Ο δρόμος αυτός είναι δύσβατος, γεμάτος αγκάθια, τριβόλια και ζίγρες και όχι στρωμένος με ροδοπέταλα και άνθη. Προβλέπω σκληρή πόλωση ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα. Και ρητορική που ξεπερνά τα όρια της ευπρέπειας, του ορθού λόγου και γενικά του λόγου που ορθοτομεί την αλήθεια και καταπολεμά το ψέμα και την ανομία.
Μεσα σ’ αυτήν την καταιγίδα διατηρώ μικρές προσδοκίες, πολύ μικρές, ότι τα κόμματα δε θα θελήσουν να παγώσουν τη λειτουργικότητα του πνεύματος και να μηχανοποιήσουν τη ζωή μας. Αλλά θα δώσουν προτεραιότητα «στον ορθό λόγο» και αυτόν θα ασπασθούν και μαζί με αυτόν θα πορευθούν στις εκλογές μέσα σε κλίμα ηρεμίας και πολιτισμού, όπως αρμόζει σε τέτοιες περιπτώσεις. Θα επικρατήσει σύνεση και οι εκλογές θα διεξαχθούν μέσα σε ήρεμο και πολιτισμένο κλίμα και ο λαός ελεύθερος από κάθε είδους επιρροές θα εκφράσει τη βούλησή του, ποιος θέλει να τον κυβερνήσει.
Ο χρόνος θα το δείξει. Την απαγκίστρωση από την άγονη και ανώφελη προσκόλληση στο «παλιό» και «σαθρωμένο» μοτίβο διεξαγωγής εκλογών ή σε μια ήρεμη και πολιτισμένη διεξαγωγή που θα μας τιμάει όλους. Κανένας από τους πολιτικούς μας δεν μπαίνει στον κόπο να εκφέρει νηφάλια μετρημένη κρίση. Ο ντόρος της προπαγάνδας είναι έντονος. Οι επαγγελίες των κομμάτων συναρπαστικές, μακριά όμως από την πραγματοποίησή τους. Παθιάζουν τον κόσμο και τον δένουν στο άρμα της μεθυσμένης και αλόγιστης αισιοδοξίας, φωτογραφίζουν και διαφημίζουν την προοδευτικότητα και έχουν ως στόχο την εξουδετέρωση κάθε αντίστασης που θα εμφανισθεί μπροστά τους. Με τα συνθήματά τους και την έντασή τους προσπαθούν να υποτάξουν στους κόλπους τους κάθε ψηφοφόρο, κυρίως νέα παιδιά, των ανοιχτομάτηδων και «προοδευτικών» παραγόντων της εποχής μας.
Δε γεννάται καμία αμφιβολία ότι στο μεσοδιάστημα που θα ακολουθήσει μέχρι την ημέρα των εκλογών θα δοθούν σκληρές πολιτικές μάχες και θα έλθουν στο φως της δημοσιότητας πολλά θέματα και ζητήματα. Φρονώ ότι τον πρώτο λόγο θα έχουν η ακρίβεια, οι τηλεφωνικές υποκλοπές, η ενεργειακή κρίση, η οικονομική κρίση, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η θέση της Ρωσίας μέσα στην Ε.Ε.
Είναι αλήθεια ότι το καλάθι του νοικοκυριού είναι ένα μέτρο που κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Δε λύνει το πρόβλημα, δίνει όμως μια ανάσα στα λαϊκά στρώματα. Η ακρίβεια όμως δεν πολεμάται με τέτοια μέτρα, έχει πάρει τα άνω και εκεί θα βρίσκεται για πολύ καιρό. Η μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και σε άλλα είδη θα ήταν ένα σωστό και γενναίο μέτρο ανακούφισης των λαϊκών τάξεων, δε βρίσκει όμως έδαφος εφαρμογής, αφού η κυβέρνηση φοβάται ότι το μέτρο αυτό θα διαταράξει τη δημοσιονομική πολιτική της, πράγμα που η ίδια δεν επιθυμεί γι αυτό και αρνείται να το εφαρμόσει.
