Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Γηράσκω αεί διδασκόμενος…

Δημοσίευση: 22 Οκτ 2022 13:30

Κάπως έτσι θα μπορούσε να αποδοθεί απλά η περίφημη φράση: «Γηράσκω αεί διδασκόμενος». Βέβαια με αυτήν τη μορφή τη χρησιμοποιούμε σήμερα, αλλά η αυθεντική είναι «Γηράσκω δ’ αιεί πολλά διδασκόμενος», δηλαδή: «Γερνάω μαθαίνοντας πάντα πολλά».
Φυσικά δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι ο Σόλωνας που την πρωτοείπε είχε απόλυτο δίκιο.


Όσο μεγαλώνουμε, τόσο πιο πολλά μαθαίνουμε. Τώρα το πώς χρησιμοποιούμε τις γνώσεις μας, είναι μια άλλη ιστορία – προσωπική για τον καθένα.
Η αλήθεια για την πατρότητα της φράσης έχει πλέον αποκατασταθεί πλήρως, διότι στο παρελθόν πιστεύαμε πως της είχε ξεστομίσει ο Σωκράτης. Όμως είναι σίγουρο πως ανήκει στον αρχαίο νομοθέτη Σόλωνα – έναν από τους επτά σοφούς, που έζησε εκατό χρόνια νωρίτερα από τον μεγάλο Αθηναίο φιλόσοφο Σωκράτη.
Η σπουδαία και διακεκριμένη ιστορικός, της πανεπιστημιακής κοινότητας των Αθηνών, κ. Μαρία Ευθυμίου και συντοπίτισσά μας, τα τελευταία χρόνια, δηλαδή 2015 – 2016, παρουσίασε ένα περισπούδαστο, πρωτότυπο, παγκόσμιας εμβέλειας έργο, την ιστορία του πλανήτη μας, σε 54 ωριαία μικρά μαθήματα (επεισόδια) στο Ελεύθερο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, τα οποία μαγνητοσκοπήθηκαν και παρουσιάζονται επαναληπτικά από το κανάλι της Βουλής, κάθε Σάββατο στις 6 μ.μ. και κάθε Παρασκευή (επανάληψη) στις 8 μ.μ.
Δηλαδή, παρατηρούμε και μαθαίνουμε, για πρώτη φορά στα ιστορικά χρονικά του τόπου μας, την Ελλάδα, κομβικά την ιστορία του πλανήτη μας και διδασκόμαστε, πέρα και πάνω από τις όποιες εγκύκλιες και πανεπιστημιακές σπουδές και γνώσεις μας, όποιοι κι αν είμαστε, όλα τα όσα διαδραματίστηκαν ιστορικά στο διάβα των χιλιάδων χρόνων, σε όλον τον κόσμο.
Για να πάμε τώρα στη συνέχεια, στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, που πραγματικά κάνει πρωτόγνωρα «θαύματα» τα τελευταία χρόνια, στο ζήτημα της βιολογίας και της γενετικής. Έχοντας στο πλευρό της πολλούς πρωτοπόρους νομπελίστες επιστήμονες να δηλώνουν πως φτάσαμε πλέον στην εποχή, όπου ο επιστημονικός ερευνητικός προοδευτικός κόσμος του πλανήτη μας, με τις πρωτοφανέρωτες και πολύ σπουδαίες ανακαλύψεις του, στην επαναστατική βιολογική τεχνολογία της γενετικής, αποδεικνύει έμπρακτα με τα γονιδιακά κύτταρα, πως μπορεί να παίξει τον ρόλο του «Θεού». Να αντικαταστήσει, δηλαδή, τεχνολογικά τη μάνα φύση, ως προς το ζήτημα της γενετικής της ανθρώπινης ζωής του μέλλοντος.
Ύστερα από τρία δισεκατομμύρια χρόνια, που υπάρχει η ζωή στον πλανήτη μας, έχουν παρουσιαστεί και εξαφανιστεί (σύμφωνα με τους ερευνητές επιστήμονες) πάνω από εκατό εκατομμύρια είδη περίπου ζωής, με τον πιο πρόσφατο ανθρώπινο οργανισμό, στην εξελικτική αυτή αλυσίδα, τον homo sapiens. Αν θέλουμε να αναλογιστούμε και να εξακριβώσουμε τις ρίζες του γενεαλογικού μας δέντρου, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, φτάνει να μετρήσουμε εκατόν είκοσι πέντε περίπου γενιές, για να πάμε στις μέρες του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα και του Σωκράτη.
Σ’ αυτήν τη σχετικά μικρή περίοδο της ιστορίας μας, πάνω στον πλανήτη Γη, έχουν συντελεστεί σημαντικότατες εξελίξεις, που είναι σχεδόν γνωστές οι περισσότερες, στις κοινωνίες των λαών, με τις πιο πρόσφατες απ’ αυτές, τη διαίρεση (διάσπαση) του ατόμου και την «ανατολή» της πυρηνικής εποχής, που ήταν τα μεγαλύτερα επιτεύγματα, στη μακρόχρονη αυτή προσπάθεια, του «δαμασμού» της φύσης, από τον άνθρωπο.
