τους (καθένας όπου τάχθηκε), το σύνολο προκόβει, και δυναμώνει. Κάποιο δίκιο είχε ο Κένεντυ, όταν μετά την προεδρική ορκωμοσία είπε στο Αμερικανικό Έθνος."Μη ρωτάτε τι κάνει το Κράτος για σας. Αλλά τι κάνετε εσείς για το Κράτος σας". Εμείς οι Ελληνες, τι κάνουμε; Ζητάμε. Οι πολιτικοί για ψήφους δίνουν. Σε 178% ανήλθαν οι αυξήσεις των Δ.Υ. και 270%(!) των Δικαστών μεταξύ 2000-2009, έναντι μ.ο. 39% της Ευρωζώνης. Αμέτρητες εκατοντάδες χιλιάδες οι προσλήψεις διαρκείας ή περιορισμένου χρόνου μεταξύ 2004 και 2009. Και ύστερα... χρεοκοπούμε. Ας έλθουμε όμως στο θέμα. Η πολιτική είναι επάγγελμα. Πρέπει ν' ασκείται κ α λ ά. Προϋποθέτει, εξειδικεύσεις ανά τομέα. Επιτελικό νου σε ύπατα αξιώματα. Εντιμότητα προτέρου και νυν βίου, ικανότητες. Αποτελεσματικότητα. Για ν' ασχοληθεί κάποιος, χρειάζεται να συντρέχουν τρία πράγματα, καθώς το γράψαμε στο πρώτο σημείωμα της μικρής μας σειράς. Το μεράκι, το... στομάχι και το χρήμα. Τα δύο τελευταία έλλειπαν του Πέτρου, και γι’ αυτό μοιραία κάποια στιγμή απέδρασε. Συνέβη εδώ και δεκαετίες. Εντρομος μετά συνειδητοποίησε το μέγεθος των.,. πολυεπίπεδων απωλειών του. Προ πάντων, ότι δεν τον ήθελαν. Τέσσερα χρόνια μετά την αποχώρηση από τα... πασοκικά προσπάθησαν δίχως επιτυχία να τον εμποδίσουν ως "μεγαλοδικηγόρο", να συμμετάσχει σε πανελλήνιο διαγωνισμό πρόσληψης νομικών συμβούλων στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Απέτυχαν, παρά τις παρεμβάσεις στην ίδια την επιτροπή αξιολογήσεων. Ηθελαν δικό τους.. Ποιοι; Οι κρετίνοι που τώρα γιδοβόσκουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Αργότερα για να τον εξαναγκάσουν σε παραίτηση, του έκοψαν απροειδοποίητα την αποζημίωση, ώστε να..την παίρνει από το.. Υπουργείο. Η τρέλα αυτή έγινε μονάχα στη Λάρισα και μονάχα για τον Πέτρο. Γιατί; Για να καταλάβει τη θέση ενός επιτυχόντος με διαφανείς αξιολογικές διαδικασίες η ερίτιμος θυγατέρα του αιρετού Καράγου. Ποιος υπήρξε το ενεργούμενο της απρέπειας; Ενας κάποιος προσωπάρχης Χίτζης. Τι το ’θελαν όμως να δώσουν αγώνα στην έδρα του φίλου μου, που ήταν τα Δικαστήρια; Εκεί... πάπαλα. Εμεινε το όνειδος της πράξης. Ειδα κι έμαθα κι άλλα. Το σημαντικό. Ο Πέτρος είχε άψογη συνεργασία στις δημόσιες δομές, με τους αποκαλούμενους δεξιούς και προβληματικές με τους ΠΑΣΟΚΟΥΣ. Πού κολλάει αυτό; Δεν θα το γράψω. Είναι εύκολο κουίζ. Γνώση στερνή. Εμαθε πάντως απ' ό,τι έπαθε. Εμαθε καλά, και με απειροελάχιστες ακόμα σκηνές των παθημάτων του θα κλείσω την... τριλογία δρώμενων του συλλογικού μας βίου. Κατέγραψα στα προηγούμενα τρεις "πραξεις" που έφερε η μνήμη από συμβάντα στον Πέτρο, που του άρεσαν τα κοινά, ανύποπτος έως και αφελής όμως των συνεπειών του..