Λένε λοιπόν πως με τη μεταφορά νερού (εκτροπή όπως προτιμούν) από τον Αχελώο «γίνεται μια καταστρεπτική διαχείριση… του νερού», καθώς επίσης ότι «γίνονται πολιτικά παιχνίδια με την εκτροπή…» (υποθέτουμε ότι κατά τους συντάκτες καλή χρήση και διαχείριση νερού είναι να το στέλνουμε στη θάλασσα).
Και όπως πάντα διαφωνούν με τη μεταφορά (εκτροπή) των υδάτων, που ως γνωστόν, σύμφωνα με το σχέδιο της Πολιτείας (από τη δεκαετία ’80), πρόκειται να μεταφερθούν μέσω της σήραγγας από τον ταμιευτήρα Συκιάς προς τον θεσσαλικό κάμπο). Ως εδώ καλά.
Να όμως που έχουν συνηθίσει τόσο πολύ στην πολιτική ασάφεια, και επειδή δεν μπορούν να διαχειριστούν τις μεταξύ τους διαφορετικές απόψεις σχετικά με την τύχη των έργων Αχελώου, καταφεύγουν σε παιχνίδια με τις λέξεις, στη δημιουργία συγχύσεων προς την κοινή γνώμη (για την πιο εύκολη χειραγώγησή της) και τελικά αποφεύγουν να διευκρινίσουν τι ακριβώς εννοούν με το γνωστό σύνθημα «είμαστε κατά της εκτροπής».
Ας τους βοηθήσουμε, λοιπόν, για μία ακόμα φορά, να ξεπεράσουν αυτήν την «αδυναμία» τους, υπενθυμίζοντας κάποια περιστατικά επί των ημερών τους, με την ελπίδα ότι αυτήν τη φορά θα βρούνε το πολιτικό θάρρος να τοποθετηθούν με σαφήνεια.
1. Ερώτηση βουλευτή ΝΔ κ. Κ. Τσιάρα στη Βουλή προς τον υπουργό Υποδομών επί ΣΥΡΙΖΑ κ. Χρ. Σπίρτζη με θέμα «Άμεση ολοκλήρωση… έργων Αχελώου» (2015). Απάντηση του κ. Υπουργού, 1η Δεκεμβρίου 2015, όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Ο βασικός στόχος του έργου… είναι η μεταφορά υδάτων από ένα πλεονασματικό υδατικό διαμέρισμα της χώρας προς ένα άλλο ελλειμματικό (σημ. εννοεί τη Θεσσαλία). Μια ανάγκη που… δεν αντιστρατεύεται τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης» και παρακάτω, αφού διαβεβαιώνει ότι τα έργα θα προχωρήσουν, ο Υπουργός κλείνει την απάντησή του ανακοινώνοντας τη χρηματοδότηση, ύψους 10 εκατ. ευρώ, για μέτρα προστασίας της σήραγγας και του φράγματος Συκιάς «για υπέρτατους λόγους προστασίας της ανθρώπινης ζωής, του δημοσίου συμφέροντος και της προστασίας… του επενδεδυμένου κεφαλαίου». Με λίγα λόγια ο κ. Χρ. Σπίρτζης, από το 2015, τάχθηκε υπέρ της προστασίας σε πρώτη φάση και εκτέλεση αργότερα της «εκτροπής» Αχελώου.
