Εσωτερικός πόλεμος

Δημοσίευση: 13 Σεπ 2019 14:50

Η χώρα μας διαχρονικά αποτελούσε στόχο των μεγάλων δυνάμεων και των δυνατών. Αφενός μεν η γεωπολιτική μας θέση, αφετέρου δε η εκτίμηση, και πλέον η γνώση, για ορυκτό πλούτο στο έδαφός μας, καθιστούν την πατρίδα μας πολύτιμη στους σχεδιασμούς και την υλοποίηση των στρατηγικών συμφερόντων αυτών των δυνάμεων.

Στη μεταβατική περίοδο της εγκαθίδρυσης ενός νέου, πολυπολικού κόσμου, η αξία της Ελλάδος ανατιμάται και αυτό επιβάλλει τη σοβαρή ανάληψη ευθυνών από την κοινωνία και το κράτος. Απ’ αρχής του Ελληνισμού υπήρχε ένα – μεταξύ άλλων – μέγιστο αρνητικό στο Έθνος μας, και αυτό ήταν η διχόνοια σε συνάρτηση με το επικίνδυνο κομματικό προσωπικό. Οσάκις οι Έλληνες αποδυθήκαμε σε εσωστρέφεια και διχασμό καταστραφήκαμε, ενώ όποτε υπήρξαμε εξωστρεφείς, ενωμένοι και αποφασισμένοι πραγματοποιήσαμε άθλους, για τους οποίους μιλάει και θα μιλάει η ανθρωπότητα. Η μικρή, αλλά ενωμένη και αποφασισμένη Ελλάδα γονάτισε και καταδίωξε τους Ιταλούς του Μουσολίνι. Αντιστάθηκε στη ναζιστική Γερμανία, οργάνωσε και είχε αποτελεσματική Αντίσταση στον κατακτητή και αφού απελευθερωθήκαμε ήρθε ο εμφύλιος πόλεμος. Πριν από αυτά τα γεγονότα, είχαμε τον εθνικό διχασμό από το 1914 έως το 1917 και πολλές άλλες διαιρέσεις, όπως τους «αμίμητους» εμφυλίους στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Όλοι οι διχασμοί, χωρίς καμία εξαίρεση, είχαν ως αποτέλεσμα καταστροφικά αποτελέσματα. Και το 1922, με θύματα τους Έλληνες της Μικράς Ασίας και τον επακολουθήσαντα διωγμό του ελληνικού στοιχείου από τα προαιώνια εδάφη του και το 1967 με τη δικτατορία και θύματα τη δημοκρατία και τους δημοκρατικούς πολίτες, και εν τέλει την Κύπρο. Με τη Μεταπολίτευση επιχειρήθηκε πολιτικά να κλείσουν οι ανοιχτές πληγές και να αποκατασταθεί μια στοιχειώδης ενότητα στην ελληνική κοινωνία. Ο στόχος όμως αυτός απέτυχε. Παρά τους νόμους του 1989 για την Εθνική Συμφιλίωση και παρά την έμπρακτη συμμαχική διακυβέρνηση της Δεξιάς με την Αριστερά, η κοινωνία σε μεσαίο και χαμηλό επίπεδο αφέθηκε να παρασυρθεί από διάφορα γκρουπούσκουλα και πάσης φύσεως οργανώσεις. Την περίοδο κατά την οποίαν υποτίθεται ότι όλοι εργάζονταν για την ενότητα, κάποιοι απεργάζονταν σενάρια αναταραχής και απόπειρες επικράτησης σε ένα νοητό εσωτερικό μέτωπο, στο οποίο υποτίθεται ότι «εχθρός» ήταν ο «ταξικός αντίπαλος», ενώ στην πραγματικότητα, ήταν το ελληνικό κράτος και η επιβίωσή του. Έτσι, είχαμε την ανεμπόδιστη δράση τρομοκρατικών οργανώσεων, η δράση των οποίων ουδέποτε καταδικάσθηκε από πολίτες και πολιτικούς. Είχαμε, επίσης, την απόλυτη μπαχαλοποίηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με την ανοχή της Πολιτείας, η οποία στον βωμό της άγρας ψήφων καλόπιανε τα «παιδιά» με τις «ιδιορρυθμίες» τους. Μέσα από αυτό το καμίνι των καταλήψεων, της δήθεν ανυπακοής και των «κινητοποιήσεων», των βιαιοτήτων από τις φοιτητικές παρατάξεις στα Πανεπιστήμια και την κομματικοποίηση σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, έχουν προέλθει γενιές με ελλειμματική εθνική και πολιτική συνείδηση.
Από αυτήν την αταξία, έχουν προέλθει πολίτες, επαγγελματίες κοινωνοί, οι οποίοι έχουν μάθει μόνο να ζητούν και όχι να δίνουν στο κράτος. Έχουν συνηθίσει οι διεκδικήσεις των δικαιωμάτων τους να είναι σημαντικότερες από τις διεκδικήσεις των πολλών, και έχουν διαχωρίσει τη δική τους ύπαρξη από το κράτος ως προς τις υποχρεώσεις τους. Επικρατεί σ’ αυτούς η αντίληψη, ότι δικαιούνται να κάνουν οτιδήποτε επιθυμούν και να αποκτήσουν οτιδήποτε θέλουν. Είναι σε θέση να καταστρέψουν οποιαδήποτε δημόσια ή ιδιωτική περιουσία, να βεβηλώσουν διάφορα εθνικά μνημεία, να κάψουν, να βανδαλίσουν ή να προβούν σε βαρύτερες και αξιόποινες πράξεις. Λίγοι οργίζονται, ελάχιστοι αντιδρούν και οι πλείστοι κομματίζονται. Η Πολιτεία επιβραβεύει αυτές τις συμπεριφορές προσδίδοντας σε αυτού του είδους τα τάγματα εφόδου νομιμότητα. Επίσης επ’ αφορμής παλινωδιών και αθλιοτήτων στον χώρο του ποδοσφαίρου, επιχειρείται η προώθηση μιας άλλης διαίρεσης, πιο επικίνδυνης αυτή τη φορά και πιο βαθιάς, επειδή έρχεται από το παρελθόν. Η διαίρεση μεταξύ βορρά και νότου. Το πρόβλημα αφέθηκε να διογκωθεί και πλέον, φαντάζει πελώριο. Με μονίμως ταραγμένη κοινωνία πώς μπορεί ένα κράτος να βαδίσει μπροστά; Με υφέρποντα τον κίνδυνο της αποσταθεροποίησης, πώς θα προταχθεί το εθνικό συμφέρον και πώς αυτό θα επιδιωχθεί, όταν υφίσταται πέμπτη φάλαγγα; Διότι, τι άλλο είναι οι συλλογικότητες και οι ομάδες που υιοθετούν τα επιχειρήματα της Τουρκίας, της Αλβανίας, των Σκοπίων και όποιου άλλου κράτους ή φορέα επιβουλεύεται τη χώρα μας; Μια απλή επισκόπηση των συνθημάτων στους τοίχους των πόλεων τη Χώρας, αποδεικνύει του λόγου το ασφαλές.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα προσπαθεί να αμυνθεί σε μια σειρά προκλήσεων και άλλων πιο επιθετικών ενεργειών γειτονικών χωρών, οι οποίες προωθούν τα στρατηγικά τους συμφέροντα με ανελέητο τρόπο όπως η Τουρκία. Σε αυτήν τη συγκυρία πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι και δίπλα στο κράτος μας. Διεξάγεται ένας εσωτερικός πόλεμος στο πλαίσιο ψυχολογικών επιχειρήσεων εντός της χώρας μας. Και αυτόν τον πόλεμο δεν πρέπει να τον χάσουμε. Αυτό είναι προϋπόθεση επιβίωσης σε ένα ενδεχόμενο χειρότερο γεγονός…

