Του Χρήστου Τσαντήλα
ΠΡΟΣΕΞΤΕ εξίσωση: Οι πολίτες δεν έχουν χρήματα και δανείζονται από τις τράπεζες. Οι τράπεζες δεν έχουν χρήματα για να μπορούν να δανείσουν τους πολίτες και τα παίρνουν δωρεάν από το κράτος (γνωστό ως ανακεφαλαιοποίηση). Το κράτος φορολογεί τους πολίτες για να πάρει τα χρήματα που με τη σειρά του θα τα χαρίσει στις τράπεζες, οι οποίες, με τη σειρά τους, θα μπορέσουν να δανείζουν τους πολίτες που δεν έχουν χρήματα ώστε και οι πολίτες να μπορούν με τη σειρά τους κι αυτοί, να πληρώνουν τους φόρους οι οποίοι καταλήγουν πίσω πάλι - χάρισμα στις τράπεζες!
ΑΥΤΟ ακριβώς συμβαίνει στην πραγματικότητα. Έτσι δούλευε και δουλεύει πάντα το σύστημα. Παγκοσμίως. Όχι μόνο στην Ελλάδα! Η διαφορά είναι ότι εδώ, στο ...ελλαδιστάν, η σχέση αυτή της εξάρτησης της κοινωνίας από το διεθνές χρήμα, η αλυσίδα διατήρησης της υπόστασης των περισσοτέρων κρατών, η ανακύκλωση δηλαδή του συμβολαίου λειτουργίας των οργανωμένων οικονομιών, φαίνεται καθαρά, πεντακάθαρα, σε μας. Όσο βεβαίως είμαστε η μοναδική χώρα που τα 2/3 του πληθυσμού της, κρέμονται στην κυριολεξία από τα ταμεία των τραπεζών!
ΠΛΗΘΥΣΜΟ δανειοληπτών μας κατάντησαν! Και όταν σε μια χώρα των 10 εκ. κατοίκων, τα 6,5 εκατομμύρια ΔΕΝ εργάζονται (!) η αλυσίδα των οφειλετών σε δάνεια, για δουλειές, κατοικία κλπ. όλο και θα μεγαλώνει... Είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει σπίτι που να μην έχει στον μηνιαίο προϋπολογισμό του τη «θηλιά» των δόσεων για κάποιο δάνειο. Στεγαστικό κυρίως. Και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι μισοί από τους δανειολήπτες δεν τρέμουν στην ιδέα πως ετούτοι εδώ οι αγιογδύτες, εγχώριοι και ξένοι, δεν το ’χουν και πολύ να τους πάρουν και το σπίτι! Φορολογώντας ακόμα και τον αέρα που αναπνέουμε, λέτε να διστάσουν να αφήσουν εκατομμύρια νοικοκυριά στον δρόμο;
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ δανειολήπτες βέβαια, δεν κινδυνεύουν να χάσουν μόνο τη στέγη. Ήδη «χάνουν» και τα παιδιά τους. Σχεδόν 50.000 νέοι, Έλληνες επιστήμονες, έφυγαν πέρυσι να βρουν δουλειές στην αλλοδαπή. Περίπου 30.000 περισσότεροι από τον δεύτερο χρόνο της κρίσης. Μετανάστες, ελληνόπουλα, επιστήμονες στη Γερμανία. Να πονάει η καρδιά σου... Εκεί όπου το (γερμανικό) σύστημα δεν παράγει ντόπιους επιστήμονες, παρά μόνον εργάτες για την κάλυψη της βαριάς βιομηχανίας.
Η ΧΩΡΑ δυστυχώς, έχει πληγεί από δεκαετίες κακοδιοίκησης και διαφθοράς. Οι μισοί από εκείνους που την έπληξαν ή που ανέχθηκαν εκείνους που την έπληξαν, το ίδιο είναι, βρίσκονται σήμερα μέσα στη Βουλή. Χρειαζόμαστε βασικά πράγματα. Αξιοπιστία, επιχειρηματικότητα, επενδύσεις και οικονομική ανάπτυξη. Αλλά ακόμα και αν τα διαθέσουμε όλα αυτά σίγουρα θα μας λείπει το βασικότερο. Πολιτικοί να τα εφαρμόσουν. Από τέτοιους έχουμε έλλειψη...