εγχειρήματος. Σ' αυτό το γήπεδο συνωθείται,- μεταξύ ανεπιτήδειων και ευγενικών υπάρξεων- η μωροφιλοδοξία των ανόητων, ο φθόνος των ηλίθιων και η απληστία των λωποδυτών. Τα επόμενα πιστοποιούν του λόγου το αληθές. Πράξη τέταρτη. Ήταν παλιά ο άνθρωπος υποψήφιος Δήμαρχος, όπως το γράψαμε. Ενα βράδυ ο Σαβάκης της Κεντρικής πλατείας (τον θυμούνται οι παλιοί) του ’δωσε πέντε χειρόγραφες σελίδες με "καταγγελίες" που αφορούσαν ανθυποψηφίους του. Ανάμεσα στις "πληροφορίες", μια αφορούσε τον υποψήφιο του κόμματος αυτού και τις περίφημες δηλώσεις μετανοίας. Διαβάζοντας τα χαρτιά ο Πέτρος τα ξέσκισε… «Είναι ντροπιαστική και μόνο η σκέψη εκμετάλλευσης τέτοιων ζητημάτων», μου είπε. Την ίδια ώρα το Κ.Κ. έδωσε στον Τύπο να καταχωρηθεί πρωτοσέλιδη "καταγγελτική" επιστολή πρώην ασκουμένης του φίλου μας (της κ. Ζώγια), μέλους του Κ.Κ. ασήμαντου μεν περιεχομένου (κάτι για μη τήρηση πολιτικής συνέπειας), με το πολιτικό όμως εννοούμενο της τάχα έλλειψης εκτίμησης ακόμα και από συνεργάτες του. Εκεί είπα του κολλητού μου."Πού πας βρε. Αυτοί χτυπούν κάτω από τη ζώνη, κι εσύ το παίζεις μεγάθυμος; Κομμουνιστές έχεις απέναντί σου. Αυτοί τον Αρη τον διέγραψαν. Τον Πλουμπίδη τον έβγαλαν πράκτορα των Αμερικάνων. Εσένα μέχρι κίναιδο και τοκογλύφο σε αναγόρευσαν. Κάτι δικοί σας, σαν τον Χάτζο, τους Νάλους, τον Κάμπαρο ρίχνουν λάσπη κι αυτοί στον ανεμιστήρα. Και συ νομίζεις, πως βρίσκεσαι... στην Ακαδημία του Πλάτωνα ευλογημένε;" Θυμάμαι την απάντηση." Το Κ.Κ. θα έρθει δεύτερο. Η Ν.Δ τρίτη. Τη δεύτερη Κυριακή θα ψηφιστεί μαζικά το Κ.Κ. Το διεμήνυσα στην Αθήνα, και μου είπαν πως δεν ξέρω τι μου γίνεται. Η άκρα δεξιά και την πρώτη Κυριακή θα ψηφίσει Κ.Κ. στη Λάρισα, επειδή ο δικός τους δεν πήρε το χρίσμα του υποψηφίου". Έτσι έγινε. Χαριτολογώντας ο Πέτρος μετά μου απάντησε, όταν τον ρώτησα," Ξέρεις τι έλεγε ο ήρωας του Κόναν Ντόιλ; Στοιχειώδες Γουάτσον!".