Μέσα σε τούτη τη χαώδη κοινωνία δεν υπάρχει άνθρωπος αξιέπαινος, ή ιδιώτης απλός πολίτης να μην τον χτύπησε στη διάρκεια της ζωής του η καταφορά και στο τέλος η συκοφαντία.

Συκοφαντία είναι το όπλο των αδυνάτων, των μοχθηρών επιχείρημα και άμυνα κάθε αποτυχημένου.

Με τη συκοφαντία απαξιώνουμε μέσα στο χρόνο της ζωής τις αξίες που εδώ στη χώρα μας δεν γεννήθηκαν μεγάλα καλά ενός μεγάλου πολιτισμού πνευματικού, γεννήθηκαν και μεγάλα κακά. Και από όλα τα μεγάλα κακά το μεγαλύτερο είναι και το χειρότερο στη ζωή η συκοφαντία.

Η συκοφαντία υποσκάπτει και σταματά προόδους (σταδιοδρομίες).

Είναι ηθικός δολοφόνος γιατί με τη δυνατότητα που έχει προσβάλει τιμές και ενταφιάζει υπολήψεις. Είναι όντως το εκτελεστικό απόσπασμα.

Με τη δύναμή της κερδίζει τους επιπόλαιους και πολιορκεί τους αθώους και τους κρατά σε ομηρία.

Στο πέρασμά της αφανίζει αξίες, κλονίζει συθέμελα κοινωνίες και στο τέλος γίνεται νεκροθάφτης κατά κανόνα των εντίμων και αθώων πολιτών.

Ο Πλούταρχος στην εποχή του ονόμαζε συκοφάντη εκείνον που τις περισσότερες φορές κατήγγειλε ψέματα στις αρχές της αρχαίας Αθήνας.

Και σήμερα ανθεί η συκοφαντία. Ο αποτυχημένος πάντα τα βάζει προς όλους τους απλούς άξιους πολίτες αλλά και αυτούς τους φορείς γιατί δεν έκαναν στραβό το έργο να ωφεληθεί αυτός. Και μύρια τους σέρνει.

Ας σταθμίσουμε τον λογισμό μας και ας πορευθούμε με συναισθήματα: Ηθική στη ζωή μας.

Η συκοφαντία είναι πονηρά δολοπλόκα και σε σημείο που παραμερίζει την αλήθεια.

Ο Κολοκοτρώνης έλεγε: Ο κλέφτης στο καρπερό δέντρο ρίχνει την πέτρα. Έτσι και ο συκοφάντης σαν κλέφτης πετροβολά τις τιμές και τις αξίες που είναι τα ύψιστα αγαθά.

Ας μην πικραίνουμε και ας μην συκοφαντούμε.