Αχ! Κάθε μέρα σαν το κεράκι λιώνει. Τον έδεσαν τον ξάδερφό σου και πρέπει να τον βοηθήσουμε, έλεγε η γυναίκα του ξαδέρφου μου. Πάτησε λερωμένα νερά να το ξέρεις! Δεν ήξερα αν μιλούσε σοβαρά ή αστειευόταν, αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι πίστευαν και οι δύο πως εκτός από τα λερωμένα νερά κάποιος τον γέμισε κακή ενέργεια τον ξάδερφο, αυτό εννοούσαν με το δέσιμο. Σε σαράντα εκκλησίες θα πρέπει να πάμε και σαράντα μέρες θα πρέπει να ραντίζουμε με αγιασμό στο σπίτι μας. Έτσι μόνο θα λυθούν τα μάγια, είχαν πάρει τις κατάλληλες οδηγίες. Γιατρό δεν ήθελαν να επισκεφτούν για το πρόβλημά τους, παρά τις συμβουλές μου. Όσα και αν τους έλεγα, όσο και αν προσπάθησα δεν τους έπειθα με τίποτα για την παράνοιά τους. Επέμεναν, σε σαράντα εκκλησιές θα προσκυνήσουμε, σαράντα διαφορετικά εικονίσματα, μόνο έτσι θα λύσουμε τα μάγια. Να πάμε όμως πρώτα σ’ έναν γιατρό, για λόγους υγείας μιλάμε και όχι για θέματα πίστης, κατσούφιαζαν και οι δυο τους.
Ήδη είχαν αρχίσει να μετρούν τις εκκλησίες που θα έπρεπε να επισκεφτούμε. Το σχέδιό τους, τους φαίνονταν εντελώς φυσιολογικό. Θα συνέλθετε! Τους επέπληττα, καταλαβαίνετε τι μου λέτε; Είστε με τα καλά σας; Βιώματα που απλώνονταν από την παιδική τους ηλικία, έβγαιναν τώρα με κάποια αθωότητα. Η συνείδησή μου δεν με άφηνε να τους αφήσω να τρέχουν μόνοι, θέλανε τη βοήθειά μου και έτσι αρχίσαμε τις καθημερινές επισκέψεις σε χωριά και λαγκάδια. Από την αρχή ο ξάδερφος δεν έμοιαζε ικανός να τα καταφέρει, οι επισκέψεις των εκκλησιών ήταν πέρα από αυτόν. Στην εικοστή εκκλησιά κατέρρευσε παρά τη μεγάλη του προσπάθεια και τρέξαμε στα επείγοντα, όπου εκεί μετά από πολλές εξετάσεις, οι γιατροί κατέληξαν πως ο μαγεμένος μας, είχε αυξημένη συγκέντρωση σακχάρου στο αίμα του, είχε σακχαρώδη διαβήτη και θα έπρεπε αμέσως να λαμβάνει ινσουλίνη σε καθημερινές δόσεις. Σε λίγες μόνο μέρες άρχισε να βελτιώνεται θεαματικά και ξέχασαν και οι δυο τους τα λερωμένα νερά, τα δεσίματα και τα ανύπαρκτα μάγια και έγιναν υποστηρικτές σε όσα τους έλεγαν οι γιατροί.
Έτσι τώρα συνέχιζε ο ξάδερφός μου να με συμβουλεύει από το τηλέφωνο, το άγχος της όλης κατάστασης μέσα στην πανδημία δεν πρέπει να μας μπερδεύει. Πρέπει να θωρακίσουμε τον οργανισμό μας με το εμβόλιο για τον κορονοϊό και να ακούμε τις συμβουλές των ειδικών. Αφού οι ειδικοί μας συστήνουν το εμβόλιο θα το κάνουμε, είναι καιρός πια να φτάσει όλη αυτή η δοκιμασία για την ανθρωπότητα σ’ ένα τέλος. Ακούγοντάς τον, μια αίσθηση ανακούφισης την ένιωσα, τουλάχιστον αυτήν τη φορά είχε σωστούς συλλογισμούς, δεν ανήκε στη μερίδα των ανθρώπων που μέσα στην πανδημία πιστεύουν πως όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, μοιάζουν να ανήκουν μόνο στους άλλους.
Άντε καλέ μου ξάδερφε να το κάνουμε το εμβόλιο και μετά υγιείς και δυνατοί, άφοβα να επισκεφτούμε και τις υπόλοιπες είκοσι εκκλησιές που μας έμειναν, γιατί δεν ξέρεις καμιά φορά τι γίνεται. Έτσι μου το έκλεισε το τηλέφωνο και κατάλαβα πως την επίσκεψη στις σαράντα εκκλησιές εν τέλει δεν θα τη γλίτωνα.

Από τον Γαϊτανίδη Ευστάθιο