Ό,τι έρχεται απέξω, δεν είναι και άριστον. Καλόν είναι να το «προβάρουμε» στα δικά μας μέτρα, στη δική μας κουλτούρα, σεβόμενοι την παράδοσή μας και τον πολιτισμό μας, για να μην πάθουμε ό,τι ο Ξενοκράτης, που βάδιζε ξυπόλυτος γιατί τα υποδήματα που του δίνανε άλλοτε ήταν μικρά και του κάνανε πληγές και άλλοτε μεγάλα και του βγαίνανε!
Δικαιολογημένες και οι αντιδράσεις των γονιών, αν και τα παιδιά γνωρίζουν πάρα πολλά από την τηλεόραση και το κινητό τους, για τη «σεξουαλική διαπαιδαγώγηση».
Το Υπουργείο, όμως, θα πρέπει να γρηγορεί. Να προλαμβάνει και όχι να θεραπεύει.
Αυτό το θέμα είναι υποενότητα των «διαφυλικών σχέσεων» και απαιτείται σεβασμός της προσωπικότητας των μικρών μαθητών μας. Ας μην το ευτελίζουμε και το καθιστούμε επικίνδυνο και φοβικό.
Το σχολείο, με την αναφορά του προγραμματισμένα στις «διαφυλικές σχέσεις» μπορεί να αντιμετωπίσει θετικά το μπούλιγκ σήμερα, γιατί μέσα από αυτές, αναδεικνύονται αξίες και αρχές ζωής, όπως η αλληλεγγύη, ο σεβασμός, η ταπεινοφροσύνη, η αγάπη... και επιτυγχάνεται κλίμα χαράς στην τάξη και όχι δοκιμασίας και παραβατικότητας.
Αυτό γίνεται σε πολλές χώρες της ευρωπαϊκής οικογένειας, της οποίας μέλος είναι και η χώρα μας, όπου στα σχολεία τους οι επιμορφωμένοι εκπαιδευτικοί μιλάνε στους μαθητές τους για τις «διαφυλικές σχέσεις και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση».
Αρχίζουν από τις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου και σκαλί-σκαλί ανεβαίνουν στο Γυμνάσιο και το Λύκειο.
Τα θέματα είναι πολλά. Από τον μύθο του Πελαργού, τη γνωριμία με το σώμα μας και τη φροντίδα μας γι’ αυτό, μέχρι και το φλερτ, τον έρωτα, τις αξίες και τις αρχές της ζωής, τις διαφυλικές σχέσεις στη ζωή μας, την επιλογή φίλων, συντρόφου, τις προγαμιαίες σχέσεις, τον γάμο, την αγάπη, τη γέννηση παιδιών, την ανατροφή τους, την άγαμη μητέρα και το παιδί της: είναι της αμαρτίας;..
Οι διαφυλικές σχέσεις δεν είναι ιδιαίτερο μάθημα και δεν αξιολογείται. Το περιεχόμενο αυτών διαχέεται σε πολλά άλλα μαθήματα, άλλων επιστημών, όπως της ανθρωπολογίας, της ζωολογίας και φυτολογίας, της υγιεινής, της θρησκείας μας, της ψυχολογίας, της κοινωνιολογίας και γενικότερα της αγωγής! Αυτές είναι και οι πηγές άντλησης του περιεχομένου μαζί με περιοδικά και διαλέξεις, σχετικά συνέδρια και πολυμέσα ενημέρωσης.
Η χώρα μας, ως μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, προβάλλει ευρωπαϊκά προγράμματα και δράσεις. Δεν χρειάζονται όμως ζηλωτές! Όλα θα πρέπει να γίνονται σεβόμενοι την παράδοσή μας, τη θρησκεία μας, τον πολιτισμό μας. Η παιδεία ενώνει τους λαούς, δεν τους χωρίζει. Το σχολείο οφείλει να είναι με τη ζωή και για τη ζωή, καλλιεργώντας πρωτίστως την ελληνορθόδοξη συνείδηση των μαθητών. Ας μην ξεχνάμε πως ως Ελληνες κουβαλάμε Ελλάδα και ως Χριστιανοί την Ορθοδοξία. «Αυτά, δεν μπαίνουν σε ψήφο», έλεγε ο Μακρυγιάννης.