Εβδομήντα τέσσερα χρόνια παραμένει το διαχρονικό ορόσημο που θυμίζει την απόφαση του λαού μας να εκτελέσει το πατριωτικό και κοινωνικό του καθήκον, παλεύοντας οργανωμένα μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ.

Οταν, «ένα κύμα μαύρης σκλαβιάς εσκέπασε την Ελλάδα. Και είναι τούτη η πιο σκληρή, η πιο απάνθρωπη, η πιο αιμοβόρα, η πιο αποπνιχτηκή σκλαβιά απ’ όσες εγνώρισε ως τώρα η πολυβασανισμένη χώρα μας στα τρεις χιλιάδες χρόνια της τρικυμισμένης ιστορίας της...».

Οταν, ο ίδιος ο Χίτλερ έλεγε με τη συνηθισμένη του ξετσιπωσιά: «Σε κάθε τόπο θα βρεθούνε κάμποσα φιλόδοξα και ιδιοτελή καθάρματα, που θα εξυπηρετούσαν πρόθυμα τους σκοπούς μου, γιατί αυτός θα είναι ο μόνος τρόπος για να αναδειχτούν και να πλουτίσουν στη χώρα τους». Και η πρόβλεψή του πραγματοποιήθηκε δυστυχώς με τα κατακάθια - ιδεολογικούς προγόνους της Χ.Α. - τους Τριεψιλίτες, τους Χίτες, τους Ταγματασφαλίτες, τους ΕΑΣΑΔίτες, τους Λεγεωνάριους και κάθε λογής δολοφόνους, δωσίλογους.

Οταν οι βασικοί πυλώνες του Ελλαδικού αστικού συστήματος υπήρξαν ριψάσπιδες και άφησαν μόνο στην τύχη του τον Λαό μας. «Ο επίορκος Γκλύξμπουργκ που καταπάτησε τις ελευθερίες του ελληνικού λαού και τις παρέδωσε στην αισχρή, την πιο ληστρική, την πιο εξευτελιστική τυραννία των Μεταξάδων, Διάκων, Μανιαδάκιδων», την κοπάνησε «για το εξωτερικό με την κυβέρνησή του...». Και τα άλλα αστικά κόμματα, αντί να μοιραστούν την πυροστιά, την μπομπότα και το όπλο με τον λαό μας, προτίμησαν τη θαλπωρή και την ασφάλεια στη Μέση Ανατολή ή στη Μ. Βρετανία. Παράλληλα με την πέμπτη τους φάλαγγα προσπαθούσαν να καλλιεργήσουν στους σκλαβωμένους την μοιρολατρία, την αποδοχή της αήττητης, και πολιτισμένης Γερμανίας, την ησυχία, την υπομονή, την υποταγή, περιμένοντας την απελευθέρωση από τους ξένους, «αφού το χρέος μας το κάναμε στον πόλεμο με τους Ιταλούς».

«Απέναντι σ’ αυτή τη φοβερή συμφορά, την άγρια μπόρα που ξέσπασε πάνω στη χώρα μας, ποια είναι η στάση του λαού; Πώς αντιμετωπίζει ο λαός τα χτυπήματα που αναταράζουν όλη του τη ζωή; Από τη μια μεριά τα χτυπήματα της τυραννίας των ξένων καταχτητών, την αρπαγή του ψωμιού του,... και τον θάνατο που τον τριγυρίζει με χίλιες μορφές την κάθε στιγμή; Από την άλλη μεριά τα χτυπήματα της προδοσίας;».

... ΤΟΤΕ ΕΛΑΜΨΑΝ ΟΙ ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΕΑΜ

ΕΑΜ - Τρία γράμματα μόνο... Χώρεσαν να αγκαλιάσουν την αγωνία ενός λαού δίνοντας απάντηση σ’ όλα του τα ερωτήματα και τις ανάγκες του.

