* Του Αθανασίου Β. Ραούλη

 

Κάποιοι απόφοιτοι πανεπιστημίου με καλές δουλειές πλέον, συζητούσαν για τη ζωή τους σε μια συνάντηση φοιτητικών αναμνήσεων. Αποφάσισαν να επισκεφθούν ένα παλιό καθηγητή τους, συνταξιούχο πλέον, που πάντοτε ήταν πηγή έμπνευσης για αυτούς.

Κατά την επίσκεψη η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τα παράπονά τους για τη δουλειά, τη ζωή και τις σχέσεις τους με τους άλλους.

Ο καθηγητής τούς έφτιαξε ζεστή σοκολάτα σε μια μεγάλη καράφα, φέρνοντας συγχρόνως και πολλές κούπες διαφόρων ειδών και υλικών, ακριβές και φτηνές, όμορφες και απλές. Έπειτα τους κάλεσε να σερβιριστούν μόνοι τους. Όταν όλοι πήραν από μία κούπα ο καθηγητής είπε:

« Πρόσεξα ότι προτιμήσατε όλοι σας τις όμορφες και ακριβές κούπες, αφήνοντας πίσω τις φτηνές και απλές. Ενώ είναι φυσικό για σας να θέλετε το καλύτερο για τον εαυτό σας, αυτό ακριβώς είναι η αιτία των προβλημάτων σας.

Η κούπα δεν προσθέτει τίποτε στην ποιότητα της σοκολάτας. Συνήθως είναι απλά πιο ακριβή και σε κάποιες περιπτώσεις κρύβει αυτό που πίνετε.

Αυτό που πραγματικά θέλατε ήταν η ζεστή σοκολάτα. Δεν θέλατε την κούπα. Αλλά συνειδητά διαλέξατε την πιο καλή κούπα. Και πολύ σύντομα αρχίσατε να κοιτάτε τις κούπες των άλλων.

Τώρα σκεφθείτε πως η ζωή είναι η ζεστή σοκολάτα ενώ η δουλειά και το χρήμα είναι η κούπα. Είναι απλώς τα εργαλεία για να κρατήσετε τη ζωή. Η κούπα που έχετε δεν χαρακτηρίζει ούτε αλλάζει την ποιότητα της ζωής σας. Μερικές φορές με το να επικεντρώνεστε στην κούπα, δεν απολαμβάνετε τη ζεστή σοκολάτα που σας έχει δώσει ο Θεός.

Πάντοτε να θυμόσαστε πως ο Θεός φτιάχνει τη ζεστή σοκολάτα και δεν διαλέγει την κούπα. Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν είναι αυτοί που έχουν τα καλύτερα πράγματα αλλά εκείνοι που φτιάχνουν το καλύτερο με αυτά που έχουν. Ζήστε απλά. Αγαπάτε γενναιόδωρα. Ενδιαφερθείτε βαθιά. Μιλάτε ευγενικά. Αφήστε τα υπόλοιπα στο Θεό και να μη σας διαφεύγει πως οι πλουσιότεροι άνθρωποι δεν είναι εκείνοι που έχουν τα περισσότερα αλλά εκείνοι που χρειάζονται τα λιγότερα».

Η ιστοριούλα προφανώς αφορά αρμονικές και ισορροπημένες κοινωνίες όπου τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα διασφαλίζονται στοιχειωδώς. Θέτοντάς της δε υπόψη στη σημερινή δική μας νεολαία θα παίρναμε μάλλον την ακόλουθη απάντηση:

«Συμφωνούμε πλην όμως εμείς σήμερα δεν μπορούμε να απολαύσουμε τη σοκολάτα (τη ζωή), γιατί δεν έχουμε κούπα (δουλειά, χρήματα). Όχι μόνο δική μας κούπα δεν έχουμε αλλά και η κούπα των γονιών μας που βολευόμασταν μέχρι σήμερα... έσπασε».

 

*Ο Αθανάσιος Β. Ραούλης είναι

εκπαιδευτικός και οικονομολόγος

(τ. Περιφερειακός Δ/ντής Α’/βάθμιας και Β’/βάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλίας)