Γι’ αυτό, στην Ε.Δ.Υ.ΘΕ., δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές οι «διαρροές» ότι δήθεν ορίστηκε υπουργός για συντονισμό του θέματος, οι υποσχέσεις ότι ΘΑ εκπονηθεί νέο Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων, ότι θα συντηρηθούν τα έργα και άλλες παρόμοιες καθησυχαστικού τύπου υποσχέσεις, με προφανείς προεκλογικές σκοπιμότητες…
Αυτό αναφέρει η Ε.Δ.Υ.ΘΕ. απαντώντας σε σχετική ερώτηση για το αν, τι, πώς και με ποιο χρονοδιάγραμμα μπορεί να γίνει επανεκκίνηση των έργων του Αχελώου. Πιο συγκεκριμένα:

ΕΡΩΤΗΣΗ «ΕτΔ»:
Στις θέσεις της Επιτροπής Διεκδίκησης επίλυσης Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ.) τίθεται ως βασικό αίτημα η συζήτηση στη Βουλή, με στόχο να ληφθεί μία οριστική απόφαση είτε για επανεκκίνηση, ολοκλήρωση και λειτουργία των ημιτελών έργων Άνω Αχελώου (φράγμα – ταμιευτήρας Συκιάς και σήραγγα μεταφοράς υδάτων προς Μουζάκι), είτε για την κατεδάφιση των έργων αυτών.
Σε περίπτωση που η σημερινή (ή έστω μία επόμενη κυβέρνηση) επιχειρήσει την επανεκκίνηση των έργων, ποια κατά τη γνώμη σας είναι τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Ε.Δ.Υ.ΘΕ.:
Όπως όλοι πλέον έχουν αντιληφθεί, η υπόθεση των έργων μεταφοράς (εκτροπής) υδάτων από τον Αχελώο προς το Υδατικό Διαμέρισμα Θεσσαλίας-ΥΔΘ είναι ένα καθαρά ΠΟΛΙΤΙΚΟ ζήτημα.
Συνεπώς, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια από τα όργανα της Διοίκησης για επανεκκίνηση και ολοκλήρωση των έργων, απαιτείται προηγουμένως:
I. Η επιβεβαίωση από το πολιτικό σύστημα του συνόλου των βασικών παραμέτρων που συνθέτουν τη σκοπιμότητα της εκτροπής Αχελώου. Συγκεκριμένα πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι παραμένει η ανάγκη ενίσχυσης του υδατικού δυναμικού του ΥΔΘ για κάλυψη των αρδευτικών αναγκών, η ανάγκη δημιουργίας υδατικών αποθεμάτων για αποκατάσταση των υπόγειων υδροφορέων που βρίσκονται στα όρια της οικολογικής κατάρρευσης (αλλά και ως «άμυνα» απέναντι σε φαινόμενα έντονης λειψυδρίας), η ανάγκη ανακούφισης των επιφανειακών οικοσυστημάτων (ποταμοί) που κάθε χρόνο «στεγνώνουν» από τις υπεραντλήσεις, η ανάγκη υποκατάστασης χιλιάδων γεωτρήσεων που καθιστούν αναποτελεσματική οποιαδήποτε προσπάθεια ελέγχου των αντλήσεων και της οικολογικής προστασίας και βεβαίως να συμφωνηθεί η παραγωγή της ιδιαίτερα πολύτιμης ενέργειας από ΑΠΕ (υδροηλεκτρική ενέργεια), είτε κατά τον ρου του Αχελώου (ΥΗΕ Συκιάς), είτε προς το ΥΔΘ (Μουζάκι, Μαυρομμάτι) κ.λπ., είτε και τα δύο.
Εάν οι παραπάνω σκοποί της μεταφοράς (εκτροπής) Αχελώου επιβεβαιωθούν (όπως εμείς ισχυριζόμαστε) και γίνουν αποδεκτοί στο πολιτικό επίπεδο, τότε και ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ έχει νόημα οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια επανεκκίνησης.
Αντίθετα, εάν (υποθετικά) κριθεί ότι οι σκοποί αυτοί σήμερα δεν ισχύουν, τα ημιτελή έργα πρέπει να καθαιρεθούν (κατεδάφιση), να «απελευθερωθεί» η ροή του Αχελώου και να αποκατασταθεί το τοπίο στην περιοχή των έργων. Δυστυχώς έως σήμερα καμιά κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλία μιας τελεσίδικης απόφασης, με αποτέλεσμα η στασιμότητα να συνεχίζεται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς τις επιπτώσεις στο οικοσύστημα του «μπαζωμένου» ποταμού, ως προς τους κινδύνους ανυπολόγιστων ζημιών σε περίπτωση πλημμυρικών φαινομένων και βεβαίως ως προς την αξιοπιστία της χώρας μας διεθνώς για την τριτοκοσμικού χαρακτήρα διαχείριση αυτής της υπόθεσης.
