Από τον γάμο του με τη Βασιλική Σ. Ποδάρα απέκτησε αρχικά δύο θυγατέρες (απεβίωσαν σε νηπιακή ηλικία) και αργότερα δύο αγόρια: τον Χρήστο (γενν. 1903) και τον Ηλία (γενν. 1905). Ο Χρήστος Ν. Χρηστίδης νυμφεύθηκε (Ιούνιος 1940) τη Σοφία Φωλίνα, με την οποία απέκτησανδύο θυγατέρες: τη Βασιλική και την Παρασκευή. Η πρώτη παντρεύτηκε τον δικηγόρο Ευριπίδη Θεοδωρίκα (1927-2017) και η δεύτερη τον Γεώργιο Νέο από τα Τρίκαλα. Ο Χρήστος Χρηστίδης διετέλεσε διευθυντής του ΟΤΕ στη Λάρισα και απεβίωσε το 1960. Ο Ηλίας Ν. Χρηστίδης διετέλεσε ανώτερος υπάλληλος της Νομαρχίας Λαρίσης, αλλά δεν νυμφεύθηκε και δεν απέκτησε απογόνους.
Κλείνοντας τις σημειώσεις για τον συμβολαιογράφο Νικόλαο Χρηστίδη θα πρέπει να αναφέρουμε ότι είχε ακόμα έξι αδελφούς και μία αδελφή: 1) ο Δημήτριος Χρηστίδης διορίσθηκε το 1889 δικηγόρος στη Λάρισα. Δραστηριοποιήθηκε στην πόλη μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1920 [2]. Τα Χριστούγεννα του 1902 νυμφεύθηκε την Κωστούλα, θυγατέρα του πρώην φρουράρχου της Λάρισας (1892) και μετέπειτα στρατηγού Γεωργίου Μαμούρη [3] και απέκτησαν μία θυγατέρα. Το 1891 διετέλεσε διευθυντής και συντάκτης της Λαρισαϊκής εφημερίδας «Συνταγματική Πυξίς». Το τυπογραφείο και τα γραφεία της εφημερίδας στεγάστηκαν στο πρώην καφενείο του Χρήστου Βαμβακά (οικία Μπεκήρβέη) [4]. 2) Ο Κωνσταντίνος Χρηστίδης διετέλεσε δικηγόρος στην Άμφισσα. 3) Ο Αθανάσιος Χρηστίδης ήταν δικηγόρος, ενώ διετέλεσε βουλευτής Φθιώτιδος και Φωκίδος την περίοδο 1910-1911 [5]. 4-5) Ο Χρήστος και ο Θύμιος Χρηστίδης ασχολήθηκαν με τη διαχείριση κτημάτων και κτηνοτροφικών μονάδων. 6) Ο Αργύριος Χρηστίδης υπήρξε παθολόγος στρατιωτικός ιατρός που δραστηριοποιήθηκε για πολλά χρόνια στη Λάρισα (από το 1903), με μία μικρή απουσία λόγω μετάθεσης στα Τρίκαλα (1907-1909). Στη Λάρισα διέμενε στη συνοικία του Αγίου Κωνσταντίνου και δεχόταν καθημερινά στην οικία του δωρεάν τους άπορους ασθενείς [6]. Έφθασε μέχρι τον βαθμό του αρχίατρου του Ελληνικού Στρατού. Το 1907 νυμφεύθηκε στα Τρίκαλα τη Βασιλικούλα Σώμου [7]. 7) Η Ελένη Χρηστίδου διέμεινε μόνιμα στην Άμφισσα όπου παντρεύτηκε τον έμπορο Γάτο.
Λίγους μήνες μετά από τον γάμο της Βασιλικής Σ. Ποδάρα, το χρέος από το δάνειο των 5.000 δρχ. που είχε λάβει η Πολυξένη Σ. Ποδάρα από τη Δέσποινα (Πιπίνα) Α. Αστερίου (13 Ιανουαρίου 1895) μαζί με τους ετήσιους τόκους (15%) και τα διάφορα άλλα κατά καιρούς έξοδα είχε ανέλθει στο ποσό των 10.351,48 δρχ. Στις 29 Οκτωβρίου 1900 διενεργήθηκε στη Λάρισα ο πλειστηριασμός του κτήματος «Ιμπεξή» που εκτιμήθηκε αρχικά στις 3.800 δρχ. Παρόντες ήταν ο Αρσένιος Τσουλάκης (ως πληρεξούσιος της Δέσποινας Α. Αστερίου) και οι τέσσερις υποψήφιοι πλειοδότες: ο δικαστικός κλητήρας Κωνσταντίνος Πανέτσος, ο κτηματίας Γεώργιος Πανέτσος, ο δικηγόρος Αθανάσιος Μανδαλόπουλος και ο ιατρός και τότε δήμαρχος της Λάρισας Αναστάσιος Ζαρμάνης. Η συμμετοχή του τελευταίου στον πλειστηριασμό ήταν καθαρά συμβολική, αφού ως συγγενής της οικογένειας Ποδάρα (αδελφός της μάμμης των παιδιών του Σωκράτη Ποδάρα) επιθυμούσε να περιέλθει σε αυτόν (και κατ’ επέκταση στην οικογένεια Ποδάρα) το εκποιούμενο ακίνητο. Ενώ όλα έδειχναν ότι αυτός θα ήταν ο τελικός πλειοδότης (7.300 δρχ.), την τελευταία στιγμή ο δικηγόρος Αθανάσιος Μανδαλόπουλος πλειοδότησε (7.400 δρχ.) και κέρδισε τον πλειστηριασμό [8]. Ο Ζαρμάνης δεν προέβη σε μεγαλύτερη προσφορά από την τελευταία. Μετά από το τέλος της διαδικασίας, ο Μανδαλόπουλος προσκόμισε συμβολαιογραφικό έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο ο φαρμακοποιός Κωνσταντίνος Παπασταύρου τον είχε διορίσει πληρεξούσιό του, ώστε να λάβει μέρος στη δημοπρασία αντ’ αυτού.
(έπεται το τέλος)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Εκφράζονται θερμότατες ευχαριστίες στις κυρίες Βασιλική Χρηστίδου-Θεοδωρίκα (Λάρισα) και Άννα Κ. Παπαθανάση (Άμφισσα), καθώς και στον δικηγόρο Δημήτριο Ε. Θεοδωρίκα (Λάρισα) για την παραχώρηση αρχειακού και φωτογραφικού υλικού.
[2]. Αριστείδης Παπαχατζόπουλος, Συμβολή στην Ιστοριογραφία του Δικηγορικού Συλλόγου Λαρίσης, τόμος Α’ (1881-1940), Λάρισα: ΔΣΛ, 2016, σελ. 122 και 241.
[3]. Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 662 (1 Ιανουαρίου 1903).
[4]. Συνταγματική Πυξίς (Λάρισα), φ. 15 (8 Σεπτεμβρίου 1891).
[5]. Βουλή των Ελλήνων, Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935. Αθήνα 1986, α/α 1798, σελ. 296.
[6]. Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 681 (11 Μαΐου 1903).
[7]. Μικρά (Λάρισα), φ. 304 (3 Ιουνίου 1907).
[8]. Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχεία Νομού Λάρισας (ΓΑΚ/ΑΝΛ), Συμβολαιογραφικό Αρχείο Ανδρέα Ροδόπουλου, φκ. 082, αρ. 30523 (29 Οκτωβρίου 1900).