Η κηδεία του  έγινε στον Ιερό Ναό Αναλήψεως του Σωτήρος Αβέρωφ στη Λάρισα. Ο Κώστας Γκριτζώνας γεννήθηκε στη Λάρισα το 1917, έγινε μέλος της ΟΚΝΕ το 1934, διώχτηκε από τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης για την κομμουνιστική του δράση και στη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας καταδικάστηκε με το "Ιδιώνυμο" σε πέντε χρόνια φυλακή και δύο χρόνια εκτόπιση. Απελευθερώθηκε τον Απρίλιο του 1943, μαζί με άλλους 55 Ακροναυπλιώτες κρατούμενους στη φυλακή-σανατόριο "Σωτηρία", από τον ΕΛΑΣ Αθήνας. Δούλεψε ως καθοδηγητικό στέλεχος σε περιφερειακές οργανώσεις του ΚΚΕ στη Θεσσαλία, διώχθηκε μετά τη Βάρκιζα και εντάχθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό σαν πολιτικός καθοδηγητής. Με το τέλος του εμφυλίου πολέμου, το 1949, βρέθηκε μαζί με χιλιάδες άλλους μαχητές του ΔΣΕ στην Τασκένδη, όπου έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας μέχρι τον επαναπατρισμό του το 1976. 

Στην υπόλοιπη ζωή του αφοσιώθηκε στην αποτύπωση της ιστορικής αλήθειας των αγώνων του Δημοκρατικού Στρατού και της δράσης του συγγράφοντας δεκάδες βιβλία ενώ ανέδειξε και την ενεργό συμμετοχή των γυναικών στους αγώνες του Δημοκρατικού Στρατού.

Στη διάρκεια της πολυκύμαντης ζωής και δράσης του έγραψε πολλά βιβλία πολιτικού, κοινωνικού και ιστορικού ενδιαφέροντος. Μεταξύ των οποίων τα: "Κόκκινοι δραπέτες", "Μετά το Γράμμο", "Τα παιδιά του Εμφυλίου", "Ελληνες ναυτεργάτες", "Ομάδες συμβίωσης", "Μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού", "Πρώιμες μορφές του Επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα", "Η τραγωδία μιας Συμμαχίας" κ.ά.