Η απάντηση αυτή έγινε τότε ασμένως δεκτή από τους φορείς και τους πολίτες της Θεσσαλίας. Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά; Ένα τυχαίο «λάθος» ενός Υπουργού; Σε αυτήν την περίπτωση γιατί δεν τον απέλυσε ο κ. Πρωθυπουργός; Αλλά και λάθος να ήταν, πώς του επέτρεψαν να κάνει τελικά πράξη, έστω μερικώς, την υπόσχεσή του και πριν αναχωρήσει να εγκρίνει τη χρηματοδότηση των μέτρων προστασίας, (ένα έργο που αναμένεται σύντομα να δημοπρατηθεί από τον σημερινό υπουργό κ. Κ. Καραμανλή); Τι χρειάζονταν ο ΣΥΡΙΖΑ τη συντήρηση των έργων Συκιάς και σήραγγας, αφού όπως λένε είναι «κατά της εκτροπής»;
2. Αναπτυξιακό Συνέδριο στη Λάρισα (Οκτώβριος 2017) με κεντρικό ομιλητή τον τότε πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα. Χωρίς καν να προκληθεί, με τη γνωστή του άνεση, ο κ. Τσίπρας ανακοίνωσε στους Θεσσαλούς ότι είναι στη σκέψη τους η αξιοποίηση του ημιτελούς φράγματος Συκιάς για παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας (δες δημοσιεύματα 11-17/10/2017). Όλοι σκεφθήκαμε πως ένας Πρωθυπουργός δεν μπορεί ανεύθυνα να εκστομίζει «υποσχέσεις». Περιμέναμε, λοιπόν, εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, να ανακοινώσει η Κυβέρνηση την τελική της απόφαση για την τύχη του ταμιευτήρα Συκιάς. Μάλιστα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αρθρογράφησαν σχετικά, εκφράζοντας δημόσια τη θέση τους για ολοκλήρωση του ΥΗ έργου Συκιάς (έστω χωρίς μεταφορά υδάτων). Τελικά η οριστική απάντηση δεν ήλθε από την πλευρά του Πρωθυπουργού, όπως όλοι περιμέναμε, αλλά αρκετά αργότερα από τον υπουργό Ενέργειας κ. Σταθάκη, ο οποίος στις 20/11/2018, ανακοίνωσε το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυβέρνησης Τσίπρα (ΕΣΕΚ), όπου φυσικά, όπως με σαφήνεια ο ίδιος δήλωσε, δε συμπεριλαμβάνεται το ΥΗ έργο της Συκιάς!
[Και με την ευκαιρία αυτής της σύντομης ιστορίας, τι λένε γι’ αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα στο τμήμα Ανάπτυξης ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ; Επιθυμούν ναι ή όχι την παραγωγή ενέργειας από τα νερά του ταμιευτήρα Συκιάς; Και επειδή τότε (2018) δεν τοποθετήθηκαν, ας μας πουν τώρα, με κάποια καθυστέρηση, ποια είναι η θέση τους για τις σκέψεις που διατύπωσε στη Λάρισα το 2018 ο τότε Πρωθυπουργός;].
Μετά από τα παραπάνω λοιπόν μπορούμε βάσιμα να ισχυριστούμε, ότι δεν υπήρξε η παραμικρή συνέπεια λόγων και πράξεων από τους πρωταγωνιστές των δύο περιστατικών που περιγράψαμε πιο πάνω; Στην κρίση των αναγνωστών!
3. Όταν μια σοβαρή Κυβέρνηση, ένας υπεύθυνος Πρωθυπουργός και κάποιοι έντιμοι Υπουργοί θέλουν να υλοποιήσουν την πολιτική που εξήγγειλαν για κάποιο έργο, εργάζονται συστηματικά στην κατεύθυνση αυτήν και δεν προσπαθούν να κοροϊδέψουν τον κόσμο. Εφόσον λοιπόν η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζε ότι είναι «κατά της εκτροπής» Αχελώου, αφού οριστικοποίησε ότι τα ημιτελή έργα δε θα τα αξιοποιήσει ούτε ως υδροενεργειακά, και αφού παρέκαμψε και το «εμπόδιο» των Σχεδίων Διαχείρισης Υδάτων (ΣΔΥ) του 2014 (στα οποία είχε επιλεγεί η λύση της μεταφοράς νερού από Αχελώο), όφειλε να προβεί σε μια και μόνο πράξη: «Εκπόνηση τεχνικής και περιβαλλοντικής μελέτης καθαίρεσης (σημ. «γκρεμίσματος») των έργων Συκιάς και σήραγγας, διαβούλευση με τους φορείς και έγκριση των όρων της περιβαλλοντικής μελέτης, και τέλος δημοπράτηση και ολοκλήρωση του έργου καθαίρεσης. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό συνιστά συνειδητή πολιτική εξαπάτησης του λαού. Τώρα όμως όλος ο κόσμος κατάλαβε τα ψέματα και ότι ουδέποτε θα τολμούσαν να προβούν σε μια τέτοια εγκληματική πράξη για την οποία θα τους «έκραζε» κυριολεκτικά ο ελληνικός λαός. Ούτε καν επιχείρησαν, έστω να προσεγγίσουν, το οικονομικό κόστος, με το οποίο «αποτιμάται» η πολιτική τους ρητορική «κατά των έργων Αχελώου» (σημ. δηλαδή μερικές εκατοντάδες εκατ. ευρώ). Γι’ αυτό ζήσαμε όλες αυτές τις απίστευτα αντιφατικές πολιτικές τους δηλώσεις, γι’ αυτό συνέχισαν εκ του ασφαλούς τους γνωστούς λεονταρισμούς «κατά» των έργων και γι’ αυτό έπαιξαν όλο αυτό το διάστημα ένα παιχνίδι εντυπώσεων και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, χωρίς βεβαίως να καθαιρέσουν τα έργα. Και προκύπτει απ’ όλα αυτά και ένα εύλογο ερώτημα: Μήπως τελικά τους «βολεύει» τα έργα να μένουν εκεί πάνω στα βουνά, ημιτελή και παρατημένα, έτσι ώστε ούτε πολιτικό κόστος να έχουν από το γκρέμισμα, ούτε όμως να κινδυνεύουν να εισπράξουν τις αντιδράσεις των εμμονικών «συντρόφων» τους που ούτε να ακούσουν δε θέλουν για «εκτροπή»! Φυσικά μια τέτοια πολιτική απαιτεί πολιτικό κυνισμό και ανευθυνότητα. Το βέβαιο είναι ότι εάν στα 4,5 χρόνια της διακυβέρνησής τους, είχαν κάνει την καθαίρεση, μια ενέργεια απόλυτα συμβατή με τις τοποθετήσεις τους, τότε αυτή θα είχε ήδη ολοκληρωθεί και δεν θα βρισκόμασταν σήμερα σε άγονες συζητήσεις «που κουράζουν τον κόσμο», για αυτά τα «φαραωνικά» και «άχρηστα» έργα! Τουλάχιστον ας μας διαβεβαιώσουν ότι σε μια επόμενη κυβερνητική τους θητεία δε θα επιδείξουν την ίδια ανικανότητα, έτσι ώστε να μείνουμε και εμείς ήσυχοι ότι τελικά τα έργα θα γκρεμιστούν!
4. Σήμερα διανύουμε μια νέα περίοδο, με άλλη Κυβέρνηση στην εξουσία και πάλι όμως χωρίς πρόοδο στα έργα του Αχελώου, στους ταμιευτήρες του θεσσαλικού κάμπου, στη δρομολόγηση λύσεων για το τεράστιο οικολογικό πρόβλημα των υδάτων και στον σχεδιασμό για τα έργα «υδατικής ασφάλειας» από ξηρασία και πλημμύρες. Ζητάμε, λοιπόν, από την Κυβέρνηση να έρθει το θεσσαλικό ζήτημα προς συζήτηση στη Βουλή. Εξάλλου στην προ έτους σύσκεψη υπό τον κ. Γεραπετρίτη στην Αθήνα, ο κ. Φάμελλος, εις επήκοον όλων, έκανε ακριβώς την ίδια πρόταση. Στη Βουλή συνεπώς, ας δεσμευτεί η κάθε παράταξη, με καθαρές κουβέντες, τι προτίθεται να κάνει. Ζητούμε αυτό να γίνει με ειλικρίνεια και όχι με την «κατά ΣΥΡΙΖΑ» ανευθυνότητα, ούτε με την «κατά ΝΔ» υποσχεσιολογία χωρίς αντίκρισμα. Εκεί, στη Βουλή, θα διαπιστώσουμε ποιες επιτέλους είναι οι διαφορές τους. Άραγε υπάρχει ανάλογη διάθεση για κάτι τέτοιο από τους πολιτικούς μας εκπροσώπους;
Aπό τους Γέμτο Φάνη, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Γκούμα Κώστα, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ.
