«Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς»

 Το Ευαγγέλιο

 «Κάθε άνθρωπος σχηματίζει μια εικόνα για τον κόσμο και μέσα σ΄ αυτήν πορεύεται». Αξίζει να ξέρουμε τι εικόνα έχουν σχηματίσει οι πολιτικοί στην Ελλάδα για τον κόσμο και πώς πορεύονται μέσα σ’ αυτήν!

 Γνωρίζοντας την εικόνα των πολιτικών για τον κόσμο δεν μας εκπλήττει η αλλόκοτη συμπεριφορά της πολιτικής. Διαφορετικά δεν μπορούμε να τους καταλάβουμε, με αποτέλεσμα πολλοί, η μάζα,  παραιτούνται απ΄ το ενδιαφέρον τους για την πολιτική κι αφήνουν το πεδίο ελεύθερο σ΄ αυτούς που είναι δήθεν «γεννημένοι» για την πολιτική. Σαν να ‘ναι η πολιτική εμπόριο. Πράγματι ένας φίλος Ισραηλίτης μιλώντας για το εμπόριο, μου είπε κάποτε: «Πρέπει να είσαι γεννητάτος για το εμπόριο, αλλιώς δεν κάνεις». Πρέπει να είσαι λοιπόν γεννημένος για την πολιτική, αλλιώς δεν κάνεις για την πολιτική,  ούτε κάνεις πολιτική.

Τα λόγια αυτά «δεν κάνεις πολιτική» έχουν μια μικρή ιστορία που αξίζει να τη διηγηθούμε εδώ. Δεν απέχουμε απ΄ την αλήθεια αν πούμε ότι οι πολιτικοί πιστεύουν για τον εαυτό τους, ότι είναι γεννημένοι για την πολιτική. Την νοοτροπία τους για τους γεννημένους πολιτικούς τη μετέδωσαν και στο κόσμο ώστε να δημιουργηθεί σε μια κοινωνία χωρίς τάξεις η τάξη των πολιτικών.

Μια φορά πήγα στο Βόλο κι άκουσα την ομιλία κάποιου φίλου πολιτικού. Στο τέλος ο φίλος μου μου έδωσε το λόγο και είπα δυο λόγια στον κόσμο, όπως έκαναν και άλλοι και χειροκροτήθηκαν για τα σχόλιά τους και τις παρατηρήσεις τους. Αντίθετα με την παγωμάρα και τη σιωπή, η οποία ακολούθησε το δικό μου σχόλιο.

Αποτραβήχτηκα σε κάποια άκρη της αίθουσας, για να συνέλθω απ΄ την παγερή στάση του κοινού απέναντί μου. Κάποια στιγμή ένιωσα ότι μου σφίγγει κάποιος το χέρι, ο οποίος προχώρησε προς την έξοδο χωρίς να σταθεί να μου μιλήσει. Ήταν ένας βετεράνος πολιτικός! Αργότερα στο καφενείο, μετά την ομιλία, βρέθηκα μαζί του στην ίδια παρέα και μάλιστα καθόμασταν δίπλα ο ένας στον άλλον. Σε κάποια στιγμή είπα στην παρέα,  ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα καινούριο πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα, που να μη θυμίζει σε τίποτα τα ήδη υπάρχοντα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, με την έννοια ότι θα λέει την αλήθεια.

Κανένας από την παρέα δεν μίλησε. Μόνο ο βετεράνος πολιτικός είπε με στοχαστικό ύφος, σαν να είχε στο νου του το χαμένο παράδεισο: «Έτσι δεν κάνεις πολιτική». Με άλλα λόγια τα κόμματα και οι πολιτικοί έχουν σκοπό να κάνουν πολιτική. «Να μη σώσει να κάνεις πολιτική» σκέφτηκα. «Να μη σώσει να ξαναβγείς βουλευτής ή να ξαναγίνεις υπουργός, αν δεν είσαι ελεύθερος να πεις την αλήθεια».

 Τι θέλω να πω με όλα αυτά; Καταρχήν το έναυσμα για το δοκίμιο αυτό είναι η είδηση ότι το μάθημα των θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία γίνεται προαιρετικό! Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η κοινότητα δεν νοιάζεται για τους νέους, για την προετοιμασία του πνεύματός τους, για να τους φυλάξει στις ξαφνικές δυστυχίες! Ας φυλάξει καθένας τον εαυτό του.

Οι πολιτικοί βλέπουν τον κόσμο, σαν ένα σπίτι που πήρε φωτιά ή σαν να γίνεται σεισμός κι ο καθένας ας τρέξει να σωθεί. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Αυτή η εικόνα είναι εικόνα ανθρώπων απελπισμένων που δεν πιστεύουν σε τίποτα και που άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο πάσχουν από κατάθλιψη. Αυτό που απομένει στο σύγχρονο Έλληνα διανοούμενο είναι να πει καθαρά σ΄ αυτόν που δεν πιστεύει σε τίποτα ότι είναι άρρωστος! Όχι μόνο ο διανοούμενος που έχει το όπλο της πένας,  αλλά κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος πρέπει να έχει το θάρρος να κρίνει την εξουσία και να αγωνίζεται να σταματήσει αυτούς που οδηγούν τον κόσμο στην αυτοκτονία!