Είναι απόφοιτη του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης με μεταπτυχιακές σπουδές στην αθλητική διοίκηση και αναψυχή από το πανεπιστήμιο Loughborough στην Αγγλία και διδάκτωρ του Michigan State University. Μια Ελληνίδα που κατάφερε να ξεχωρίσει στο ανταγωνιστικό περιβάλλον της πανεπιστημιακής καριέρας και μας κάνει υπερήφανους στο εξωτερικό.

Συνέντευξη στον Αχιλλέα Κούμπο

Σήμερα μιλά στην «Ελευθερία».

* Κυρία Καπλανίδου σας ευχαριστώ που δεχτήκατε να συνομιλήσουμε. Ποιοι ήταν οι λόγοι για τους οποίους ξενιτευτήκατε την πόλη Gainesville της πολιτείας της Φλόριντα;

- Κύριε Κούμπο, σας ευχαριστώ για την ευγενική πρόσκληση να συνομιλήσουμε στην «Ελευθερία». Ο κύριος λόγος της μετοίκησης μου στο Gainesville, σχετίζεται με τη συνέχιση της ακαδημαϊκής μου καριέρας. Το University of Florida είχε θέση επίκουρου καθηγητή, έκανα αίτηση και πέρασα από επίσημη συνέντευξη και μου έκαναν προσφορά για πρόσληψη, την οποία και δέχτηκα. Πριν από αυτή τη διαδικασία όμως ο λόγος που ήρθα στην Αμερική ήταν για να σπουδάσω σε επίπεδο διδακτορικών σπουδών.

* Πώς αντιλαμβάνονται γενικότερα οι ΗΠΑ αλλά και οι Πολιτείες ειδικότερα αυτό που εδώ αποκαλούμε «Παιδεία»;

-Λείπω από την Ελλάδα 15 χρόνια, οπότε ίσως η τωρινή παιδεία να μην είναι αυτή που έχω στο μυαλό μου. Για μένα παιδεία σημαίνει μια ολοκληρωτική και ποιοτική προσέγγιση προς τη ζωή του ατόμου και της κοινωνίας. Με απλά λόγια, παιδεία σημαίνει σεβασμός στον εαυτό σου, στην κοινωνία και στους θεσμούς της. Με αυτή την έννοια οι ΗΠΑ έχουν την ίδια αντίληψη, καθώς η έμφαση στα κοινωνικά ιδεώδη είναι έντονη και ξεκινάει με το σχολείο των παιδιών.

* Ποιές είναι οι βασικότερες διαφορές που διαπιστώσατε, όσον αφορά τη λειτουργία και τη φιλοσοφία τους απέναντι στο αγαθό της μόρφωσης, ανάμεσα στα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και σε αυτά των ΗΠΑ;

-Η μόρφωση είναι μόρφωση όπου και εάν λαμβάνει χώρα. Το ελληνικό και αμερικανικό σύστημα δεν μπορούν να συγκριθούν καθώς οι ιδεολογίες στησίματος του κάθε εκπαιδευτικού συστήματος είναι διαφορετικές: για τις ΗΠΑ η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση δεν είναι δωρεάν ενώ για την Ελλάδα είναι. Αυτό από μόνο του δημιουργεί διαφορές σε θέματα ποιότητας υπηρεσιών και σεβασμού προς το αγαθό της μόρφωσης. Με άλλα λόγια, όταν δεν είναι κάτι δεδομένο το βλέπεις με άλλα μάτια.

* Ποια η θέση του αθλητισμού μέσα στο εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα, από την προσχολική ηλικία ως και το λύκειο; Ποιοι είναι οι στόχοι και οι προτεραιότητες που θέτουν σε αυτή τη χώρα;

-Ο αθλητισμός στα σχολεία είναι περιορισμένος. Συνήθως, από ό,τι βλέπω, τα παιδιά ενεργοποιούνται σε δραστηριότητες ομαδικών σπορ όταν οι γονείς έχουν την ώρα και την οικονομική άνεση να συμμετέχουν. Χώροι όπως πάρκα, στάδια και γενικότερα χώροι αναψυχής και άθλησης είναι διαθέσιμοι σε όλους δωρεάν, καλύπτοντας έτσι τις ανάγκες των οικογενειών με χαμηλότερα εισοδήματα.

