Του Χρήστου Τσαντήλα
ΘΑ μπορούσε να γίνει ένα καλό ντοκιμαντέρ υπό τον τίτλο «Οι δύο όψεις της ζωής». Υπό τις σημερινές όμως δύσκολες συνθήκες, εξαιτίας της ταραγμένης οικονομικής κατάστασης και της ελεγχόμενης πτώχευσης που περνάει η χώρα, η εικόνα της παραλιακής ζώνης του νομού, είναι, συγκρινόμενη ανάμεσα σε δύο εποχές, (χειμώνα και καλοκαίρι), μια μικρή απεικόνιση για το τι περίπου, ως χώρα μας συνέβη...
ΤΟΤΕ και τώρα. Αγιόκαμπος, Κουτσουπιά, Στόμιο, Μεσάγγαλα, παράλια. Χειμώνα και καλοκαίρι. Βελίκα, και Καστρί Λουτρό, δύο εποχές. Δεκέμβριο και Αύγουστο. Ο κοιμώμενος γίγαντας της χώρας, ο τουρισμός, βρίσκεται παρ’ όλα αυτά και αυτή τη φορά σε μια εγρήγορση, όχι όμως φυσιολογική, σε μια κινητικότητα περίπου...της αρπαχτής! Εκτός ελαχίστων περιπτώσεων (και των σοβαρών επαγγελματιών), καμία απολύτως βελτίωση από τα περσινά. Καμία ανανέωση στην παροχή υπηρεσιών, τουλάχιστον όσον αφορά την υποδοχή των ξένων κυρίως, γιατί πλέον, τα παράλια ξέμειναν από Έλληνες!
ΤΑ ΠΑΛΑΙ ποτέ πολυσύχναστα εποχικά μαγαζιά στα κοντινά παραθεριστικά, δουλεύουν μετά βίας με πάνω από 60% λιγότερους πελάτες από πέρυσι και δύσκολα κρατΙούνται ανοιχτά. Δεν τους συντηρεί ούτε και αυτή ακόμα η φανερή πλέον «απειθαρχία» με τις αποδείξεις. Το «κρυφτούλι» με την εφορία στην πλειοψηφία τους οι επαγγελματίες φαίνεται να το έχουν κερδίσει. Και σ΄ αυτή τους τη νίκη πρέπει να συμπράττουμε βεβαίως (από ωχαδερφισμό και ανοησία) και όλοι εμείς οι καταναλωτές...
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ κρίση που κατατρώει από το 2009 τη χώρα, έχει ομοιότητες με την κατάσταση της «ερήμωσης» κατά τον χειμώνα, στην παραλιακή ζώνη. Η καλοκαιρινή οικονομική... αναλαμπή, δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό της ανάπτυξης. Και δυστυχώς, έτσι «στο πόδι» που σχεδιάζουμε την ανάπτυξη, δεν μένουν και πολλές ελπίδες σωτηρίας. Ο τουρισμός της ...αρπαχτής, βέβαιο είναι πως θα απομακρύνει τους ξένους και θα τους οδηγήσει σε άλλους προορισμούς.
ΔΕΝ μπορεί στον παραλιακό άξονα του νομού με την άναρχη δόμηση, (χειρότερη και από τους καταυλισμούς ...Απάτσι και Τσεγιέν), να θέλει μια τετραμελής οικογένεια ένα κατοστάρικο την ημέρα για ύπνο, ημιδιατροφή, καφέ και ξαπλώστρες στην παραλία. Πέρασαν οι εποχές της ταβέρνας και των μπαρ. Το καλοκαίρι περιορίστηκε στο μήνα και οι διακοπές συρρικνώθηκαν δραματικά. Φέτος και με τον καιρό σύμμαχο η Λάρισα κράτησε τον κόσμο τον Ιούλιο. Έναν πληθυσμός που δεν θα τον κρατούσαν ποτέ στις καυτές πόλεις, οι καιρικές συνθήκες. Αλλά αποκλειστικά οι οικονομικές...
