Να ζεις, δηλαδή, τις αξίες που διδάσκεις με τον τρόπο ζωής, σεβόμενος τα «θεμέλια» της φύτρας σου που στηρίζουν τον πολιτισμό σου που και συ με τις δράσεις σου εμπλουτίζεις. Όποιος έχει λησμονήσει αυτά, ας επισκεφτεί τους τάφους των προγόνων του, ας ανάψει ένα κερί στην εκκλησία, ας παρακολουθήσει μια παρέλαση, ένα γάμο, μια βάφτιση, ένα πανηγύρι... όλα θα του μιλήσουν και θα τον θυμίζουν τις ρίζες του, την ιστορία του, την πίστη του, την παράδοσή του, τον τρόπο ζωής, τους κανόνες, το ήθος και τα έθιμα της φυλής του. Θα θυμηθεί... και το δικό του σπίτι! Αυτές οι αρχές, είναι το «Ευαγγέλιο» για όλους. Πολιτικούς, θρησκευτικούς, στρατιωτικούς, κοινωνικούς λειτουργούς, ηγέτες και εκπροσώπους θεσμών. Αυτές οι αρχές δεν επιδέχονται «εκπτώσεις». Ήταν και είναι ο παιδαγωγός τους γένους, αλλά και σωτήρας του στα χρόνια της σκλαβιάς του!
Οι υπηρετούντες αυτούς, θα πρέπει να τους προσδίδουν κύρος και αξιοπρέπεια και όχι να τους κλέβουν. Να θυμούνται πως ενσαρκώνουν αξίες, ικανότητες, υπόδειγμα προς μίμηση. Χρειαζόμαστε «πρότυπα» θεσμών θετικά. Αξιοκρατικά επιλεγμένα. Γιατί, πώς να μιλήσουν για αλήθειες όταν ψεύδονται, για αγάπη όταν δεν αγαπούν, για δικαιοσύνη όταν αδικούν, για συνέπεια και εντιμότητα όταν είναι ασυνεπείς και ανέντιμοι, για λιτό βίο όταν σκανδαλίζουν με τον πλούτο, για ομόνοια όταν είναι κήρυκες διχασμού, για πίστη στο θεό, όταν δηλώνουν άθεοι, προσβάλλοντας τον λαό;
Ο πολιτισμός μας, υπήρξε «παιδαγωγός» της οικουμένης, τρόπος ζωής και σύμβολο πνευματικότητας. Είναι τα «διακριτικά» μας. Οι ρίζες μας. Μας το θυμίζουν οι ξένοι επισκέπτες, βασιλείς και πρίγκιπες, πρόεδροι κρατών και πρωθυπουργοί, εκεί από τον «Ιερό Βράχο» το βήμα του Πλάτωνα και του Παύλου, οι «φτερούγες» μας για ελεύθερη σκέψη και ανάταση ψυχής, για Χριστό και Ελλάδα! Για ελληνισμό και ορθοδοξία! Εκεί βρίσκεται η εξήγηση και του θαύματος του ‘21!, αφού αυτά είναι που κράτησαν αναμμένο το φιτίλι της ψυχής των σκλάβων για λευτεριά, έπος που φέτος γιορτάζουμε και που δυστυχώς «αδικήσαμε» όπως και τους ήρωές του. Τι έφταιξε όμως και η εικόνα αυτής της χώρας τραυματίστηκε; Μήπως χάσαμε τον προσανατολισμό μας ή κουραστήκαμε να ζούμε τις αρχές που ο ελληνισμός γέννησε και δίδαξε; Ό,τι και να ‘ναι αυτό -καλό- πέραση, πλούτος, ρουσφέτι, ωχαδελφισμός, καταχρήσεις, διχόνοια, σκάνδαλα, βία και βιασμοί, ηδονή... οφείλουμε να το θεραπεύσουμε. Να ανακαινισθούμε και να προχωρήσουμε. Το χρωστάμε στις γενιές που θα ‘ρθουν. Η Πολιτεία οφείλει να προσφέρει ολοκληρωμένη ΠΑΙΔΕΙΑ. Μισή παιδεία είναι νάρκη και οδηγεί σε πνευματική τύφλωση. Να βρούμε τον δρόμο της πνευματικότητας για ν’ ανθίσει η «έρημος!».
Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τη γνώση αλλά και την αγωγή, τη μόρφωση! Η πρώτη εξελίσσεται και γι’ αυτό το σχολείο οφείλει να είναι με τη ζωή αλλά και για τη ζωή! Η «μόρφωση» είναι η υγεία της ψυχής, σύμβουλος στη συμβίωση και την επικοινωνία ιδιαίτερα σήμερα στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες που ζούμε.
Τα σύνορα άνοιξαν και η ελεύθερη διακίνηση των προσώπων που φέρει και άλλους πολιτισμούς. Να έχουν οι αρμόδιοι τα «μάτια» τους ανοιχτά. Δεν υψώνουμε τείχη στο ξένο και διαφορετικό. Ο κίνδυνος έρχεται και από μέσα. Η εξέλιξη και η πρόοδος δεν είναι εχθρός. Η αλλοτρίωση αρχών και αξιών όμως!
«Εμβόλιο» για τους νέους μας, είναι τα μορφωτικά αγαθά του ελληνορθόδοξου πολιτισμού μας. Γι’ αυτό το σχολείο οφείλει να είναι χώρος Παιδείας και Πολιτισμού, γνώσης αλλά και μόρφωσης για να γίνουν οι μαθητές ολοκληρωμένοι πολίτες, με κριτική σκέψη στις προκλήσεις, για ορθές επιλογές στη ζωή τους.
Ελεύθεροι και υπεύθυνοι. Το χρωστάμε...

Από τον Δημήτριο Νταφούλη