Ένα άλλο σοβαρό θέμα είναι η ενεργειακή κρίση. Δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, αλλά ευρωπαϊκό. Είναι τόσο σπουδαίο ώστε να έχει διχάσει την ευρωπαϊκή ένωση σε ομάδες κρατών, χωρίς να μπορεί να βρεθεί ενιαία γραμμή για την εφαρμογή της. Στην πατρίδα μας, όπως δείχνουν τα πράγματα, η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να βοηθήσει κατά πολύ τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, αλλά και ολόκληρο τον λαό, ώστε οι επιπτώσεις να είναι λιγότερο δυσμενείς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα κρυώσουμε.
Παρακολουθώ με ανησυχία και αγωνία όσα διαδραματίζονται στον χώρο των τηλεφωνικών υποκλοπών και γενικά των παρακολουθήσεων των πολιτικών προσώπων και ζω και τη σκληρή διαμάχη που υπάρχει αυτήν τη στιγμή ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση. Την πηγαία κατακραυγή που εκφράζεται και διατυπώνεται από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ότι πίσω απ’ όλη αυτήν την ιστορία κρύβεται ο ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως ο αρχηγός του, και αντιθέτως με τον ΣΥΡΙΖΑ να αποκαλεί ότι εγκέφαλος αυτής της ιστορίας είναι ο πρωθυπουργός της χώρας. Αυτή η ιστορία έχει ποτίσει την κοινωνία μας με τοξικότητα και έχει ανοίξει χάσματα αντιπαλότητας και μίσους στα πολιτικά κόμματα. Σ’ αυτό το νοσηρό κλίμα νιώθω ότι δικαιούμαι να καταθέσω πρόταση σε κοινή διερεύνηση αυτή η ιστορία να σταματήσει αμέσως. Να παύσει να δηλητηριάζει την πολιτική ζωή του τόπου και τους πολίτες. Όποιος έχει στοιχεία να τα εμφανίσει στη δικαιοσύνη. Αυτή με τη σειρά της να πράξει τα δέοντα, για να λήξει αυτή η υπόθεση. Ο τόπος χρειάζεται ηρεμία, γαλήνη, ησυχία για να μπορέσει να βαδίσει μπροστά. Αυτό ας το σκεφτούν οι πολιτικοί μας. Σ’ αυτούς ανήκει η απόφαση να έχουμε ησυχία και όχι τρικυμίες και πολιτικές ξιφομαχίες μεταξύ των κομμάτων.
Από το άρθρο μου αυτό δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο «Σουλτάνος» της Τουρκίας Ερντογάν, που εκτοξεύει καθημερινά ενάντια στη χώρα μας απειλές για την κυριαρχία της στα νησιά του Αιγαίου και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η συγκυρία θέλει τις δύο χώρες να βρίσκονται εν μέσω γεωπολιτικής θύελλας, σε προεκλογικούς αγώνες διαρκείας, με συνέπεια οι συνθήκες να γίνονται χειρότερες και να μεγαλώνει ο κίνδυνος μιας προπαρασκευαζόμενης στρατιωτικής εμπλοκής. Η χώρα μας παρακολουθεί από κοντά όλες τις κινήσεις του «Σουλτάνου», ο οποίος με τις εκλογές θέλει να εκμεταλλευθεί ενδεχομένως το πολιτικό κενό στην Αθήνα και να δράσει στρατιωτικά ελπίζοντας σε δικά του εκλογικά οφέλη. Το σενάριο μπορεί από πρώτη άποψη να φαντάζει ακραίο, αλλά όχι και απραγματοποίητο.
Η χώρα παρακολουθεί και γνωρίζει όλα τα σενάρια. Δε φοβάται, αγρυπνεί. Βρίσκεται σε ετοιμότητα και οι ένοπλες δυνάμεις είναι πλήρως ετοιμοπόλεμες στην ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα και όπου χρειαστεί θα πράξουν το σωστό. Οι πολιτικές δυνάμεις της πατρίδας μας είναι ενωμένες πάνω σε αυτό και όταν είμαστε ενωμένοι κανείς δεν μπορεί να διαταράξει την ησυχία της χώρας. Η ενότητα του Έθνους και της πατρίδας προέχει όλων σε τούτες τις δύσκολες στιγμές. Ενωμένοι, ποτέ νικημένοι.

Από τον Αθανάσιο Φώτο,
 επί τιμής Δικηγόρος