Το ΠΑΣΟΚ και το νέο προφίλ εξουσίας. Η ΝΔ ενόψει του νέου συνεδρίου για την αρχηγία του κόμματος. Υπόλοιπα κόμματα, απολογισμοί, στόχοι και πολιτικές. Πόσο καθοριστική είναι η απομάκρυνση της κομματικής ηγεσίας από τη βάση; Επιλογές και στρατηγικές.
Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com)
Σύνδεσμος Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων
Βαθιές τομές σε όλα τα πεδία αποφάσισε ο Γιώργος Παπανδρέου. Από τις πρώτες κιόλας εντολές που έδωσε, δείχνει πως θέλει να αλλάξει πράγματα και καταστάσεις. Ο ελληνικός λαός έχει πια κουραστεί από τις κάθε είδους εξαγγελίες και μάλλον δεν θα δεχθεί για άλλη μια φορά να πέσει θύμα τους. Το γεγονός το γνωρίζουν στην κυβέρνηση και - παρά την ισχυρή πλειοψηφία - δεν νομίζω πως θα αποτολμήσουν να κινηθούν αυθαίρετα, τουλάχιστον το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Από την άλλη πλευρά, στη ΝΔ, μάχονται για την προεδρία μετά την παραίτηση Καραμανλή αλλά και την εμφάνιση Ψωμιάδη και πιθανά Μεϊμαράκη στην υποψηφιότητα για την αρχηγία του κόμματος. Οι εξελίξεις θα είναι τάχιστες από ΄δω και πέρα, αλλά η επικράτηση της Ντόρας μάλλον θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Η ΝΔ έχει φτάσει σε κάποια επικίνδυνα σημεία, αλλά δεν θα μπορούσα να δεχτώ τη ρήση Μεϊμαράκη ότι «κινδυνεύουμε να διαλυθούμε!». Η ΝΔ απλώς εισέπραξε ένα ηχηρό χαστούκι από τους ψηφοφόρους για την πολιτική της σε όλα τα επίπεδα μιας και ο λαός δεν πείσθηκε πως η οικονομική κρίση φταίει για όλα. Μέχρι ενός σημείου, ο Κώστας Καραμανλής, πέτυχε να πείσει ένα ποσοστό των νεοδημοκρατών πως η πολιτική της κυβέρνησης ήταν η ενδεδειγμένη. Δεν έπεισε όμως ένα άλλο ισχυρό ποσοστό που εναπόθεσε τις τύχες της χώρας στον Γιώργο Παπανδρέου. Το ποσοστό της ΝΔ δεν προβλημάτισε μόνο τους ίδιους τους νεοδημοκράτες αλλά και όσους επέλεξαν να στηρίξουν άλλες παρατάξεις. Κοινό βέβαια μυστικό ήταν πως η ΝΔ είχε «πιάσει πάτο» και πως η διαφορά δεν ήταν αναστρέψιμη. Όμως κανείς δεν περίμενε αλλαγή της εξουσίας με τέτοιο τρόπο. Έτσι φτάσαμε λίγο πριν το συνέδριό της όπου κυριολεκτικά η παράταξη θα δώσει δείγματα γραφής για τον όποιο «κεντροδεξιό» προσανατολισμό της ή τον ενστερνισμό απόψεων του ΛΑ.Ο.Σ που καραδοκεί με το δάκτυλο στη σκανδάλη. Φυσικά στη ΝΔ, κανείς από την πλειοψηφία δεν επιθυμεί να ταυτιστεί με τις απόψεις Καρατζαφέρη και πολύ περισσότερο να στραφεί η παράταξη σε ακραίες θέσεις. Όμως κοντά είναι το συνέδριο, θα δούμε το κατά πόσο οι σκέψεις αυτές βγουν αληθινές. Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν προς το παρόν έχει το πεδίο ελεύθερο από τη ΝΔ και μπορεί μέχρι την 7η Νοέμβρη να πορευθεί χωρίς πολλά προβλήματα. Τα υπόλοιπα κόμματα καταμετρούν τις νίκες ή τις απώλειές τους. Από αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πρέπει να θεωρείται χαμένος καθώς κατόρθωσε να μπει τελικά στη Βουλή, απλά πρέπει κάποια στιγμή να προσέξει ή να αλλάξει το επικοινωνιακό του προφίλ. Οι εσωκομματικές του διαμάχες αλλά και τα «συντροφικά μαχαιρώματα» φαίνεται πως όχι απλά δεν το ωφέλησαν, αλλά κατέβασαν θεαματικά τα ποσοστά του, κατατάσσοντάς το λίγο πριν από τις εκλογές στα κόμματα που μόλις και μετά βίας κατάφεραν να μπουν στη Βουλή. Τελικά ο στόχος επετεύχθη, η συνέχεια όμως πρέπει να είναι πολύ προσεκτική