Στην εισαγωγή αυτού του κειμένου αναφερόταν: «Σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα είναι ο Πρωθυπουργός της χώρας, μετά την Κυβέρνηση Τσίπρα. Είναι θετικό ότι πρόκειται για έναν νέο στην ηλικία πολιτικό, με λαμπρές σπουδές και γλωσσομάθεια. Δικαιούμεθα να ελπίζουμε ότι θα φέρει κάτι νέο στην πολιτική ζωή. Νέες ιδέες, νέους ανθρώπους, στο Κοινοβούλιο, στην Κυβέρνηση, στη Διοίκηση. Ότι θα μείνει μακριά από τις διαχρονικές παθογένειες της πολιτικής και της οικονομίας, οι οποίες ενδημούσαν στις προ της κρίσης διακυβερνήσεις και που οδήγησαν σε σοβαρή απαξίωση του πολιτικού μας συστήματος. Οι νέες γενιές λαχταρούν να δουν κάτι που αναγεννάται». Στο ίδιο κείμενο του Απριλίου 2017 αναφερόταν επίσης ότι περιμένουμε από τον μελλοντικό Πρωθυπουργό «να διαφυλάξει και να ενισχύσει την εθνική ομοψυχία, αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να επιτευχθεί η οικονομική ανόρθωση και να ενισχυθεί η αμυντική ισχύς της χώρας. Θα χρειασθεί από τη νέα κυβέρνηση να επιδείξει γενναιοφροσύνη και ψυχραιμία, χωρίς ρεβανσιστικές διαθέσεις. Οι πάντες πρέπει να χαμηλώσουν τους τόνους στη Βουλή, στα ΜΜΕ, στο διαδίκτυο».
Ο τρόπος με τον οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντέδρασε στη θριαμβευτική νίκη της ΝΔ στις εκλογές της 26.5.2019 αποτέλεσε μία ευχάριστη έκπληξη, που είχε πολύ ευνοϊκή απήχηση στον ελληνικό λαό.  Χωρίς καμία ιαχή θριάμβου, εξέφρασε τον σεβασμό του προς εκείνους που ψήφισαν κάτι διαφορετικό. Παράλληλα συνέστησε στους συνεργάτες του να διατηρήσουν χαμηλούς τόνους. Ήταν ένα κήρυγμα προς την κατεύθυνση της διαφύλαξης και της ενίσχυσης της εθνικής ομοψυχίας που τόσο έχει ανάγκη η χώρα. Ο ΚΜ επέδειξε με έξοχο τρόπο πόσο διακατέχεται από πολιτικό πολιτισμό και δημοκρατικό ήθος. Είναι θλιβερό αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στο διαδίκτυο: λοιδωρισμοί από τη μία και από την άλλη πλευρά που θίγουν βάναυσα τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπεια των πολιτικών αντιπάλων. Οι λοιδωρισμοί αυτοί τροφοδοτούν με μίσος και διχασμό την ελληνική κοινωνία. Σε ακραίες δε περιπτώσεις, όταν υπάρχει μηδενική ανοχή των απόψεων των άλλων, οδηγούν κατευθείαν στη βία. Έτυχε να είμαι αυτήκοος μάρτυς μιας τέτοιας ακραίας περίπτωσης: Έφηβος στην περίοδο της κατοχής, άκουσα ανώτερο στέλεχος του τότε ΚΚΕ να λέει, απευθυνόμενος σε ομοϊδεάτες του: «Το σύνθημά μας που από εδώ και πέρα πρέπει να κυριαρχήσει είναι, πας μη εαμίτης γκεσταπίτης». Σύνθημα που καταδικάζει σε βίαιη αντιμετώπιση οποιονδήποτε διαφωνούσε με τις ιδέες του εμπνευστού αυτού του συνθήματος. Και, ως γνωστόν, η βία αναπαράγει βία και οδηγεί στον φαύλο κύκλο του αίματος. Βρεθήκαμε, στην περίοδο της κατοχής, μπροστά σε έλληνες σκοτωμένους στον δρόμο από Έλληνες, ως συνέπεια αυτού του ακραίου διχαστικού συνθήματος. Φρικιαστικές καταστάσεις που δημιουργήθηκαν στη δίνη του Β’ παγκοσμίου πολέμου που άφησε δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς και ασύλληπτες υλικές καταστροφές.
