Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ανήλθε προ τετραετίας και πλέον στην εξουσία έχοντας το ηθικό πλεονέκτημα έναντι του ΠΑΣΟΚ και διακήρυξε πως θα πολεμήσει τους «νταβατζήδες», ζήτησε δε από τους υπουργούς και τα στελέχη του «σεμνότητα και ταπεινότητα».

Το ΠΑΣΟΚ έχοντας, μετά την 20ετή παραμονή του στη διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας, απολέσει το ηθικό πλεονέκτημα, έχασε τις εκλογές κι έκτοτε όχι μόνο δεν μπορεί να συνέλθει, αλλά, αντίθετα, συνεχίζει να περιδινίζεται σε μια ατέρμονη κρίση, από την οποία δεν γνωρίζει αν, πότε και πώς θα εξέλθει.

Ωστόσο, σήμερα, η ΝΔ, μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις τις οποίες κέρδισε, κινδυνεύει να απολέσει κι αυτή το ηθικό πλεονέκτημα, καθώς ορισμένα στελέχη της έχουν κατηγορηθεί ότι ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα, άλλα εκ των οποίων απεδείχθησαν και άλλα ετέθησαν στο αρχείο από τη δικαιοσύνη, δικαιοσύνη την ηγεσία τής οποίας η αντιπολίτευση μέμφεται ως υπήκουσα στις εντολές τής σημερινής κυβερνητικής εξουσίας.

 Πάει περίπατο...

Η δε περιβόητη «σεμνότητα και ταπεινότητα» που ζήτησε ο Κώστας Καραμανλής από τα στελέχη του «έχει πάει περίπατο», καθώς πολλά από αυτά, με αλαζονικό ύφος, με χειροποίητα κοστούμια και παπούτσια, ενίοτε δε και με πούρα στο στόμα, περιφερόμενα στα «in» και «glamorous» στέκια των Αθηνών, έχουν αποκτήσει εξοχικές κατοικίες, μεγαλύτερα σπίτια και σκάφη αναψυχής.

Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Α. Παπανδρέου, την ίδια στιγμή έχει ανεβάσει τους τόνους της αντιπαραθέσεως με την κυβέρνηση για τα σκάνδαλα – υπαρκτά ή ανύπαρκτα – και τη μέμφεται γιατί κατήργησε τον πρώην εισαγγελέα Γιώργο Ζορμπά από την Αρχή για την καταπολέμηση του «μαύρου χρήματος» (αν ήταν το ίδιο το ΠΑΣΟΚ το οποίο όταν ο πρώην εισαγγελέας έψαχνε για τα εξοπλιστικά προγράμματα του Υπουργείου Αμύνης τον κατηγορούσε για κομματισμό...).

Όμως, «του έσκασε» η υπόθεση Siemens και τα χρήματα που έλαβε ο πάλαι ποτέ «στρατηγός» Θόδωρος Τσουκάτος για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ, χρήματα τα οποία ακόμη ψάχνουν να βρουν σε ποιο ταμείο τής Χαριλάου Τρικούπη – μυστικό ή μη – όδευσαν...

 Διαπλοκή και κουκούλωμα

Στην κοινή γνώμη είναι εδραιωμένη η πεποίθηση για τη διαπλοκή που υπάρχει μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, όπως εδραιωμένη είναι και η πεποίθηση για τη διαφθορά και την αδιαφάνεια που υπάρχει στην πολιτική μας ζωή, φαινόμενα που έχουν οδηγήσει σε κρίση της εμπιστοσύνης έναντι της πολιτικής και των πολιτικών εκ μέρους των πολιτών.

Των πολιτών που μαστίζονται από τα κύματα ακρίβειας και φτώχειας, των πολιτών που πένονται, αυτή δε η πενία θα αυξηθεί όταν θα έλθει ο «μαύρος Σεπτέμβρης», όπως είναι κοινώς παραδεκτό ότι θα συμβεί, εξαιτίας όχι μόνο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση (με τις εμμονές της στις, πάσης φύσεως, αποκρατικοποιήσεις προκειμένου να συλλεχθούν χρήματα για τα δημόσια ταμεία και να καταστεί δυνατή η εκτέλεση του προϋπολογισμού) αλλά και της διεθνούς οικονομικής κρίσεως.

 Μαζί δε μ’ όλα αυτά ήλθε κι ένα άλλο μήνυμα

Ήλθε από τη γερμανική δικαιοσύνη κι έδειξε πως η περιβόητη κάθαρση στο θέμα των «μαύρων ταμείων» της Siemens θα γίνει συμβιβασμός και κουκούλωμα.