για το κόμμα αυτό που από μεγάλα ποσοστά πέρυσι , έφτασε να αγκομαχά για την είσοδό του ή μη στη Βουλή. Το ΚΚΕ, από την άλλη, δείχνει να μην μπορεί να ξεπεράσει τον αρχικό του δηλωμένο στόχο που ήταν το 8%, και παραμένει εγκλωβισμένο στο ίδιο ποσοστό εδώ και καιρό. Στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος θα πρέπει να δουν σοβαρά τι φταίει και αν ο λόγος που αρθρώνεται θα πρέπει να εμπλουτισθεί με νέα επιχειρηματολογία που θα μπορούσε να πείσει τους αναποφάσιστους, οι οποίοι δεν φαίνεται να επιλέγουν να συμβιβαστούν με τις όποιες δογματικές θέσεις του. Γιατί ο λόγος του ΚΚΕ φαντάζει δογματικός και απομακρύνει από τις τάξεις του όσους στην περίπτωση μιας άλλης φρασεολογίας, θα έβλεπαν με καλό μάτι την πριμοδότησή του. Το ΚΚΕ θα πρέπει κάποια στιγμή να πάψει να αποκαλεί όλους τους υπόλοιπους αριστερούς είτε «συμβιβασμένους», είτε «ουρά του ΠΑΣΟΚ», είτε «προβοκάτορες», είτε «δωσίλογους» (για να θυμηθούμε τα παλιά) αν θέλει να έχει έναν καινούργιο πολιτικό προσανατολισμό. Γιατί η αριστερά δεν είναι υπόθεση μόνο του ΚΚΕ! Τέλος, το ΛΑ.Ο.Σ εκτιμά πως αύξησε τη δύναμή του και ευελπιστεί πως θα μπορέσει με αυτό το ποσοστό να πιέσει τα «δεξιότερα» τμήματα της ΝΔ, ώστε να παίξει ρυθμιστικό ρόλο στις εξελίξεις του κόμματος. Αυτό όμως, καθώς φαίνεται δεν θα μπορέσει να το επιτύχει, καθώς με την Ντόρα στο τιμόνι της ΝΔ, δεν θα είχε καμία τύχη. Το ΛΑ.Ο.Σ. με τις πολλές και ποικίλες εθνικιστικές του θέσεις, τη διεκδίκηση του μονοπωλίου του πατριωτισμού και το ξεσκόνισμα των «λαβάρων της εθνικής παλιγγενεσίας», μάλλον δεν έχει κάποια τύχη στο εγγύς μέλλον. Πολύ δε περισσότερο αν πιστεύει ότι με αυτούς τους τρόπους θα πλαγιοκοπήσει τη ΝΔ, αρπάζοντας όσο το δυνατόν περισσότερους ψήφους. Αφήνω τελευταίους τους Οικολόγους – Πράσινους που με αυτό το 2,5% μπορούν να χτυπήσουν την πόρτα της Βουλής τις ερχόμενες εκλογές, αρκεί να βγάλουν περισσότερο προς έξω τις θέσεις τους για τα οικονομικά, το ασφαλιστικό και τα εργασιακά, που είναι όντως πολύ ενδιαφέρουσες αλλά δεν έχουν τύχει της ανάλογης δημοσιότητας. Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν, με αυτή την κατάσταση στα άλλα κόμματα, έχει θεωρητικά τον χρόνο να κινηθεί εκ του ασφαλούς για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα. Μετά από δύο τρεις μήνες όμως, δεν νομίζω. Θα πιέσει ο λαός που έχει χάσει την εμπιστοσύνη του γενικά στο πολιτικό σύστημα. Θα πιέσει η βάση του ίδιου του ΠΑΣΟΚ που αξιώνει νέες πολιτικές. Και είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι όταν η βάση πιέζει, τα πράγματα για το εκάστοτε κυβερνών κόμμα δυσκολεύουν. Ο νέος πρωθυπουργός δεν θα πρέπει λοιπόν να διαπράξει το λάθος να απομακρυνθεί από τη βάση, αναπαυόμενος στο Μαξίμου. Ούτε να αφήσει στα τηλεοπτικά παράθυρα τους βουλευτές του να διαμαρτύρονται για την όποια «απώλεια επικοινωνίας» με την κυβέρνηση. Μια κατάσταση που ζήσαμε έντονα τελευταία και που πλέον ο λαός δεν θέλει να ξαναδεί. Μια εικόνα που δεν τιμά τη Δημοκρατία που όλοι τους λένε πως υπηρετούν. Και ξέχωρα μάλιστα από το γεγονός ότι αυτός ο δύσμοιρος λαός μέσα σε δύο χρόνια έχει δει τα συνέδρια των δύο μεγάλων κόμματων «να μπάζουν από παντού», με πολλούς υποψηφίους για την αρχηγία να διασταυρώνουν τα ξίφη τους με κάθε τρόπο και μέσο.