II. Εάν υπάρξει απόφαση από τη Βουλή και ισχύσουν οι προαναφερθέντες σκοποί, το επόμενο βήμα είναι ο επαναπροσδιορισμός του συνολικού έργου. Θυμίζουμε ότι η σημερινή Κυβέρνηση αποδέχεται (στα λόγια) τη μεταφορά μόνο 250 εκατ. κυβικών μέτρων νερού (τη λεγόμενη «ήπια» εκτροπή), η προηγούμενη Κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) δεν αποδέχονταν καθόλου μεταφορά υδάτων, ενώ το ΣτΕ, με την απόφασή του 26/2014, ακύρωσε ένα σχήμα εκτροπής 600 εκατ. κυβικών μέτρων νερού (συμπεριλαμβάνοντας στα έργα εκτροπής και τη Μεσοχώρα!), δηλαδή έναν σχεδιασμό που έχει εγκαταλειφθεί από τη δεκαετία του 2000!!
Η σύγχυση αυτή δημιουργείται γιατί απουσιάζει μία σαφής, επικαιροποιημένη και δημοκρατικά ειλημμένη πολιτική απόφαση, δεσμευτική για όλους, όπως άλλωστε θα συνέβαινε σε οποιαδήποτε ευνομούμενη χώρα…
Στον βαθμό, λοιπόν, που ολοκληρωθεί η φάση των πολιτικών επιλογών και αποφάσεων, τότε τα όργανα της Διοίκησης θα πρέπει να υλοποιήσουν, με ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ, τα ακόλουθα:
1. Εξέταση από έμπειρους νομικούς της υπ’ αριθμ. 26/2014 απόφασης (αλλά και των παλαιοτέρων αποφάσεων) του ΣτΕ και υποβολή σχετικής έκθεσης που θα αναλύει τις «απαιτήσεις» του Δικαστηρίου, στις οποίες θα προσαρμοστούν οι επόμενες κινήσεις της Διοίκησης.
2. Επιλογή ενεργειακού «εταίρου», ο οποίος σε συνεργασία με τον κύριο των έργων, δηλαδή το Υπουργείο Υποδομών, θα προχωρήσουν από κοινού στην εκπόνηση (ή επικαιροποίηση) των απαραίτητων τεχνικών μελετών και ενεργειών, ώστε να υλοποιηθούν τα έργα. Μετά την ολοκλήρωσή τους, ο ενεργειακός εταίρος θα αναλάβει τη λειτουργία και εκμετάλλευση του ΥΗ Σταθμού.
3. Καθορισμός της στάθμης του ταμιευτήρα Συκιάς για προστασία Μονής Μυροφύλλου, ολοκλήρωση της ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης (λόγω Natura), νέα συνολική περιβαλλοντική μελέτη, διαβούλευση όρων, αδειοδότηση (ΑΕΠΟ).
4. Τροποποιήσεις όλων των αναγκαίων θεσμικών σχεδιασμών από τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ «φρόντισε» να εξοβελιστούν τα έργα Αχελώου (Χωροταξικό, αναθεώρηση στο Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας, Ενεργειακός Σχεδιασμός-ΕΣΕΚ κ.λπ.).
5. Διερεύνηση πηγών και εργαλείων χρηματοδότησης.
Όσο οι κυβερνήσεις δεν ακολουθούν αυτόν τον ορθολογικό και αυτονόητο οδηγό «βημάτων», τότε όχι απλώς δεν αναμένεται να υπάρξει κάποιο θετικό αποτέλεσμα, αλλά (κυρίως αυτό) η όποια συζήτηση για τα έργα Αχελώου θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται στα χέρια πολιτικάντηδων σαν εργαλείο καλλιέργειας ψεύτικων ελπίδων και θα τους επιτρέπει (με το αζημίωτο φυσικά) να «παραμυθιάζουν» τους Θεσσαλούς που αγωνιούν για το μέλλον του τόπου τους.
Γι’ αυτό, σε όλους εμάς στην Ε.Δ.Υ.ΘΕ., δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές οι «διαρροές» ότι δήθεν ορίστηκε υπουργός για συντονισμό του θέματος, οι υποσχέσεις ότι ΘΑ εκπονηθεί νέο Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων (για το οποίο εδώ και δυόμισι χρόνια δεν έχει καν υπογραφεί η σχετική σύμβαση!), ότι θα συντηρηθούν τα έργα και άλλες παρόμοιες καθησυχαστικού τύπου υποσχέσεις, με προφανείς προεκλογικές σκοπιμότητες...

Για την Ε.Δ.Υ.ΘΕ.:
Κώστας Γιαννακός,
Κώστας Γκούμας,
Τάσος Μπαρμπούτης.