Δεν μπορώ να το ξεχάσω, γιατί ήμουν παρών, όταν έγινε το τηλεφώνημα στην Αθήνα την Πέμπτη πριν την πρώτη Κυριακή των δημοτικών εκλογών του 82. Στην άλλη άκρη της γραμμής ο γνωστός " ξέρεις ποιος ειμ,' εγώ" Κίμωνας ο Κουλούρης. Α! Για το υβρεολόγιο ο Πέτρος μού 'πε: "Οταν είσαι τζάμι, φίλε, οι λεκέδες δεν κολλάνε. Αυτά κι αυτούς τους γράφω, όπου ξέρεις και ξέρουν. Τα σπουδαία σου τα είπα, τους τα είπα, τα άκουσες". Πράξη πέμπτη. Ο Πέτρος ήταν ντόμπρος. Του είχα επισημάνει, ότι δεν έχει την εξυπνάδα να... διαχειριστεί την ευφυΐα του. Πώς το λες αυτό. Βλακεία; Ούτε στο παραμικρό διεκδικητικός υπήρξε ποτέ. Προσέφερε χωρίς αναμονές. Και... εν τάξει. Δεν είχε ανάγκη. Αλλά πάλι, πώς ανέχεσαι την αναξιοκρατία; Σκιαγραφώ λοιπόν ό,τι υφίσταται ένας τέτοιος άνθρωπος από θηρευτές αξιωμάτων και εξυπηρετήσεων, που αφειδώς παρέχει το οικοδόμημα αντιπαροχής μιας ατελούς Δημοκρατίας. Κατά το ευαγγελικόν: " ζητείτε και δοθήσεται, κρούετε και ανοιγήσεται", η ελληνική Δημοκρατία δεν απευθύνεται σε ανθρώπους που θέλουν και μπορούν, εκτός εξαιρέσεων."Αποζημιώνει" στα πλαίσια ανταλλακτικής σχέσης αποτυχόντες υποψήφιους, ιδιοτελή ανθυποτριτεύοντα πρόσωπα, και παιδιά κομματικών σωλήνων χωρίς προσόντα. Κατά πλεονασμό δε και αναιδώς οικογένειες αιρετών, που ανέκαθεν τακτοποιοιούνται στη Βουλή, στα Υπουργεία και στις ταλαίπωρες ΔΕΚΟ, που συλλήβδην κατέστρεψαν. Στα μέσα της 10ετίας του 90 αιρετός τοπάρχης ζήτησε τηλεφωνικά τη γνώμη του Πέτρου για έναν παγκοίνως ανόητο, που ήθελε να του αναθέσει σοβαρή θέση. " Αφού τον επέλεξες, γιατί με ρωτάς;" του απαντά ο φίλος μου. Και σε μένα: "Αν ψάχνει για βλάκες, βρήκε σημαιοφόρο"..Τη μεθεπόμενη να ’σου ο διορισμός του σημαιοφόρου! Προφανώς τέτοιος χρειαζόταν για το "σήκω - κάτσε". Και ύστερα ρωτάει το... πόπολο, πού είναι το Κράτος. Ε! Νάτο το... Κράτος. Έμαθα άπειρα για την ενασχόληση με τα κοινά. Έχω συμπεράνει πως αν δεν αφοσιωθείς αποκλειστικά με την πολιτική, απομακρύνσου γρήγορα. Διεκδικώντας δίχως προσόντα, έχεις μεγάλες πιθανότητες να αναδειχθείς, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει. Με προσόντα... λιγότερες, επειδή έχεις απέναντι την άτυπη συμμαχία των ηλίθιων. Αν δεν διεκδικήσεις με την ιερή μανία του... λείχειν, τίποτα και κανένας δεν θα σου πει ένα ευχαριστώ... Γίνεσαι θύμα του χάους, που επιβάλλει η ελληνική αναξιοκρατία. Αν τέλος θέλεις από " μεράκι" ν' ασχοληθείς περιθωριακά, μην το κάνεις, επειδή έχοντας μεν προσόντα θα φθαρείς χωρίς αιτία, μην έχοντας δε, θα προκαλέσεις και ζημιά.