Οι μαθησιακές δυσκολίες οφείλονται περισσότερο σε κάποια νευρολογική διαταραχή, η οποία όμως πλήττει μία ή και περισσότερες βασικές ψυχικές λειτουργίες, οι οποίες εμπλέκονται στην κατανόηση της γλώσσας, γραπτής ή προφορικής, που όμως μπορεί να εκδηλωθεί ως αδυναμία στο παιδί, στο να σκέφτεται, ν’ ακούει, να μιλάει, να γράφει, να προφέρει λέξεις και νοήματα, να εκτελεί μαθηματικούς υπολογισμούς και άλλα. Ο όρος επίσης περιλαμβάνει καταστάσεις διάφορες όπως: διαταραχές αντίληψης, εγκεφαλικές βλάβες και δυσλειτουργίες όπως η δυσλεξία, τραυλισμός και αφασία.
Τα παιδιά που παρουσιάζουν μαθησιακά προβλήματα, οφείλονται κατά κύριο λόγο σε συναισθηματικές διαταραχές, σε μειονεκτικό οικογενειακό περιβάλλον και σε περιορισμένες πολιτισμικές και οικονομικές συνθήκες.
Συνήθως οι μαθησιακές δυσκολίες διαρκούν σε όλη τη ζωή, όμως τα άτομα αυτά συχνά ωφελούνται από κατάλληλη και από νωρίς ψυχολογική και εκπαιδευτική παρέμβαση και ειδική υποστήριξη στο σχολείο και βοήθεια από τους γονείς.
Το άτομο το οποίο παρουσιάζει μαθησιακές δυσκολίες συνήθως έχει νοημοσύνη μέσου όρου ή και λίγο παραπάνω, γι’ αυτό υπάρχει ένα χάσμα ανάμεσα στον διανοητικό δυναμισμό αυτού του ατόμου και με βάση το επίπεδο νοημοσύνης του. Δηλαδή τι θα μπορούσε να πετύχει και τι πραγματικά πετυχαίνει στη ζωή του.
*Είδη μαθησιακών δυσκολιών:
- Ειδική μαθησιακή δυσκολία στην ανάγνωση (δυσλεξία)
- Ειδική μαθησιακή δυσκολία στη γραπτή έκφραση (δυσγραφία)
- Ειδική μαθησιακή δυσκολία στα μαθηματικά (δυσαριθμησία)
Να σημειώσω εδώ, που ενώ κρίνεται απαραίτητο να καταγραφούν τα συμπτώματα των μαθησιακών δυσκολιών, των παραπάνω τριών ειδών ξέχωρα, δεν θα προβώ στη λεπτομερή και ολοκληρωμένη περιγραφή αυτών και για οικονομία του χώρου, διότι θα πρέπει να πλατιάσω.
Γενικά στα παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες παρατηρούνται και άλλα φαινόμενα, όπως:
- Δυσκολίες συγκέντρωσης της μνήμης.
- Χαμηλή αυτοεκτίμηση και κοινωνική απομόνωση.
- Απόρριψη από τους συνομήλικους για πνεύμα αντιομαδικό.
- Διαταραχές στη συμπεριφορά και υπερβολικό άγχος και φόβο.
- Εκδηλώσεις διάφορες παραβατικότητας και επιθετικότητας.
- Έλλειψη οργάνωσης γενικότερα.

Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΣΙΑΚΩΝ ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ
Οπωσδήποτε η έγκαιρη αλλά και έγκυρη διάγνωση, βοηθάει στη σωστή αντιμετώπιση και περιορισμό των μαθησιακών δυσκολιών των παιδιών που έχουν προβλήματα.
Έτσι η ψυχολογική εξέταση σε βάθος των χαρακτηριστικών όπως: (νοημοσύνη, ευφυΐα, μνήμη, συναίσθημα, προσοχή κλπ) σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς και άλλους, με διάφορες ιατρικές και άλλες ειδικότητες, εντοπίζονται σε βάθος τα προβλήματα. Φορείς, όπως ειδικευμένοι παιδοψυχολόγοι, νευρολόγοι και ψυχίατροι, ειδικοί παιδαγωγοί, λογοθεραπευτές για δυσλεξικούς και άλλες ειδικότητες, καταρτίζουν και εφαρμόζουν εξατομικευμένα θεραπευτικά προγράμματα για την αντιμετώπιση των δυσκολιών.