Ο θεωρούμενος ως ισχυρότερος «ταμίας» της Siemens, ο οποίος διαχειρίστηκε ιδιοτελώς πολλές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, έπεσε στα μαλακά, με μία καταδίκη 2ετούς φυλακίσεως και δη με αναστολή.

Η εξέλιξη αυτή δείχνει, όπως λένε οι αναλυτές, πως το ζητούμενο δεν είναι η κάθαρση, αλλά η διαχείριση, με μπαλώματα, τρόπους ακραίων καταστάσεων. Κι έτσι όλα λειτούργησαν σε επίπεδο συμβιβασμού. Όπως δε τονίζουν πολιτικοί αναλυτές δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε ότι και στην Ελλάδα θα περάσουμε από την πολυδιαφημισμένη κάθαρση σε ένα νέο κουκούλωμα.

 Η παρέμβαση Παπούλια

Αυτήν ακριβώς τη δύσοσμη κατάσταση στην ελλαδική πολιτική σκηνή ήλθε να καταγράψει και να εγκαλέσει, ταυτόχρονα δε να διακηρύξει την ανάγκη αφυπνίσεως των πολιτών, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας στο μήνυμά του για την 34η επέτειο της αποκαταστάσεως της Δημοκρατίας, ένα μήνυμα που αφορούσε στο σύνολο του πολιτικού συστήματος, ένα μήνυμα, όμως, που, επί της ουσίας, ήθελε να προστατεύσει αυτό καθαυτό το σύστημα και την πολιτική τάξη.

Ο Κάρολος Παπούλιας απηχούσε, με τα όσα ουσιώδη και μεστά διατύπωσε, την κοινή λογική και τον κοινό νου, τα διατύπωσε, όμως, μάλλον σε ώτα μη ακουόντων, δηλαδή των παρισταμένων στην προεδρική δεξίωση πολιτικών ηγετών και στελεχών.

Ο Πρόεδρος Παπούλιας είχε τη νομιμοποίηση να πει τα όσα είπε, καθώς δεν πλούτισε από τη μακρά πολιτική διαδρομή του, παρέμεινε σεμνός και ταπεινός, εξακολουθεί δε, αν και Ανώτατος Άρχων της χώρας, να διαμένει στο τριάρι του στην οδό Ασκληπιού στα Εξάρχεια.

Και δεν χαρίστηκε ούτε στην κυβέρνηση που τον «έστειλε» στην κορυφή, ούτε στο ΠΑΣΟΚ που τον τίμησε με υψηλά αξιώματα επί πολλά χρόνια, στέλνοντας έτσι, όπως εκτιμούν ορισμένοι αναλυτές, το πρόσθετο μήνυμα πως δεν καίγεται να εκλεγεί εκ νέου και συνεπώς μπορεί να διατυπώνει ανοικτά τις θέσεις του, θέσεις που επικροτεί και επιζητεί η ελλαδική κοινωνία.

Ο Πρόεδρος προσπάθησε – όπως πολλάκις είχε πράξει στο παρελθόν ο προκάτοχός του Κωστής Στεφανόπουλος – να προστατεύσει τους πολιτικούς και την πολιτική και γι’ αυτό εκτός των άλλων παρότρυνε τους πολίτες να αποδοκιμάσουν με την ψήφο τούς πολιτικούς εκείνους που «τα πιάνουν».

«Ο πολίτης έχει την ευθύνη να απαιτεί καθημερινά, από αυτούς που τον αντιπροσωπεύουν, ήθος και παραδειγματική συμπεριφορά. Οφείλει να επιλέγει εκείνους που με τη διαδρομή τους στην πολιτική ζωή αποδεικνύουν διάθεση προσφοράς και αξιοπρέπεια», τόνισε.

«Άλλοι με λύπη και άλλοι με θυμό, παρακολουθούμε τις αποκαλύψεις για φαινόμενα που δεν τιμούν τη δημόσια ζωή. Για διαχρονικές παθογένειες που όχι άδικα θεωρούνται από τους πολίτες ως βαθιά κρίση του αντιπροσωπευτικού μας συστήματος και τελικά ως κρίση της Δημοκρατίας», επισήμανε.

Αλλά πέρα και πάνω από όλα τόνισε πως «πολιτική χωρίς ηθική είναι επικίνδυνη υπόθεση». Το πλέον παράξενο (αν και όχι ακατανόητο) είναι πως όλοι οι πολιτικοί μας ηγήτορες είπαν πως συμφωνούν και προσυπογράφουν τις προεδρικές επισημάνσεις.

Το δε ερώτημα είναι απλό:

Με ποιο τρόπο τις κάνουν πράξη;