Από τον Ντίνο Ζήσου

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Προηγούμενο Επόμενο »

Συνδρομητική Υπηρεσία

διαβάστε την ελευθερία online

Ηλεκτρονικό Αρχείο Εφημερίδας


Σύνδεση Εγγραφή

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας

Δείτε όλα τα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας

Ψιθυριστά

Ο καιρός στη Λάρισα

Διαφημίσεις

INTERCOMM FOODS
ΣΕΞ ΣΤΗ ΓΑΥΔΟ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΕΣΠΑ 1-3-24
Μείνε μαζί μας

Η "Ελευθερία", ήταν από τις πρώτες εφημερίδες που σηματοδότησε την παρουσία της στο Internet, μ' ένα ολοκληρωμένο site.

Facebook Twitter Youtube

 

Θεσσαλικές Επιλογές

 sel ejofyllo karfitsa 1

Γενικές Πληροφορίες

Η Εφημερίδα

Ταυτότητα

Όροι Χρήσης

Προσωπικά Δεδομένα

Επικοινωνία

 

Η σελίδα είναι πλήρως συμμορφωμένη με τη σύσταση (ΕΕ) 2018/334 της επιτροπής της 1ης Μαρτίου 2018 , σχετικά με τα μέτρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του παράνομου περιεχομένου στο διαδίκτυο (L63).

 

Visa Mastercard  Maestro  MasterPass