Ό,τι λέχθηκε μέχρι τώρα από πλευράς ΕΟΣ περί επαναλειτουργίας του “Παλαιού αναβατήρα” και κατασκευής μικρού προπονητικού χιονοδρομικού κέντρου, για δικαιολόγηση της απαράδεκτης και καταστροφικής επέμβασης στο περιβάλλον του Κισσάβου, είναι απλά φιλολογίες και στερούνται πλήρως οποιασδήποτε ακόμη και ελάχιστης νομικής θεσμικής πραγματικότητας. Πρόκειται για εργασία διάνοιξης δρόμου, τεράστιας παρέμβασης στον φυσικό χώρο, χωρίς να υπάρχει καμία έγκριση μελέτης σκοπιμότητας και έγκριση μελέτης περιβαλλοντικών όρων. Ακόμη και να είχε γίνει τέτοια κατάθεση, ποτέ δεν θα εγκρινόταν από το αρμόδιο γραφείο του ΥΠΕΝ, για δύο λόγους».
Εξηγώντας τους λόγους που δεν μπορεί να γίνει χιονοδρομικό στην περιοχή σημειώνουν ότι «ο πρώτος είναι ότι βάσει του νέου Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, δεν προβλέπεται κατασκευή νέων χιονοδρομικών κέντρων, μόνο η βελτίωση των υφισταμένων. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο Κίσσαβος βάσει του ίδιου χωροταξικού νόμου, κατατάσσεται ως περιοχή Β2 με περιθώρια ήπιων και εναλλακτικών μορφών τουρισμού και μόνο. Ο νόμος ορίζει με λεπτομέρεια ποιες είναι αυτές οι ήπιες μορφές και τα χιονοδρομικά κέντρα ξεκάθαρα δεν συγκαταλέγονται σ’ αυτές. Γι’ αυτό και οι αυτουργοί το έκαναν με το έτσι θέλω, με πρωτοφανές θράσος και πλήρη αδιαφορία για το κοινό αίσθημα, χρησιμοποιώντας παιδαριώδεις δικαιολογίες και προκλητικές τοποθετήσεις. Προσπαθούν να δημιουργήσουν σύγχυση με τα λεγόμενά τους, ώστε να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα».
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
Όλα ξεκίνησαν το 2008, αναφέρουν τα μέλη του συλλόγου υποστηρίζοντας ότι «το 2008 και προς αποφυγή του σκοπέλου της μη πρόβλεψης νέων χιονοδρομικών κέντρων του νέου χωροταξικού και λίγο πριν αυτό ψηφιστεί, σε νομαρχιακό συμβούλιο της 21 / 11 / 08 και στη διάρκεια της συζήτησης του θέματος “Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό”, προτάθηκε για πρώτη φορά, ο όρος “Μικρά Χιονοδρομικά Κέντρα Εκπαιδευτικού Χαρακτήρα”. Από τότε και στη συνέχεια άρχισε να ακούγεται δια στόματος των υπέρμαχων του χιονοδρομικού στον Κίσσαβο, σε διάφορες παραλλαγές κατά περίπτωση όπως, “μικρό προπονητικό χιονοδρομικό κέντρο”, “εκπαιδευτικό χιονοδρομικό κέντρο” και πολύ πρόσφατα - αμέσως μετά την πέρα από κάθε λογική, παράνομη και αυθαίρετη αυτή διάνοιξη - ακούσαμε κατ’ επανάληψη για “επανασύσταση του παλιού μικρού lift” ή για “πρόθεση επανασύστασης του”.
Κατά τον ίδιο τρόπο κατατέθηκε ως θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Τεμπών (19/9/2017), μετά από υπόμνημα του προέδρου του ΕΟΣ, η πρόθεση επανασύστασης ενός θεσμικά ανυπόστατου, ανύπαρκτου έργου φαντάσματος. Για την αυθαίρετη διάνοιξη, ούτε κουβέντα. Αυτό θα έπρεπε να είναι το θέμα και ο προβληματισμός του Δήμου για το παράνομο και οικολογικά κολάσιμο έργο. Παρά την κατάθεση από ομάδα πολιτών και εκπροσώπου πολιτικού φορέα για παράνομη διάνοιξη, αυτό εξετάστηκε επιδερμικά και δεν συζητήθηκε περεταίρω ενώ η πρόθεση περί επανασύστασης ενός “φαντάσματος” πήρε θετική γνωμοδότηση. Θέατρο του παραλόγου ή προσπάθεια δημιουργίας καλοστημένης δικαιολογίας για τους καταπατητές; Το θέμα όμως είναι ότι και με το παραπάνω έντεχνο εφεύρημα, το πρόβλημά τους δεν λύνεται.
