Με θερμοκρασίες σαράντα βαθμούς κάτω από το μηδέν, ο στρατός του ήταν αδύνατον να πολεμήσει και να μετακινηθεί. Ο ίδιος όμως έλεγε στο επιτελείο του πριν την επίθεση ότι: «Αι γερμανικαί στρατιαί πρέπει να είναι παρασκευασμέναι ώστε να συντρίψουν την Σοβιετικήν Ρωσίαν διά μίας ταχείας εκστρατείας προ του τέλους του κατά της Αγγλίας πόλεμου» (βιβλ. 1, σελ. 269).
Και όμως, την επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Ιωακείμ φον Ρίμπεντροπ προσπάθησε να την αποτρέψει. Για τον λόγο αυτόν έναν χρόνο πριν κάλεσε στο Βερολίνο τον υπουργό Εξωτερικών της Ε.Σ.Σ.Δ. Μολότοφ. Η σύσκεψη έγινε τον Νοέμβριο του 1940 στο Βερολίνο. Η επίσκεψη Μολότοφ κρατήθηκε μυστική και από τις δύο πλευρές. Πρωτοφανερώθηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης, τον Νοέμβριο του 1945. Σε κάποια φάση της δίκης ο κατήγορος Ρ. Ρουντένκο ρωτάει τον Ρίμπεντροπ: «Και η εισβολή στη Σοβιετική Ένωση δεν ήταν επίθεση;»… Ρίμπεντροπ: «Πιστεύω ότι ο όρος «επίθεση» είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Επρόκειτο ασφαλώς για προληπτική επέμβαση, αυτό είναι βέβαιο. Επιτεθήκαμε, είναι αναμφισβήτητο. Όμως εγώ είχα την ελπίδα ότι θα μπορούσαμε να φθάσουμε σε διπλωματική συμφωνία με τη Ρωσία. Κατέβαλα κάθε προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτήν» (βιβλ. 2, σελ. 45). Την 1η Οκτωβρίου του 1946 ο ναζί Ρίμπεντροπ καταδικάστηκε. Η απόφαση του δικαστηρίου: «Θάνατος δι’ απαγχονισμού». Στις 16 Οκτωβρίου 1946 η απόφαση εκτελέστηκε.
Η πρόταση του Ρίμπεντροπ προς τον Μολότοφ ήταν να συμμετάσχει η Ε.Σ.Σ.Δ. και να ενταχθεί στην τριπλή συμμαχία Γερμανίας, Ιταλίας και Ιαπωνίας. Ο Μολότοφ μετά από συνεννόηση με τον Στάλιν απάντησε αρνητικά, διότι, εκτός των άλλων, η Ε.Σ.Σ.Δ. είχε μεγάλες διαφορές και διαμάχες με την Ιαπωνία στην ανατολική Ασία.
Η διπλωματία Στάλιν/Μολότοφ πέτυχε την υπογραφή συμφώνου φιλίας και ουδετερότητας μεταξύ Ε.Σ.Σ.Δ.-Ιαπωνίας στις 13.04.1941, μετά από επίσκεψη του Μολότοφ στο Τόκιο. Επιπλέον, ο Χίτλερ λίγες μέρες πριν την έναρξη της επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα», για να προστατεύσει τα νότα του, αφού είχε καταλάβει όλη την Ελλάδα (Μάης 1941), υπέγραψε στις 18.06.1941 με την Τουρκία συνθήκη μη επιθέσεως και φιλίας. Στην επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» τα γερμανικά στρατεύματα χωρίστηκαν σε τρεις σειρές στρατιών. Μέχρι τον Σεπτέμβριο 1941 οι νότιες στρατιές κατέλαβαν το Κίεβο (19.09.1941), οι βόρειες περικύκλωσαν το Λένινγκραντ (08.09.1941) και οι κεντρικές με πάνω από 1,5 εκατομμύριο στρατιώτες, έφτασαν 90 χλμ. από τη Μόσχα (01.09.1941).