Σε όλη αυτήν τη διάρκεια της αποκαλυπτικής επιστημονικής αυτής πορείας, που λέμε και ονομάζουμε παγκόσμιο πολιτισμό, η επιστημονική και τεχνολογική επαναστατική πρόοδος δεν έχει διαμοιραστεί ποτέ σωστά και με ισομέρεια τα τεκταινόμενα.
Οι όποιες νέες ανακαλύψεις πάντοτε, εφαρμόζονται επιλεκτικά από κάποια ομάδα, κοινωνική τάξη ή φυλή, που χρησιμοποιούν τη γνώση του εξωτερικού κόσμου για τον έλεγχο αυτού, καθώς και των συνανθρώπων τους, όπως μας πληροφορεί ο σπουδαίος και περίφημος Άγγλος λογοτέχνης, ποιητής, κριτικός, μυθιστοριογράφος C.S. Lewis, μέσα από το έργο του: «Η δύναμη του ανθρώπου επί της φύσης είναι πραγματικότητα η δύναμη μερικών ανθρώπων επί άλλων με όπλο τη φύση».
Και φτάσαμε σήμερα σε μια πάρα πολύ μεγάλη και σημαντική ανακάλυψη του DNA και τους τρόπους ανασύνθεσης και λειτουργίας του, πάνω στην ανθρώπινη ύπαρξη, όπου η επιστήμη αποκάλυψε τα βιολογικά «μυστικά» και τις φυσικές βιολογικές λειτουργίες της ανθρώπινης ζωής, με απεριόριστες αμετάκλητες δυνατότητες, της εξελικτικής πορείας εκατομμυρίων ετών, για τη δημιουργία νέων ανθρώπινων όντων, στη μηχανική γενετική υπόθεση όλου του κόσμου.
Η τεχνητή γονιδιακή κλωνοποίηση του ανθρώπου, που ανακαλύφθηκε και χρησιμοποιήθηκε μεταμοσχευτικά, σε ανθρώπινες εγχειρητικές επεμβάσεις -άλλα και γενικότερα, στα ζώα και τα φυτά- δίνει τη δυνατότητα μελλοντικά στην επιστήμη να δημιουργήσει τη νέα τεχνητή ζωή πλέον πάνω στον πλανήτη μας.
Όταν η επιστημονική φαντασία γίνεται επιστημονικό γεγονός, η ανθρώπινη ζωή βρίσκεται στο επιστημονικό βιολογικό εργαστήριο, μας λέει ο H.G. Wells στην ταινία του: «Πράγματα που θα ‘ρθουν». Και ας μη σκεφτούμε πως όλα αυτά που λέμε, ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, είναι όλα μια ζωντανή, αληθινή πραγματικότητα, αφού η βιολογική χημική φυσική επανάσταση είναι χειροπιαστή και εμφανίστηκε στον κόσμο με πράξεις και έργα συνεχόμενα στις μέρες μας. Όπως και η κλιματική αλλαγή που ζούμε, γίνεται συνεχώς, όλο και πιο αισθητή στις μέρες μας και στη ζωή μας.
«Ανάγκα και οι θεοί πείθονται». Οι εποχές έρχονται και παρέρχονται με τις όποιες θετικές ή αρνητικές εξελίξεις και τα επιτεύγματά τους. Έτσι, στην προκειμένη περίπτωση, με το πλήρωμα του χρόνου, θα γνωρίσουμε την τεχνητή κατασκευασμένη ανθρώπινη ζωή. Οι βιολογικοί αρχιτέκτονες σχεδιάζουν στα επιστημονικά βιολογικά εργαστήριά τους, τη γενετική μηχανή της κοσμικής πορείας και της εξέλιξης της ζωής στη γη.
Ο καθηγητής και ιστοριογράφος Donald Fleming του Harvard πιστεύει πως το μέλλον της γεννητικότητας της ανθρωπότητας βρίσκεται στα χέρια και στη λογική της επιστημονικής φαντασίας, πράξης και προοπτικής.
Οι γενετικοί μηχανικοί μιλούν στην Αμερική για τον διπλασιασμό του μεγέθους του ανθρώπινου εγκεφάλου για την παραγωγή ενός νέου υπέρ – γένους ανθρώπινων όντων. Και η φυσιολογική σεξουαλική αναπαραγωγή θα αντικατασταθεί πλήρως από τις τεχνικές διαδικασίες στα επόμενα χρόνια.
Είναι αλήθεια άξιον μεγάλης απορίας και βαθυστοχασμού, τι είδους μέλλον ετοιμάζουν την ανθρωπότητα ολόκληρη (;). Κανείς δεν μπορεί να το φανταστεί και να το προβλέψει. Ποιος θα παίξει τον ρόλο του Θεού στο μέλλον, στον γήινο πλανήτη μας… Να για γιατί όσο γερνούμε, με τη διά βίου μάθηση, μαθαίνουμε και λέμε.

Από τον Δημήτρη Τσικούρα,
 λογοτέχνη