Ακολούθησε τον μόνο τιμητικό δρόμο που υπήρχε και πήρε αμέσως την πρωτοβουλία για να οργανώσει την αντίσταση του λαού μας. Πυρήνας του και ραχοκοκαλιά στη δημιουργία του Ε.Α.Μ. οι κομμουνιστές οι πιο συνεπείς αντιφασίστες αγωνιστές, που μπαίνουν στην πρώτη γραμμή αν και οι περισσότεροί βρίσκονταν στα κάτεργα του Μεταξά. Έτσι στις 27 του Σεπτέμβρη το 1941 ιδρύεται το ΕΑΜ από τους παρακάτω: Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας, η Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας, το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας, το Εργατικό ΕΑΜ, την Εθνική Αλληλεγγύη (ΕΑ) που δημιουργήθηκαν νωρίτερα.

Έσωσε τον λαό από την πείνα οργανώνοντας κυρίως από την Εθνική Αλληλεγγύη ακόμα και στο πιο απόμακρο χωριουδάκι συσσίτια κυρίως για τα παιδιά, απομακρύνοντας το φάντασμα της πείνας. Περίθαλψε τα θύματα του πολέμου, φρόντιζε για τους εξόριστους και τους φυλακισμένους. Οργάνωσε την πάλη του λαού ενάντια στην πολιτική επιστράτευση και έτσι τη διάσωση από την εξόντωση στα εργοστάσια – κρεματόρια της Γερμανίας.

Γέννησε τα μεγαλύτερα ίσως σημασίας και ουσίας ιστορικά γεγονότα, της δημιουργίας σπερμάτων της πραγματικής λαϊκής εξουσίας με την θέσπιση των λαϊκών θεσμών. Η πανάρχαια λαϊκή συσσωρευμένη εμπειρία, κυρίως από τους χρόνους της οθωμανικής κυριαρχίας, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις μιας υποδειγματικής λειτουργίας της λαϊκής αυτοδιοίκησης, της λαϊκής δικαιοσύνης, της λαϊκής πολιτοφυλακής, στη βάση της άμεσης δημοκρατίας, που επέτρεψε να ανασάνει, να λειτουργήσει και να επιβιώσει ο λαός.

Κατάφερε να χωρέσουν στην αγκαλιά του όλη η μαχόμενη, δημιουργική, μαθητιώσα, σπουδάζουσα, εργαζόμενη νεολαία με τη δημιουργία του ΕΑΜ Νέων και στη συνέχεια της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων (ΕΠΟΝ). Σ’ όλη την διάρκεια της κατοχής το άνθος της νεολαίας βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα «τραγουδώντας και πολεμώντας», όπως έλεγε το σύνθημα και το τραγούδι τους.

Κατόρθωσε το ακατόρθωτο. Δημιούργησε τον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (ΕΛΑΣ) και το Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Ναυτικό (ΕΛΑΝ). Ο ΕΛΑΣ, το ατσάλινο χέρι του λαού μας, με τα χτυπήματά του στον κατακτητή, κατάφερε να εγκλωβίσει στην Ελλάδα μεγάλες στρατιωτικές μονάδες την ώρα που καίγονταν και τις χρειαζόταν προκειμένου να αντιμετωπίσει τον Κόκκινο Στρατό στο Ανατολικό Μέτωπο.

Πάντρεψε την κλεφτουριά της «Φιλικής» με το παρτιζάνικο του ΕΑΜ, τα καριοφίλια του ’21 αντικατέστησαν τα μάνλιχερ του ’42. Ακούγονται ξανά τα ονόματα των λαϊκών επαναστατών ηγετών, που αντάμωσαν τους δύο μεγάλους εθνικοκοινωνικούς απελευθερωτικούς αγώνες, όπως του Κολοκοτρώνη, του Μπουκουβάλα, του Καραγιώργη, του Παπαφλέσσα, του Βλαχάβα, του Νικηταρά, κ.ά.π.

«Αυτή λοιπόν είναι η απάντηση του ελληνικού λαού στην ξένη τυραννία και στην ντόπια προδοσία. «Καλύτερα μιας ώρας ελεύτερη ζωή». Μ’ αυτήν την απόφαση αντικρίζει ο ελληνικός λαός τα χτυπήματα των ξένων εθνικοφασιστών και ντόπιων προδοτών. Ν’ αγωνιστεί, να παλέψει, να νικήσει, να λυτρωθεί, να λυτρωθεί οριστικά από κάθε ξένη και ντόπια σκλαβιά».

Ένα μήνυμα διαχρονικό και αλήθεια(!) πόσο επίκαιρο

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΡΜΠΑΣ

Takis-mp@hotmail.com