Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι αυτήν την περίοδο στη χώρα μας υπήρξαν κρατικοί-κυβερνητικοί τομείς που συνέχισαν να εργάζονται συστηματικά, παρότι η δημόσια διοίκηση και μεγάλο μέρος του παραγωγικού τομέα είχε «σβήσει» τις μηχανές λόγω των υγειονομικών μέτρων.
Για παράδειγμα, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας εκπόνησε ένα ολοκληρωμένο Ν/Σ, το οποίο μάλιστα ψηφίστηκε ήδη από τη Βουλή. Ανάλογη δραστηριότητα επέδειξε το Υπουργείο Παιδείας, ενώ σε πρόσφατη συνέντευξή του εκπρόσωπος του πρωθυπουργικού επιτελείου δήλωσε ότι ο προγραμματισμός της κυβέρνησης προβλέπει έως τέλος Ιουλίου να έχουν ψηφισθεί 26 νομοσχέδια!
Το συμπέρασμα είναι ότι σε εκείνα τα θέματα που ο κ. Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί του θεωρούν πως έχουν προτεραιότητα, η παραγωγή κυβερνητικού έργου γίνεται χωρίς παρεκκλίσεις και ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που δημιούργησε η πανδημία.
Κάνοντας μια προσομοίωση των παραπάνω στη Θεσσαλία θα παρατηρήσουμε πως το μεγάλο οικολογικό και παραγωγικό πρόβλημα των υδάτων, πάρα την κρισιμότητά του, βρίσκεται δυστυχώς έξω από την επικέντρωση του κυβερνητικού έργου και μάλλον μακριά από το ενδιαφέρον του Πρωθυπουργού και των αρμοδίων Υπουργών Υποδομών (κ. Κ. Καραμανλή), Περιβάλλοντος και Ενέργειας (κ. Κ. Χατζηδάκη) και Αγροτικής Ανάπτυξης (κ. Μ. Βορίδη), παρά τις ελπιδοφόρες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης μετά τις περσινές εκλογές.
Τα αντίστοιχα έργα παραμένουν βαλτωμένα και όλες οι προτάσεις που επανειλημμένα υποβλήθηκαν (δες στην «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» το σχετικό ρεπορτάζ και την αποτίμηση της σύσκεψης που έγινε υπό τον κ. Γ. Γεραπετρίτη στις 16/1/2020) βρίσκονται στον «αέρα» και προκαλούν απογοήτευση στους Θεσσαλούς που βλέπουν να χάνεται ανεκμετάλλευτο το πρώτο δεκάμηνο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Άλλωστε, αμέσως μετά τις εκλογές του περασμένου έτους, είχαμε προειδοποιήσει ότι δεν πρέπει να χαθεί ούτε μέρα από το πρώτο κρίσιμο διάστημα της νέας διακυβέρνησης, γιατί όσο λιγοστεύει ο χρόνος τους τόσο λιγοστεύουν και οι πιθανότητες να μπούνε αυτά τα θέματα σε μια πορεία επίλυσης. Δυστυχώς δεν φαίνεται να εισακουσθήκαμε.
Στην πράξη λοιπόν «ξεφύγαμε» από μια πολυετή περίοδο απραξίας και δογματικής προσκόλλησης στον «ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ» (και όχι στην προώθηση) λύσεων για την αντιμετώπιση των ποικίλων προβλημάτων που δημιουργούν τα τεράστια υδατικά ελλείμματα στη Θεσσαλία, και τελικά εισήλθαμε, παρά την αλλαγή ρητορικής, σε μια νέα περίοδο στασιμότητας με το μετέωρο βήμα της νέας κυβέρνησης.
Σήμερα σε όλον τον πλανήτη, και φυσικά και στην Ελλάδα, όλοι ασχολούνται ήδη με την επόμενη μέρα της πανδημίας και κυρίως με την επανεκκίνηση της οικονομίας σε κάθε περιοχή. Για τη Θεσσαλία και τον τομέα των υδάτων αυτό σημαίνει να υπάρξει σχεδιασμός για δράσεις και έργα που σχετίζονται με τη στήριξη της γεωργίας-κτηνοτροφίας, την παραγωγή πράσινης ενέργειας από εγχώριους πόρους, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την εφαρμογή περιβαλλοντικής πολιτικής και έργων για την αποκατάσταση της διαταραγμένης οικολογικής ισορροπίας στα υδατικά οικοσυστήματα (υπόγειοι υδροφορείς, ποταμιά, λίμνες κ.λπ.), την ενίσχυση δράσεων για μείωση των καταναλώσεων νερού με ταχεία ολοκλήρωση ημιτελών έργων που θα συμβάλλουν στην αύξηση του διαθέσιμου υδατικού δυναμικού στη θεσσαλική λεκάνη (ταμιευτήρας Συκιάς επί του Άνω Αχελώου) καθώς και στη σταδιακή κατασκευή ταμιευτήρων μικρότερου όγκου με τοπική σημασία (π.χ. ταμιευτήρας Σκοπιάς επί του π. Ενιπέα).
Όλα αυτά έχουν από καιρό καταγραφεί και προταθεί. Περιλαμβάνονται στα Σχέδια Διαχείρισης Υδάτων, ακόμη και στη σχετική λίστα υδατικών έργων, την οποία με ενθουσιασμό έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα ο περιφερειάρχης κ. Κ. Αγοραστός. Αρκετά από αυτά έχουν έναν αξιόλογο βαθμό ωριμότητας (π.χ. ταμιευτήρας Πύλης Τρικάλων και άλλα μικρότερα) και, όπως γράφηκε, σημαντική πιθανότητα χρηματοδότησης από συγκεκριμένους πόρους.
Παρ’ όλα αυτά κανείς έως σήμερα, ούτε από την κυβέρνηση (έργα Αχελώου), ούτε από την Αυτοδιοίκηση (περιφερειακά έργα) δεν δεσμεύεται ρητά ότι, εντός της τρέχουσας τετραετίας, κάποιο συγκεκριμένο έργο θα δρομολογηθεί και θα φθάσει σε φάση κατασκευής.
Στην περιοχή μας και στον κρίσιμο τομέα των υδάτων κινούμαστε χωρίς πυξίδα, χωρίς συγκεκριμένους στόχους, χωρίς χρονικές δεσμεύσεις από το κυβερνητικό επιτελείο, χωρίς καν έναν στοιχειώδη υπολογισμό πότε και πώς θα μειωθούν σταδιακά τα καταστροφικά ελλείμματα με τις προαχθείσες δράσεις και έργα και τα οποία – θεωρητικά - λόγω της ευρωπαϊκής οδηγίας 60/2000, έχουμε αναλάβει την υποχρέωση να υλοποιήσουμε!
Και για να είμαστε δίκαιοι, στην κυβερνητική αδράνεια οι τοπικοί παράγοντες δεν επέδειξαν τη μαχητική και διεκδικητική αντίληψη που απαιτείται στις σημερινές συνθήκες. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα συζητήθηκε στη Βουλή το Ν/Σ για το περιβάλλον. Εκεί ακούσαμε πολλούς βουλευτές, μέσα από τις τοποθετήσεις τους για τα γενικά και θεσμικά θέματα, να αφιερώνουν ο καθένας ένα σημαντικό χρόνο, με επίμονες αναφορές, στα ιδιαίτερα περιβαλλοντικά ζητήματα που απασχολούν την εκλογική τους περιφέρεια. Ας μας συγχωρήσουν προκαταβολικά εάν κάτι μας έχει ξεφύγει, εμείς όμως ούτε ακούσαμε ούτε διαβάσαμε κάποιοι εκπρόσωποί μας στη Βουλή να έχουν αναδείξει τα μεγάλα εκκρεμή υδατικά προβλήματα της Θεσσαλίας, να προβάλλουν την αναγκαιότητα ολοκλήρωσης των ημιτελών έργων (και μάλιστα απευθυνόμενοι προς μια κυβέρνηση που - υποτίθεται - διάκειται φιλικά σε αυτόν τον στόχο), ή, τέλος, να τονίσουν τις δραματικές οικολογικές επιπτώσεις από τη στασιμότητα των θεμάτων.
Συμπερασματικά, η πανδημία ούτε πρέπει ούτε μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την αδιαμφισβήτητη υστέρηση προώθησης των μεγάλων θεμάτων της Θεσσαλίας. Απο εδώ και στο εξής κάθε ολιγωρία θα είναι απαράδεκτη. Η επίτευξη των στόχων που αναφέραμε αποτελεί δικαίωμα και απαίτηση του θεσσαλικού λαού.
Τα συνεχή δημοσιεύματα, οι καθημερινές δηλώσεις και οι αντίστοιχες φωτογραφίες αρμοδίων σε εργοτάξια και σε υπουργικές συσκέψεις δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα, ότι δηλαδή η θέση της Θεσσαλίας στον κρίσιμο τομέα των υδάτων και του περιβάλλοντος βρίσκεται σε διαρκή επιδείνωση, κάτι που πολύ απέχει από τις υποσχέσεις που δοθήκαν, από τις ανάγκες που «φωνάζουν» και από τις δυνατότητες που υπάρχουν.
Η οργανωμένη διεκδίκηση υλοποίησης έργων και υποσχέσεων ειναι πλέον πιο αναγκαία από κάθε άλλη φορά.

ΥΓ: Επειδή τις ημέρες αυτές υπεγράφη από τον Υπουργό Υποδομών η σύμβαση μιας εργολαβίας (προϋπολογισμού 1,9 εκατ. ευρώ) των ημιτελών έργων Αχελώου (Συκιά-σήραγγα), για να μην υπάρξουν συγχύσεις, διευκρινίζουμε πως αυτή η μικρή εργολαβία αφορά αποκλειστικά σε εργασίες συντήρησης - υποστήριξης για την αποφυγή καταρρεύσεων.
Άλλωστε πρόκειται για εργολαβία που με μεγάλη καθυστέρηση υποχρεώθηκε να δρομολογήσει η προηγουμένη κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ), μετά από εμπιστευτική έκθεση ειδικών συμβουλών, οι οποίοι έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου ανεξέλεγκτων καταρρεύσεων και καταστροφών στην περιοχή. Τώρα, πώς μια κυβέρνηση, η οποία διαλαλούσε (όλα τα χρόνια) ότι δεν χρειάζονται τα έργα αυτά, αντί της κατεδάφισής τους, επέλεξε τελικά να τα ....συντηρήσει (;), ε, αυτό εκφεύγει των ορίων μιας συζήτησης σε τεχνικό και πολιτικό επίπεδο....
* Αναγνωστόπουλος Βασίλης, πρ. νομάρχης Καρδίτσας
* Αρχοντής Δημήτρης, αρχιτέκτονας μηχανικός, πρώην δήμαρχος Καρδίτσας
* Γέμτος Φάνης, γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
* Γκούμας Κώστας γεωπόνος, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κ.Ε.
* Καλλές Γιάννης, πρόεδρος της ΕΘΕΜ
* Λάππας Χρήστος, πρ. δήμαρχος Τρικκαίων
* Μπαρμπούτης Τάσος, μηχανικός, πρ. γεν. γραμματέας ΤΕΕ/Κ-Δ Θεσσαλίας
* Πατραμάνης Στέφανος, πρ. νομάρχης Τρικάλων