάρει διπλή επιδότηση. Κανένας τους δεν πλήρωσε τη λαδιά του. Ο Εφοριακός και ο Πολεοδόμος έβγαλαν όνομα. Και ουδείς τιμωρήθηκε. Οι καλοί μας Γιατροί, ξεχνώντας τον όρκο του Ιπποκράτη αναίσχυντοι έπαιρναν το φακελάκι του πόνου και της αγωνίας .

Οι Τζοχατζόπουλοι (πόσοι άραγε να διέφυγαν) κατάκλεψαν το κράτος, δηλαδή το αίμα και την αγωνία των Ελλήνων. Μπάζες, λούφες και σκάνδαλα, που έμειναν ξεχασμένα, λόγω του περίφημου Νόμου, που οι βουλευτές καθιέρωσαν περί παραγραφής αδικημάτων μετά την 5ετία.

Η Αριστερά: Με την πτώση της χούντας κόμματα και κομματάκια ανεφύησαν. Ακροαριστερά, ακροδεξιά, θρησκευτικά κόμματα, Μαρξιστές, Λενινιστές, Σταλινιστές. Κεντρώα, Δημοκρατικά κ.α.

Αγώνας επιβίωσης και παρουσίας στο πολιτικό σκηνικό. Η Αριστερά ξεφάντωσε και δικαίως αφού αυτή περισσότερο από άλλον υπέστη τα δεινά της χούντας. Δικαιώθηκε πανελλήνια. Και πολλοί κομπιναδόροι δήλωσαν, Αριστεροί και Αντιστασιακοί. Αναγνωρίζονταν μάλιστα και με επίσημο Πιστοποιητικό, ως Αντιστασιακοί και λιανοπαίδια.

Αυτά για να μην ξεχνάμε, πως οι φιλόδοξοι, ανίκανοι και ανεύθυνοι γαλονάδες, της αισχρής Τριανδρίας, είναι υπεύθυνοι και για πολλά προβλήματα, που αντιμετωπίζει ο λαός μας ακόμα και σήμερα. 

Από τον Κων/νο Ι.Παπακωνστατίνου