Δακτυλίδια σε νεοσσούς λευκοπελαργών (Ciconia ciconia), που αναπαράγονται σε όλη τη λεκάνη της Μυγδονίας, πέρασε η Λίλα Κάρτα από τον Φορέα Διαχείρισης με τη βοήθεια υπαλλήλων της ΔΕΔΔΗΕ, που ανέβηκαν με γερανοφόρο όχημα σε στύλους με ηλεκτροφόρα καλώδια, όπου είναι εγκαταστημένες τεχνητές φωλιές πελαργών.
Εξοικειωμένοι με τα πουλιά, αφού συμμετέχουν χρόνια σε δακτυλιώσεις, ο Σταμάτης Ζαχαρέγκας και ο Νίκος Παπαδόπουλος από τη ΔΕΔΔΗΕ κατέβαζαν με περίσσια προσοχή τους νεοσσούς στο έδαφος, όπου η κ. Κάρτα τους δακτυλίωνε, έκανε μετρήσεις που αφορούν την ανάπτυξή τους και τους ανέβαζαν και πάλι στη φωλιά τους για να σμίξουν με τους... ανήσυχους γονείς, οι οποίοι πετούσαν συνέχεια από πάνω. Μάλιστα, καθάριζαν και τις φωλιές από τυχόν πλαστικά που είχαν βάλει εκεί τα πουλιά και αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο για τα μικρά, αφού πολλές φορές μπλέκονται και εγκλωβίζονται σ’ αυτά, κυρίως δε αν πρόκειται για κάθε είδους μικρά σχοινιά.
Στη Νυμφόπετρα οι κάτοικοι αντιμετώπισαν με χαμόγελο τη διαδικασία, σχολιάζοντας περιπαικτικά τα... αρραβωνιάσματα των πουλιών που τους κρατούν συντροφιά. Άλλωστε, μέσα στο χωριό δεσπόζουν, πάνω σε στύλους, 17 τεχνητές φωλιές, οι οποίες κάθε χρόνο φιλοξενούν λευκοπελαργούς που τις επιλέγουν για αναπαραγωγή.
«Πρόκειται για μεγάλα πουλιά που ζουν κοντά στον άνθρωπο και τον ακολουθούν στις αγροτικές δραστηριότητες, βοηθώντας μάλιστα στη συνύπαρξη, αφού τρώνε, μεταξύ άλλων, βατράχια και ποντίκια», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Κάρτα.
Οι λευκοπελαργοί φτάνουν στη χώρα μας κυρίως τον Μάρτιο, οπότε και ξεκινούν να αναπαράγονται. «Στις φωλιές βρίσκουμε από 3 μέχρι 6 νεοσσούς, σε καλές περιπτώσεις, ενώ επιλέγουμε να δακτυλιώσουμε λίγο μεγάλα πουλιά που ναι μεν δεν έχουν ανοίξει ακόμη τα φτερά τους για να πετάξουν, αλλά ζυγίζουν περίπου 3 κιλά» εξηγεί η κ. Κάρτα, η οποία, σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Δακτυλιώσεων, πέρασε δακτυλίδια σε 28 νεοσσούς στη Νυμφόπετρα και σε άλλους τόσους υπολογιζόταν να περάσει στο Καβαλάρι. Παρόντες στην ενδιαφέρουσα διαδικασία ήταν και οι εθελοντές Θεόφιλος Παπαδόπουλος και Κωνσταντίνος Χόντος, οι οποίοι βρίσκονταν δίπλα στους νεοσσούς, σκεπάζοντας το κεφάλι τους για να παραμένουν ήρεμοι και να περάσει εύκολα το ειδικό αριθμημένο δακτυλίδι.
«Με αυτόν τον τρόπο παρακολουθούμε τη μετανάστευσή τους, βλέπουμε αν έρχονται στα ίδια μέρη ή αν ακολουθούν τις ίδιες διαδρομές, σε συνεργασία με φορείς και ορνιθοπαρατηρητές από περιοχές που επιλέγουν στο ταξίδι τους για την Αφρική γιατί δεν έχουν όλα τα κράτη το ίδιο καθεστώς προστασίας», καταλήγει η κ. Κάρτα.