Όσοι δίνουν αυτές τις πληροφορίες υποστηρίζουν πως τα συγκεκριμένα πειράματα περιγράφονται σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Medicine στις 9 Νοεμβρίου 2015.
Άλλοι, όπως ο Αμερικανός πρόεδρος, υποστηρίζουν πως ο νέος κορονοϊός είναι «κινέζικος». Στο επίπεδο των Υπουργείων Εξωτερικών οι δύο ισχυρότερες οικονομικές δυνάμεις του πλανήτη ανταλλάσσουν κατηγορίες για την «πατρότητα» του νέου κορονοϊού, ενώ «πυροσβεστικά» προσπάθησε να λειτουργήσει ο Κινέζος πρόεδρος Σι, παίρνοντας στο τηλέφωνο τον Αμερικανό ομόλογό του.
Βεβαίως, είναι δύσκολο κάποιος να προφητέψει για το ποιος έχει δίκιο. Η αλήθεια είναι πως, παρά τις Διεθνείς Συμφωνίες απαγόρευσης των βιολογικών όπλων, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις πως οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κάθε άλλο παρά έχουν παραιτηθεί από το να έχουν βιολογικά όπλα. Έτσι, π.χ., κατά καιρούς η Κούβα έχει επίσημα κατηγορήσει τις ΗΠΑ για χρήση σε βάρος της βιολογικών όπλων, μικροοργανισμών κοκ.
Γνωρίζουμε πως η Ρωσία είχε ζητήσει τον έλεγχο των 400 εργαστηρίων «βιολογικών ερευνών», που έχουν οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ σε 25 χώρες. Οι ΗΠΑ αρνήθηκαν το 2001 να υπογράψουν το Πρωτόκολλο της Διεθνούς Συνθήκης απαγόρευσης των βιολογικών όπλων, για την εφαρμογή της συμφωνίας και με άλλα λόγια, αρνούνται να τους γίνει έλεγχος για το αν την εφαρμόζουν.
Άσχετα, ωστόσο, από το εάν ο SARS-COV-2 (η ασθένεια είναι Covid-19) είναι «αμερικάνικος» ή «κινέζικος», κατασκευασμένος ή όχι, εκείνο που είναι σίγουρο είναι η τεράστια επίδραση που αυτός ασκεί στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, στους ανταγωνισμούς, που εκδηλώνονται σε αυτήν. Τρία σημαντικά στοιχεία, που το ΚΚΕ έχει εντοπίσει στις αναλύσεις του, όπως είναι η αβεβαιότητα της αναιμικής οικονομικής ανάπτυξης, η ενίσχυση της πολιτικής του προστατευτισμού στις καπιταλιστικές οικονομίες και η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, λαμβάνουν νέες διαστάσεις.
Επιπλέον, στη «ζούγκλα» της καπιταλιστικής κερδοφορίας, αντί της αλληλεγγύης και συνεργασίας, βλέπουμε 10-15 μεγάλα μονοπώλια του χώρου της βιοτεχνολογίας (αμερικανικά, γερμανικά, ρωσικά, ιαπωνικά, κινεζικά κοκ.) να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα εφεύρει το εμβόλιο, για να αυξήσει τα κέρδη του.
Κάποιοι επιδιώκουν να μαντέψουν πώς θα είναι ο κόσμος μας μετά το τέλος της πανδημίας. Αν αυτή θα ανατρέψει την «παγκοσμιοποίηση». Κάποιοι ισχυρίζονται πως η πανδημία μπορεί να παίξει ρόλο «δημιουργικής καταστροφής» για το καπιταλιστικό σύστημα, που θα «διορθώσει» στρεβλώσεις της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, χωρίς να προκληθεί πόλεμος. Άλλοι, αντίθετα, εκτιμούν πως θα οδηγηθούμε σε μια παγκόσμια κατάσταση, όπου «η παλιά παγκόσμια τάξη», των υπολειμμάτων του όποιου διεθνούς δικαίου, θα καταρρεύσει, ανοίγοντας νέους «κύκλους» μεγάλων αιματοχυσιών. Όλοι τους δεν μπορούν να κρύψουν πως σε κάθε σενάριο «το μάρμαρο» θα το πληρώσουν οι λαοί!
Σ’ αυτές τις συνθήκες και σε όλο του το μεγαλείο διαφαίνεται πως αυτό το σύστημα «νοσεί» βαθιά. Η πανδημία δείχνει: Τη «γύμνια» των δημόσιων συστημάτων Υγείας ακόμη και ισχυρών καπιταλιστικών χωρών, εξαιτίας της εμπορευματοποίησης της Υγείας, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων.
Δείχνει πως η καπιταλιστική αναρχία στην παραγωγή αδυνατεί να ικανοποιήσει στοιχειώδεις ανθρώπινες ανάγκες. Ακόμη κι αυτό το εμβόλιο, μπορεί να είναι αντικείμενο ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, για να μην μιλήσουμε για τα βιολογικά και τους «υβριδικούς» πολέμους τους.
Δείχνει πως εκατομμύρια άνθρωποι το επόμενο διάστημα χάνουν ή θα κινδυνέψουν να χάσουν την εργασία τους, εξαιτίας του ότι η καπιταλιστική οικονομία κινείται στη βάση του κέρδους των λίγων, που βλέπουν αυτά τα κέρδη να συρρικνώνονται και ετοιμάζονται να μεταφέρουν τα βάρη και πάλι στις πλάτες των πολλών.
Σ’ αυτή τη ρότα κινείται και η κυβέρνηση της ΝΔ, που δείχνει να μετακυλά την κρατική ανεπάρκεια στην ατομική ευθύνη και την απόδοση της πανδημίας αποκλειστικά σε ατομικές συμπεριφορές. Επιπλέον, ακολουθεί την «πεπατημένη», δηλαδή ρίχνει και πάλι τα βάρη της νέας κρίσης στις πλάτες του λαού. Τώρα απαιτείται άμεση προμήθεια των νοσοκομείων με όλα τα αναγκαία μέσα που ζητάνε οι υγειονομικοί, επίταξη των ιδιωτικών μονάδων και ένταξή τους στον κρατικό σχεδιασμό, να ανοίξουν όλες οι ΜΕΘ και να γίνουν οι αναγκαίες προσλήψεις υγειονομικών. Να μπει φραγμός στην επιδίωξη να μπουν σε «καραντίνα» τα εργατικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα.
Η μελέτη της πείρας του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ένωση και σε άλλες χώρες είναι πολύτιμη. Ενδεικτικό είναι το στοιχείο πως στα 1990 στη Σοβιετική Ένωση για χίλιους κατοίκους αντιστοιχούσαν 138,7 νοσοκομειακές κλίνες, ενώ στην Ελλάδα του 2020 για τον ίδιο πληθυσμό προβλέπονται 4,2 κλίνες.
Τα ισχυρά συστήματα υγείας, το βάρος που δόθηκε στην πρόληψη, στην πρωτοβάθμια φροντίδα, στα σύγχρονα, καλά χρηματοδοτούμενα και στελεχωμένα νοσοκομεία, με επαρκείς μονάδες εντατικής θεραπείας, τονίζουν τα πλεονεκτήματα της εργατικής εξουσίας, της κοινωνικοποίησης και του κεντρικού σχεδιασμού, της σοσιαλιστικής κοινωνίας, που είναι αναγκαία και ικανή να βγάλει τους εργαζόμενους από το «σαράκι» του καπιταλισμού και των αδιεξόδων του.
Από τον Ελισαίο Βαγενά, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ
