συμπυκνώνονται στη γεωγραφική θέση της Τουρκίας, καθιστώντας την ισχυρό ανάχωμα κατά της Ρωσικής απειλής. Έτσι αυτή δε θα αφεθεί να αλλάξει συμμαχικό στρατόπεδο, λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα την ανοχή και ασυλία των δυτικών στην παράνομη συμπεριφορά της.
Το ζητούμενο είναι, παρά τις δυσκολίες…, αν ο νέος πρόεδρος έχει τη βούληση να σταματήσει έμπρακτα τη σουλτανική παραβατικότητα στη Ν.Α. Μεσόγειο και δε θα μείνει στις φραστικές αποδοκιμασίες τύπου Τραμπ και Ευρωπαίων. Αν επιχειρήσει ενεργά να ξεθολώσει το θαμπό τοπίο και να βάλλει φρένο στο σουλάτσο του «χαλίφη», ο οποίος γνωρίζοντας το κενό της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή κόβει βόλτες, κάνοντας δήθεν έρευνες σε θαλάσσιες περιοχές ξένης ιδιοκτησίας βαπτίζοντάς τες «ετσιθελικά» ως τουρκικές.
Αυτήν την έμπρακτη δραστηριότητα περιμένουμε από τον νέο πρόεδρο των Η.Π.Α. Τη βούλησή του να βάλλει τάξη στα κακώς έχοντα στη Ν.Α. Μεσόγειο, υποστηρίζοντας ενεργά τον τερματισμό της ανομίας, την επίλυση της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μέσω διαλόγων και διεθνών δικαστηρίων, την αποθάρρυνση της ιδέας περί νέο-οθωμανικών ονείρων και νεκρανάστασης απολιθωμάτων…, την ουσιαστική καταδίκη των δολοφόνων των μνημείων της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς.
Μια τέτοια κίνηση της αμερικανικής πολιτικής θα δικαιώσει τον αγώνα της πατρίδας μας, ο οποίος θα πρέπει να είναι ασίγαστος και διαρκώς ενισχυόμενος με την επένδυση στην ελληνική διπλωματία: της άριστης επιλογής…, της γνώσης, της εμπειρίας, του ανένδοτου και μηδενικού ενδοτισμού στα εθνικά μας συμφέροντα, στο ποτισμένο με το αίμα των προγόνων μας, «Χώμα αγαπημένο, χώμα ελληνικό». Αυτό αποτελεί παρακαταθήκη και βαριά κληρονομιά για όλους τους Ελληνες και δε δικαιούται κανείς να μας το πάρει, γιατί είναι κατοχυρωμένο με διεθνείς κανόνες και συνθήκες.
Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι εμείς οι Ελληνες δε ζητούμε, χάρες και προνόμια, αλλά το δίκιο μας. Την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου στις διαφορές μας με τους γείτονες και όχι την αρπαγή, τον πόλεμο, την καταστροφή… Αυτό που εσείς κ. Μπάιντεν διαρκώς τονίζατε και τονίζετε στον αμερικανικό λαό: τη δημοκρατία, η οποία αν δεν έχει οικουμενικό χαρακτήρα, χάνει την αξία της, το κάλλος της, την ομορφιά της. Αυτής το γράμμα αποζητά επιμόνως να εφαρμοσθεί και η πατρίδα μας.
Πέραν, όμως από την εξέλιξη των προβλημάτων, εμείς δεν πρέπει να εφησυχάζουμε. Γιατί η σωτηρία της πατρίδας δε θα έρθει απ’ τους ξένους, αν εμείς δεν είμαστε πανέτοιμοι να πολεμήσουμε για τα δίκια μας. Αν δεν είμαστε δυνατοί στη διπλωματία και στην άμυνα. Αν δε θωρακιστούμε αμυντικά κατά το πρότυπο του Ισραήλ. Γιατί άλλη επιλογή ως έθνος δεν έχουμε. Ως προς αυτό πρέπει να υπάρχει εθνική ομογνωμοσύνη. Εθνική και πατριωτική σύμπραξη. Συνέργεια όλων των πολιτικών δυνάμεων, η οποία θα ενισχύσει το πατριωτικό φρόνημα και την εθνική συνείδηση. Τότε η σκέψη και η έγνοια για την ακεραιότητα της πατρίδας θα γίνει υπόθεση όλων των Ελλήνων. Έτσι, το μικρό, αλλά ένδοξο έθνος μας δε θα έχει την τύχη άλλων λαών που χάθηκαν και διαγράφηκαν από τη βίβλο των ζώντων. Αυτά τα ιστορικά γεγονότα θα πρέπει να αποτελέσουν για μας παραδείγματα προς αποφυγήν. Δόγμα περί της αιωνιότητας και της αθανασίας της Ελλάδας μας.
Ας το επιχειρήσουμε, λοιπόν, γιατί οι καιροί δεν περιμένουν.