Βάσει του χωροταξικού νόμου για τα “έργα ειδικής τουριστικής υποδομής”, η μόνη ομάδα έργων που περιλαμβάνει τον όρο “προπονητικό” και υφίσταται θεσμικά, είναι τα “Κέντρα Προπονητικού – Αθλητικού Τουρισμού” με δικό τους ΦΕΚ, τα οποία δεν σχετίζονται σε με χιονοδρομία και αφορούν άλλα αθλήματα. Απάντηση που λάβαμε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος αναφέρει ότι: “O όρος “εκπαιδευτικό ή προπονητικό” χιονοδρομικό κέντρο δεν υφίσταται αυτούσιος”.
Το ΓΠΣ Νέσσωνος του 2009 και η μελέτη για τη χωροθέτηση του “Ονείρου”, έπρεπε να ακολουθεί τις κατευθύνσεις του παραπάνω νόμου και κατά συνέπεια να μην είχε προχωρήσει καν εν τη γενέσει της, αφού αφορούσε ένα ανύπαρκτο θεσμικά έργο. Οι ιδιώτες μελετητές που ανέλαβαν την εν λόγω μελέτη αυτό δεν το γνώριζαν;
Δεν γνώριζαν ότι αυτό το θεσμικά ανύπαρκτο εφεύρημα, τη χωροθέτηση του οποίου πρότειναν με υπό αμοιβή μελέτη, ότι εμπίπτει σε προστατευόμενη περιοχή του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου Φύση (Natura) 2000, που εντάχθηκε στον εθνικό κατάλογο; Δεν γνώριζαν ότι ειδικότερα βρίσκεται εντός της προστατευόμενης περιοχής του δικτύου Natura, με κωδική ονομασία «ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΔΑΣΟΣ ΟΣΣΑΣ» και έχει χαρακτηριστεί ως ειδική ζώνη Διατήρησης (Ε.Ζ.Δ)
Δεν Γνώριζαν ότι ο Κίσσαβος εντάσσεται στις Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) και η έκταση προστατευόμενης περιοχής ανάγεται σε 24572,05 εκτάρια; Δεν γνώριζαν ότι η ευρύτερη περιοχή έχει κηρυχθεί Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης σύμφωνα με το ΠΔ του 1985;
Τελικά τι γνώριζαν και που στηρίχτηκαν για να στήσουν τη μελέτη τους; Εκτός βέβαια και εάν τα όσα φοβερά λεχθέντα τύπου όπως αυτό του προέδρου του ΕΟΣ Λάρισας κατά την τοποθέτησή του στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Τεμπών (19/9/2017) “Έχουμε ένα βουνό το οποίο δεν έχει ούτε ένα δένδρο και μπορούμε να το αξιοποιήσουμε και κοιτάμε αν έχουμε ξύσει τις τζούνες” – ακολούθησε και μάθημα για το τί εστί “τζούνα” - αντί να είναι ανέκδοτα και ενδείξεις θλιβερού επιπέδου, να αποτελούν ακόμα και για μελετητές, αδιάσειστη απόδειξη και δεδομένο, στέλνοντας όλη τη θεσμική πραγματικότητα στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας.
Αλλά και το ΣΧOΑΠ που ενέκρινε το ΓΠΣ Νέσσωνος το 2011 και συγκεκριμένα τη συμπεριλαμβανόμενη σε αυτό πρόταση της “χωροθέτησης χιονοδρομικού – προπονητικού κέντρου και άλλων χρήσεων τουρισμού και αναψυχής” δεν το γνώριζε αυτό; Ή απλά θεώρησε de facto και δέχτηκε ασυζητητί -όπως συνήθως γίνεται- την αδιάσειστη ορθότητα της μελέτης του “θεού” μελετητή; Καλό είναι να έχουμε υπόψη μας ότι αυτή η έγκριση δεν αποτελεί αδειοδότηση για έναρξη οποιουδήποτε έργου, όχι μόνο επειδή είναι θεσμικά ανυπόστατη, αλλά επειδή είναι απλώς μία πρόταση και τίποτε περισσότερο».
Όλα όσα έγιναν υποστηρίζουν ότι δείχνουν την αυθαιρεσία και πως παρά τα πρόστιμα θα πρέπει να γίνει η αποκατάσταση, σημειώνοντας ότι «η θεσμική πραγματικότητα, δείχνει την πραγματική διάσταση της αυθαιρεσίας που διαπράχτηκε εις βάρος της φύσης του βουνού και της υπεροψίας των αυτουργών της και θα πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπόψη από τις αρμόδιες υπηρεσίες, όπως θα έπρεπε να είχε γίνει εξ’ αρχής. Δεν θα ησυχάσουμε εάν δεν υπάρξει η αποκατάσταση αυτής της διάνοιξης – όπως ανοίχτηκε, έτσι και θα κλείσει – και μέχρι να γίνει η αποκατάσταση θα ζητηθούν και ασφαλιστικά μέτρα. Δεν μας αφορά η τιμωρία των υπευθύνων – αυτό είναι θέμα της δικαιοσύνης – μας αφορά όμως η γρήγορη αποκατάσταση και θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών», καταλήγει η ανακοίνωση των Συλλόγων.