*Η βοήθεια από τους εκπ/κούς και τους γονείς:
- Οι εκπαιδευτικοί – και κατά προτίμηση οι ειδικοί – πάντοτε να επιβραβεύουν αυτά τα παιδιά και να τα ενθαρρύνουν να προσπαθούν, όσο και αν δυσκολεύονται.
- Να αξιολογούν την εργασία τους με βάση την προσπάθειά τους και όχι τ’ αποτελέσματα. «Γιατί το παιδί και μόνο ένα πράγμα να κατορθώνει, πολλά κατορθώνει!»
- Να τους αναθέτουν διάφορες υπευθυνότητες, όπως μοίρασμα τετραδίων και άλλων σχολικών ειδών.
- Ο εκπαιδευτικός διευκολύνει τη συνεργατική μάθηση αυτών των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες και με άλλες μεθόδους διδασκαλίας, όπως μέσω της μουσικής. Γιατί όπως τονίζει ο Καζαντζάκης στην «Ασκητική»: «Δημιουργικός εκπ/κός είναι εκείνος ο οποίος γίνεται γέφυρα για να περάσει απέναντι ο μαθητής. Αφού εν τω μεταξύ τον έχει διευκολύνει στο πέρασμα, τον αφήνει ελεύθερο να «γκρεμιστεί», ενώ παράλληλα τον ενθαρρύνει να φτιάξει δικές του γέφυρες περάσματος».
- Να αναθέτουν ελάχιστες και διαφοροποιημένες και εξατομικευμένες εργασίες για το σπίτι και ανάλογα με την πρόοδό τους.
- Πάλι οι γονείς θα πρέπει πάντοτε να επιβραβεύουν με επαίνους και με «μπράβο» τη συμπεριφορά των παιδιών τους.
- Οι προσδοκίες τους να είναι εφικτές και να ανταποκρίνονται στο επίπεδο των ικανοτήτων του παιδιού.
- Να ενθαρρύνουν το παιδί τους να είναι δημιουργικό, τύπος εξωστρεφής και κοινωνικό άτομο.
- Να ενισχύουν το παιδί τους, να συμμετέχει σε διάφορες δραστηριότητες και ενδιαφέροντα όπως: αθλητικές δραστηριότητες, τη μουσική, τη ζωγραφική και άλλα.
- Να ενθαρρύνουν οι γονείς το παιδί τους, να μιλάει θετικά για τον εαυτό του και όχι υποτιμητικά και να ασκεί πάντα θετική κριτική για τον εαυτό του.
- Τέλος να παρακολουθούν οι γονείς το παιδί τους όταν διαβάζει στο σπίτι, ώστε η προσοχή του να μην αποσπάται και αφαιρείται. Να επικρατεί ησυχία στο σπίτι όταν διαβάζει και να γίνονται συχνά ολιγόλεπτα διαλείμματα για ξεκούραση.
Έτσι μόνο θα φανούμε χρήσιμοι όλοι μας οι εμπλεκόμενοι στη διαπαιδαγώγηση και αντιμετώπιση των δυσκολιών στη μάθηση των παιδιών που έχουν νοητικές δυσχέρειες και δυσλειτουργίες μαθησιακές. «Γιατί – όπως μας λέγει ο ΜΥΣΣΕ – η ψυχή του παιδιού, μοιάζει με βαθύ βάζο. Όταν το πρώτο νερό που ρίχνουμε είναι ακάθαρτο, ακόμα και ολόκληρος ουρανός δεν μπορεί για να ξεπλύνει το λεκέ. Γιατί η άβυσσος είναι απάτητη κι ο λεκές (ψυχής) στο βάθος».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΠΗΓΕΣ:
1. Ηλίας Κουρκούτας (Δ.Φ.) (παιδιά και έφηβοι με διαταραχές συναισθηματικές και συμπεριφορικές οι παρεμβάσεις στο σχολείο και στην οικογένεια) Λάρισα 2017
2. Φίλιππος Βλάχος (Μάθηση και ειδική αγωγή (2018)
3. Κων/νος Πόρποδας (Δ.Φ.) (Δυσλεξία, διαταραχή στην εκμάθηση του γραπτού και προφορικού λόγου) (Βόλος 1981).

Από τον Απόστολο Β. Ρούντο – Εκπ/κό