Η κατάσταση στην Ε.Σ.Σ.Δ. ήταν τραγική με την εξέλιξη του πολέμου. Η σωτηρία για την Ε.Σ.Σ.Δ. σε αυτήν τη φάση ήταν ο Τσώρτσιλ, ο οποίος σε ραδιοφωνικό του μήνυμα, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «…Είμεθα αποφασισμένοι να καταστρέψουμε τον Χίτλερ και κάθε ίχνος του ναζιστικού καθεστώτος… Κάθε άνθρωπος ή λαός ο οποίος πηγαίνει με τον Χίτλερ είναι εχθρός μας. Κάθε άνθρωπος ή λαός που μάχεται κατά του ναζισμού θα έχει τη βοήθειά μας. Αυτή είναι η πολιτική μας και αυτή είναι η δήλωσίς μου. Συνέπεια αυτής είναι ότι θα δώσουμε οιανδήποτε βοήθειαν δυνάμεθα εις την Ρωσίαν και τον Ρωσικόν λαόν» (βιβλ. 1, σελ. 268).
Η Αγγλία του Τσώρτσιλ έχοντας και τη βοήθεια των Η.Π.Α. του Ρούσβελτ, αποφάσισαν σε σύσκεψη που έγινε στις 08.08.1941 να βοηθήσουν τον Στάλιν και την Ε.Σ.Σ.Δ., στέλνοντας μεγάλη στρατιωτική, οικονομική και υλική βοήθεια. Η αγγλοαμερικανική αυτή βοήθεια συνέβαλε στην ανατροπή των σχεδίων του Χίτλερ. Η σημαντική αυτή σύσκεψη έγινε στη Μόσχα στις 16 με 29 Σεπτεμβρίου 1941 και υπογράφηκε από τους Στάλιν/Μολότοφ και από τους Αγγλοσαξωνικούς αντιπροσώπους Χάρριμαν/Μπήβερμπρουκ. Προέβλεπε τη χορήγηση στην Ε.Σ.Σ.Δ. χιλιάδων τόνων τροφίμων, κυρίως στάρι και αλεύρι, πρώτες ύλες, πυρομαχικά και στρατιωτικό εξοπλισμό. Η παράδοση άρχισε: «…από την 1 Οκτωβρίου 1941 έως την 1 Ιουλίου 1942: 3.000 αεροπλάνα, 4.000 άρματα μάχης, 30.000 φορτηγά αυτοκίνητα, 100.000 τόνους καυσίμων κ.λπ. Σε αντάλλαγμα η Σοβιετική κυβέρνηση προσφέρει ένα είδος προσχωρήσεως στον χάρτη του Ατλαντικού…» (βιβλ. 3, σελ. 269).
Να αναφέρουμε ότι ακόμη και σε αυτές τις τραγικές στιγμές, η βοήθεια δόθηκε μόνο μετά από ανταλλάγματα και σε μορφή δανεισμού που επιβάρυνε τη σοβιετική οικονομία. Όμως, η μεγάλη αυτή βοήθεια των Αγγλοαμερικανών προς την Ε.Σ.Σ.Δ. έναν και μοναδικό σκοπό είχε, την ολοκληρωτική καταστροφή του ναζισμού που στο τέλος επετεύχθη με την οργάνωση και τον ηρωισμό του ρώσικου λαού και την αποτελεσματικότητα του Κόκκινου Στρατού. Η Ε.Σ.Σ.Δ. είχε 20.000.000 νεκρούς σε μάχιμο και άμαχο πληθυσμό (βιβλ. 4, σελ. 23).

Από τον Στέφανο Παπαγεωργίου

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1) «Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν ΗΛΙΟΥ», τόμος 15, Αθήνα, 1957.
2) «ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ‘Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ’», MONDADORI–ΦΥΤΡΑΚΗΣ, Αθήνα, 1973.
3) «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ», Ραιημόν Καρτιέ, ΠΑΠΥΡΟΣ/ ΛΑΡΟΥΣ/PARIS–MATCH, τόμος Α’, Αθήνα, 1964.
4) «60 χρόνια από τη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Έπος και Διδάγματα», Συλλογικό, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 2005.