Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Εντυπώσεις από το μουσείο Συρμακέζη στην Ελάτεια

Δημοσίευση: 03 Ιαν 2019 15:30

Προ ημερών, μία ομάδα του συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών του Νομού Λάρισας με επικεφαλής τον πρόεδρό του μεταβήκαμε στο χωριό Ελάτεια, προκειμένου να εκκλησιασθούμε, να έλθουμε σ’ επαφή με μέλη της, που διαβιούν στην περιοχή, και να επισκεφθούμε το Μουσείο Θεσσαλικής Ζωής της οικογένειας Κων. Συρμακέζη.

Αποδείχθηκε, μάλιστα εκ των πραγμάτων, ότι η εξόρμηση αυτή ήταν, άκρως, πετυχημένη και γιατί η μυσταγωγία στο ναό ήταν, απρόσμενα, εξαιρετική χάρις στον ιερέα και στους ιεροψάλτες, αλλά και γιατί οι εντυπώσεις απ’ την επίσκεψη στο Μουσείο ήταν άριστες, και σ’ αυτή, κυρίως, θα σταθώ.

Πρώτα-πρώτα έγινε σαφές, ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία, όταν διαθέτει γνώσεις, χρήματα και, προπάντων, ευαισθησίες και μεράκι, είναι ικανή να κάνει θαύματα και να δώσει ζωή σε άψυχα αντικείμενα, που, μέχρι πρόσφατα, ήταν θαμμένα κάτω απ’ τα ερείπια εγκαταστάσεων, στις οποίες λειτουργούσαν, επί μακρόν, οι πρόγονοι του ιδιοκτήτη και μηχανικού κ. Κων. Συρμακέζη.

Αν, μάλιστα, το συγκεκριμένο λαογραφικό μουσείο ξεχωρίζει, είναι, κατά την άποψή μου, γιατί το υποστηρίζουν και το λειτουργούν μ’ ενθουσιασμό οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες του και, κυρίως, γιατί τα πλούσια εκθέματά του, προβάλλονται ως ενιαίο όλον στο φυσικό τους χώρο, οπότε ζωντανεύει, ευκολότερα, μνήμες, όσων πρόλαβαν, σαν και εμένα, και έζησαν τον τρόπο ζωής, που αυτά κουβαλούν. Αλλά και για τους νεότερους και για τα παιδιά είναι ενδιαφέρον αυτό το μουσείο, γιατί δίνεται η δυνατότητα να συγκρίνουν το πρόσφατο, σχετικά, χθες με το σήμερα.

Είναι ενδιαφέρον, επίσης, γιατί οι ιδιοκτήτες του φρόντισαν να το διαμορφώσουν, έτσι, ώστε τα εκθέματα, παράλληλα με τον τρόπο ζωής των καθημερινών ανθρώπων, να μας θυμίζουν και τον τρόπο ζωής των αφεντικών. Προς τον σκοπό αυτό στο κεντρικό κτίριο του μουσείου, όπου και διέμεναν οι πρόγονοί τους, διασώζεται κάθε τι, που χρησιμοποιούσαν και δείχνει τη διαφορά του τρόπου ζωής, που υπήρχε ανάμεσα στους μεν και στους δε.

Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, και το γεγονός, ότι τη δραστηριότητα αυτή την υποστηρίζουν με την ίδια θέρμη και οι δύο σύζυγοι, που διαμένουν, πλέον, εκεί, αλλά και τα παιδιά τους, οπότε όλα δείχνουν, ότι το μουσείο μπορεί να μακροημερεύσει. Ανεξάρτητα, όμως, απ’ αυτό, καλό είναι να υποστηριχθεί, ουσιαστικότερα, αυτή η προσπάθεια και από την τοπική κοινωνία και, κυρίως, από θεσμικά όργανα, με πρώτο και καλύτερο τον Δήμο Τεμπών, ο οποίος, απ’ ό, τι είδαμε τουλάχιστον, βάζει πλάτη και στηρίζει με τον τρόπο του.

Εύχομαι και ελπίζω το μουσείο να μακροημερεύσει και η επισκεψιμότητά του να αυξηθεί, γιατί, πιστέψτε με, αξίζει τον κόπο.

Από τον Κώστα Γιαννούλα