Ένα απαλό αεράκι την φέρνει κοντά στη θάλασσα και το βλέμμα της μένει καρφωμένο στο απέραντο γαλάζιο.

Περιμένει να ζήσει ένα υπέροχο καλοκαίρι... Αρχισε να κολυμπάει, αναπολώντας κάποιες όμορφες στιγμές που πέρασαν τόσο γρήγορα.

Η θάλασσα γίνεται κάποτε θεριό και καταπίνει τα πάντα και τώρα εδώ μπροστά της, είναι ήσυχη σαν λάδι και είναι ένα βάλσαμο ψυχής.

Τα μικρά βοτσαλάκια γλιστρούσαν στα πόδια της, προσπαθούσε να χαρεί αυτό το καλοκαίρι και τη ζωή που δεν της είχε δώσει πολλά.

Το φως της δύσης έλουζε τη γαληνεμένη θάλασσα και μια φωτεινή πανσέληνος άρχισε να ξεπροβάλει και το κύμα έβρεχε τα όμορφα μαλλιά της στην υγρή άμμο της ακρογιαλιάς.

Όπως ήταν ξαπλωμένη, βλέπει μια σιλουέτα να πλησιάζει. Φοβήθηκε πολύ και δεν κουνήθηκε από τη θέση της. Ακουσε μια φωνή "επιτρέπεται γλυκιά μου Μελίνα;" Πάγωσε όταν άκουσε τον ήχο της φωνής του. Ηταν του Αλέξη. Ένα γλυκό συναίσθημα άγγιξε την ψυχή της και μια ανατριχίλα ένιωσε στο κορμί της!

Ηταν ο αγαπημένος της!!!

Απλωσε τα χέρια του απαλά στα μαλλιά της και με φωνή γλυκιά τής λέει: "Αγαπούλα μου....".

Η Μελίνα τα 'χασε. Με τρυφερό τρόπο, άρχισε να της μιλάει για την αγάπη τους, που ήταν τόσο δυνατή.

Ενιωσε το βλέμμα του και το χαμόγελό του να την αγκαλιάζει. Πλησίασε κοντά της, η ανάσα του ήταν τόσο ζεστή... της ψιθύρισε: "Αυτό το καλοκαίρι μωρό μου, θα ζήσουμε την αγάπη μας. Είμαι κοντά σου!"

Ένα δάκρυ κύλησε στα μάτια της Μελίνας λέγοντας "Ήρθες κοντά μου... σε περίμενα πάντα!".

Ηταν κάτι αληθινό!!!

Μυρίζει τ' άρωμά του, τα μάτια του λάμπουν και τα χέρια του, απαλά χαϊδεύουν το καλλίγραμμο κορμί της. Του έκοβε την ανάσα.

"Είσαι κομμάτι της ζωής μου" της λέει, "το καλοκαίρι μας ένωσε για λίγες στιγμές που θα μείνουν βαθιά χαραγμένες στη βρεγμένη άμμο"!

Την έσφιξε στην αγκαλιά του τρυφερά και άπλωσε τα χέρια του στα βρεγμένα μαλλιά της που έσταζαν σαν δροσοσταλίδες στο πρόσωπό του, περνώντας της μια κορδέλα από φύκια και με τα χείλη του ρουφούσε το νέκταρ της αγάπης τους, που λαχταρούσε τόσο πολύ!

"Στο όμορφο κορίτσι που αγάπησα! Για την ψυχή της και για το ήθος της!"

"Αλέξη μου, εγώ ήξερα ότι είσαι φτερωτός θεός, όχι να πλέκεις κορδέλες από φύκια!" Και τα κορμιά τους, βρεγμένα, μαζί με τα δάκρυά τους, γίνονται μίσχος, που πηγάζει από την ψυχή τους και την αγάπη τους!!!

"Στον βυθό της θάλασσας θα γράψω τ' όνομά σου.

ΑΛΕΞΗ

"Τα μυστικά της θάλασσας δεν ξεχνιούνται όταν αγαπάς"!

Από την Νίκη Κεφαλέα - Παναγούλη