Είχε προηγηθεί ο επίσης καταστρεπτικός Α’ παγκόσμιος πόλεμος. Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι μέσα στο πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα που προκλήθηκαν από τις προαιώνιες διενέξεις μεταξύ των κυριοτέρων χωρών μελών της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τέτοιες καταστάσεις έζησε η δική μας γενιά. Δεν τις έζησαν, ευτυχώς, οι επόμενες γενιές. Γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε συνθήκες ειρήνης και ευημερίας, χάρης στην απουσία πολέμων στην Ευρώπη τα τελευταία 70 χρόνια. Μερικοί δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτό το μέγιστο αγαθό οφείλεται στη δημιουργία της ΕΟΚ που εξελίχθηκε σε ΕΕ και που, νομοτελειακά, θα εξελιχθεί σε οικονομική και πολιτική Ένωση. Γι’αυτό βρισκόμαστε στην παρουσία του φαινομένου των αρνητών της Ευρωπαϊκής ιδέας, λες και η ιδέα αυτή είναι μία κατάρα από την οποία πρέπει να απαλλαγούμε. Η ΕΕ διέρχεται ένα επώδυνο στάδιο ως συνέπεια, κυρίως της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και άλλων δευτερευόντων παραγόντων. Αυτό ευνόησε τους ευρωαρνητές της Βρετανίας να πετύχουν με δημοψήφισμα την έξοδο της χώρας τους από την ΕΕ. Συμβαίνει όμως να έχει περιπέσει η Βρετανία, εξαιτίας αυτής της εξόδου, σε ένα απίστευτο χάος, και τώρα αυτή η υπερήφανη χώρα είναι έτοιμη να εκλιπαρήσει την επανένταξή της στην ΕΕ. Το ίδιο επώδυνο στάδιο ευνόησε τα διάφορα ακραία ευρωπαϊκά κόμματα να παρουσιάσουν πρωτοφανείς επιδόσεις στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Παρόλο αυτό, δεν θα αντιπροσωπεύονται στο νέο Ευρωκοινοβούλιο παρά από μία μειοψηφία 25%. Η ευρωπαϊκή ιδέα έχει ριζώσει βαθειά στη συνείδηση των Ευρωπαίων και δεν κινδυνεύει από την εμφάνιση ενός επώδυνου σταδίου που ευνοεί τους ευρωαρνητές. Η δημιουργία μιας ολοκληρωμένης οικονομικής και πολιτικής Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί ένα ιστορικό φαινόμενο. Υπό την έννοια αυτή, η πορεία της Ε.Ε. προς την ολοκλήρωσή της μπορεί να κριθεί με την οπτική του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου Χέγκελ (1770 – 1831). Ο Χέγκελ θεωρούσε ότι, στην πορεία ενός ιστορικού φαινομένου, τα επώδυνα στάδια είναι αναγκαία για την ολοκλήρωσή του. Η μεγάλη ήττα, που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ την 26.5.2019, ανάγκασε τον Αλέξη Τσίπρα να ζητήσει τη διενέργεια εκλογών που θα πραγματοποιηθούν την 7.7.2015. Η νίκη της ΝΔ πιστώθηκε από τους περισσότερους προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Υπήρξε κυρίως ο θρίαμβος ενός μεθοδικού, επίμονου και ακαταπόνητου ηγέτη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών που εκβάλλουν κραυγές και χαϊδεύουν τα αυτιά των πολιτών με ψεύτικες υποσχέσεις. Ανήλθε στην ηγεσία της ΝΔ με την ψήφο της πλειοψηφίας των οπαδών της. Είναι θλιβερό που μερικοί παλαιοί νεοδημοκράτες που δεν τον είχαν ψηφίσει, επέδειξαν φανερό έλλειμμα δημοκρατικού ήθους και επεδίωξαν στο διαδίκτυο να τον αμφισβητήσουν και να τον μειώσουν με παρεμβάσεις κατά το μάλλον ή ήττον φαιδρές. Μετά τη νίκη της 26.5.2019, εσιώπησαν ως διά μαγείας. Ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει πλέον εδραιωθεί ως ο αναμφισβήτητος ηγέτης μιας ανανεωμένης ΝΔ και με τον αέρα του νικητού θα προσέλθει στις εκλογές. Τα στοιχήματα που μπαίνουν δεν αφορούν πλέον στο ποιος θα είναι νικητής αλλά στο μέγεθος της νίκης. Προσωπικά, είμαι βέβαιος ότι θα λειτουργήσει το συλλογικό ένστικτο εθνικής αυτοσυντήρησης και ο ελληνικός λαός θα δώσει στον Μητσοτάκη τη δύναμη να κυβερνήσει απρόσκοπτα στην τετραετία που θα ακολουθήσει. Αυτό επιβάλλει το εθνικό συμφέρον, όχι μόνον για την ανάγκη ανόρθωσης της οικονομίας και της κοινωνίας αλλά και για την κατοχύρωση της εθνικής κυριαρχίας που απειλείται καθημερινά από τον άπληστο γείτονα. Θεωρώ ότι ο ΚΜ, με τη δύναμη που θα του δώσει ο ελληνικός λαός, θα μπορέσει να προκαλέσει την ενεργοποίηση και την αξιοποίηση των εν δυνάμει συμμαχιών. Αναφέρω ενδεικτικά το άρθρο 42 παράγραφο 7 της συνθήκης της Λισσαβόνας που αναφέρει ότι: «Σε περίπτωση κατά την οποία κράτος-μέλος της ΕΕ δεχθεί ένοπλη έκθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη-μέλη οφείλουν να του παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους».

Από τον Άγγελο Ζαχαρόπουλο

Επίτιμο διευθυντή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Διαπραγματεύσεων για την ένταξή μας στην ΕΟΚ, τ. γενικό διευθυντή Υπουργείου Γεωργίας