Η ανθρωπότητα έχει μπει σε μια μεγάλη νύχτα, της ηθικής και της πνευματικής κρίσης, και το βάλτωμα του ξεπεσμού και της αλήθειας, είναι οδυνηρά και φρικαλέα, αφού ο άνθρωπος φαίνεται να κατευθύνεται προς το μηδέν. Αδράχνει το μηδέν, μέσα στον απελπισμό του και μέσα σ’ έναν θρίαμβο καταστροφής, που τον κατασκεύασαν οι «προστάτες» του, οι κυβερνήτες του, οι εξουσιαστές του.
Ο εικοστός αιώνας μπορεί να αποδείχτηκε πολύ πιο σκληρότερος από τους προηγούμενους αιώνες. Όπως φαίνεται όμως, δεν έχει εξαντλήσει ακόμη όλη τη φρίκη του. Και έχει αφήσει πολλούς λογαριασμούς ανεξόφλητους -όπως δείχνουν τα πράγματα- στον εικοστό πρώτο αιώνα, κι αυτό είναι το δράμα μας.
Κάθε πρωί που ξυπνώ, με σκοτώνουν. Μόλις ανοίξω την εφημερίδα μου, κι αρχίσω το διάβασμα, η καρδιά μου ντουφεκίζεται απ’ όλα τα σημεία του ορίζοντα, και το ραδιόφωνο επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές απ’ τις σελίδες που απλώνονται στα μάτια μου.
Ποιος στ’ αλήθεια σκεπτόμενος ανιδιοτελώς και ιδιαίτερα πνευματικός άνθρωπος, μπορεί να εκφράσει τις αντιθέσεις του και να διαφωνήσει μαζί μου; Θέλω να πιστεύω κανείς.
Θα είναι βαρύτατη η ευθύνη της πνευματικής ηγεσίας, εν προκειμένου του τόπου μας, αν δεν συμβάλει με τον λόγο της γνώσης και της αλήθειας, ενημερώνοντας και διαφωτίζοντας τις λαϊκές μάζες, τους πολίτες της ελληνικής κοινωνίας, για την πραγματική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας σήμερα, στις μέρες της πρωτόγνωρης χρεοκοπίας των πάντων. Όταν καταπατούνται τ’ ανθρώπινα συνταγματικά δικαιώματα της κοινωνίας μας, όταν οι θεσμοί του κράτους και της εθνικής μας κυριαρχίας καταρρέουν, όταν ποδοπατούνται οι αρχές και οι ιδέες του Λαού μας και η πορεία που δείχνουνε, που μας βάζουν με το ζόρι, μας οδηγεί στα τάρταρα και στον αφανισμό, κι ο τόπος μας βυθίζεται στο χάος συνεχώς, δεν μπορεί η πνευματική κοινότητα της χώρας μας -παρά ελαχίστων εξαιρέσεων που δρα- να εφησυχάζει και να καμουφλάρεται κάτω από τις κορνιζωμένες περγαμηνές και τα έπαθλα.
Σ’ αυτόν τον ανελέητο μαρτυρικό ξεπεσμό που βρίσκεται ο ελληνικός λαός, που οι πνευματικοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται πολύ καλά, έχουν χρέος να δημοσιοποιήσουν και να βροντοφωνάξουν με κάθε τρόπο, πρωτοστατώντας και δείχνοντας τον σωστό δρόμο και τον σωστό εθνικό προσανατολισμό, και όχι να είναι αφανείς και ουραγοί μιας αγέλης, και της όποιας εντολοδόχας πολιτικής κυβερνητικής εξουσίας, όπως συμβαίνει μέχρι τώρα στη χώρα μας.
Το βλέπουμε πλέον καθαρά και ξάστερα το ρεύμα, την πορεία, που πάνε, που οδηγούν την Ελλάδα, με τις εξοντωτικές πολιτικές που εφαρμόζουν και τη θανατερή οικονομική και ανθρωπιστική κρίση, που δημιούργησαν οι υπηρέτες της ολιγαρχικής οικονομικής τάξης και του καπιταλιστικού συστήματος, ντόπιοι και ξένοι κυβερνήτες εξουσιαστές.
Ο Ελληνικός Λαός τη νιώθει, την αισθάνεται, τη ζει μες στο πετσί του, αυτήν τη φοβερή και τραγική κατάσταση των τελευταίων χρόνων των μνημονίων, που άδικα του επιβλήθηκαν, από το κυβερνείο των Βρυξελλών. Βλέπει πως την Ελλάδα τη βγάλαν στο «σφυρί» οι πάτρωνες «σωτήρες» ( που θέλουν το καλό μας...) που τάχατες αγωνιούν να σώσουν τον Λαό μας. Γι’ αυτό πουλάνε με ψευτιές την ίδια τη ζωή μας.
Στις μέρες τις ανήμερες, το χρέος των πνευματικών ανθρώπων είναι βαρύ και μέγα, καθένας με τον τρόπο του μπορεί να βοηθήσει, να κάνει κάτι ν’ ακουστεί, στον κόσμο ν’ απηχήσει, να καταλάβει ο λαός πως πρέπει ν’ αντιδράσει στους δανειστές και στους παρανοϊκούς που θέλουνε μια «ματωμένη» λύση.
Αν κάποιος στα λεγόμενα έχει τις αντιρρήσεις, έχει διαφορετικές να πει, να δώσει απαντήσεις - κι ας πούμε πως καμώνεται να πει: πως είναι αλλωνών το «χρέος», είναι των κυβερνητών, των διευθυντηρίων, των Βρυξελλών, αυτών των εκλεγμένων, ντόπιων και ξένων βουλευτών, κομμάτων στρατευμένων. Ας το σκεφτεί καλύτερα να δει ποιοι μας «πουλήσαν», και ποιοι τη φέραν ως εδώ, αυτήν την κοινωνία, και ποιοι ευθύνονται ρωμιοί για τη χρεοκοπία... Συμπέρασμα αβίαστο θα βγει χωρίς κουβέντα. Πως όλοι μας πληρώνουμε τα Δάνεια και Σία, που έφαγε με σιγουριά η κάθε εξουσία, με τους πατριδοκάπηλους και την ολιγαρχία. Δέστε τι κάνουν σήμερα αυτή που κυβερνούνε... Άλλα μας εξαγγείλανε και άλλα μας πλασάρουν και την Ελλάδα ξεπουλάν τα ρέστα της να πάρουν. Το δύσμοιρο, τον δύστυχο Λαό μας στη δουλεία, ξεδιάντροπα τον σπρώχνουνε στη λυκοσυμμαχία.
Γι’ αυτό λοιπόν φωνάζουμε και σας καλούμε τώρα, σε όλα τα δημόσια τα μέσα και τα φόρα. Να βγείτε οι πνευματικοί οι άνθρωποι της χώρας, τις μέρες τις ανήμερες της ύστατης της ώρας, να μιλήσετε αληθινά, ειλικρινά, για όλους και για όλα και όχι μόνο για τα δικά μας ζητήματα, άλλα και για τον πόλεμο αυτόν στην Ουκρανία, που ξεριζώνει έναν λαό, θανατερά τον εξοντώνει, ο Πούτιν ο μισάνθρωπος, ο παρανοϊκός.

Από τον Δημήτρη Τσικούρα,
λογοτέχνη