* Διδάσκετε στο Πανεπιστήμιο «ψυχαγωγία και αθλητικό management». Τι ακριβώς είναι πραγματεύεται αυτό το αντικείμενο;

-Αυτός ο χώρος είναι ευρύς. Περιλαμβάνει αρκετά ερευνητικά πεδία όπως για παράδειγμα κοινωνιολογικά φαινόμενα του αθλητισμού, οικονομικές αναλύσεις αθλητικών διοργανώσεων, διαχείριση πάρκων και σταδίων. Το δικό μου ερευνητικό πεδίο σχετίζεται με τις επιδράσεις των αθλητικών διοργανώσεων στις πόλεις που είναι υπεύθυνες για την οργάνωση τους και την καλύτερη διαχείριση αυτών των επιδράσεων και κληρονομιάς.

* Είναι αλήθεια ότι στην Αμερική μόνο ο πρώτος έχει αξία και ο δεύτερος είναι τίποτα ή τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι;

-Όχι, ίσα-ίσα το αντίθετο. Θα έλεγα ότι σε γενικές γραμμές η προσπάθεια πάντα εκτιμάται ασχέτως του αποτελέσματος, αν και είναι ωραίο να είσαι πάντα πρώτος.

* Με ποιο τρόπο υποστηρίζουν εκεί τους επαγγελματίες αθλητές σε αθλήματα που δεν είναι τόσο δημοφιλή (π.χ. ακόντιο, άρση βαρών, ενόργανη κ.τλ.);

-Το σύστημα εδώ έχει τρια επίπεδα που δουλεύουν σε συνάρτηση: Στο Λύκειο οι μαθητές έχουν ομάδες που αποτελούνται από καλούς και όχι τόσο καλούς αθλητές. Οι καλοί αθλητές συμμετέχουν σε πρωταθλήματα εκτός πόλης (εδώ το λένε travel teams) και έτσι ανεβάζουν το αγωνιστικό επίπεδο. Σε αυτή τη φάση, υποστήριξη υπάρχει από την οικογένεια και κάποιες φορές από σπόνσορες. Μετά το Λύκειο για τους καλούς αθλητές υπάρχει ο κολεγιακός αθλητισμός που παρέχει υποτροφίες για σπουδές και αθλητισμό. Από αυτό τον χώρο και μετά, οι αθλητές μπορούν να προσληφθούν ως επαγγελματίες παίχτες/τριες.

* Τι οδηγεί έναν αθλητή στην κορυφή του κόσμου;

-Επειδή δεν είμαι προπονήτρια, δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά. Θα έλεγα όμως σκληρή δουλειά και πάθος για το σπορ.

* Ποιες συμβουλές θα δίνατε σε έναν αθλητή που θέλει να γίνει πρωταθλητής; Τι θα κερδίσει και τι θα χάσει;

- Θα έλεγα ότι δεν υπάρχουν κέρδη και απώλειες για τον πρωταθλητισμό όταν είναι μια απόφαση ευσυνείδητη.

* Το «αμερικάνικο όνειρο», είναι ακόμα ζωντανό;

- Η ΗΠΑ είναι μια χώρα που σου επιτρέπει να ανέβεις ψηλά όταν δουλεύεις σκληρά και με μεράκι. Άρα θα έλεγα ναι!

* Τι σας λείπει από την Ελλάδα όταν είστε στην Αμερική και τις σας λείπει από την Αμερική όταν είστε στην Ελλάδα;

- Όταν είμαι στην Αμερική μου λείπει η κοινωνική ζωή της Ελλάδος, και όταν είμαι στην Ελλάδα μου λείπει η οργανωμένη ροή της ζωής της Αμερικής.

* Τελευταία ερώτηση και … υποχρεωτική απάντηση. Κυρία Καπλανίδου, ποιο είναι το νόημα της ζωής;

-Το νόημα της ζωής έχει πολυδιάστατες έννοιες και αλλάζει σύμφωνα με τη φάση της ζωής που βρίσκεσαι. Για παράδειγμα πριν να κάνεις οικογένεια το νόημα της ζωής είναι να ανεβάσεις το επίπεδο γνώσεων, είτε μέσω σπουδών είτε κοινωνικά, να περνάς καλά με την παρέα σου, και να αναζητάς καινούργιες εμπειρίες. Όταν κάνεις οικογένεια, τότε το νόημα της ζωής αποτυπώνεται στα μάτια και χαμόγελα των παιδιών σου που ως καθρέφτης αντανακλούν τη δική σου ευτυχία. Πάνω από όλα όμως το νόημα της ζωής είναι να ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία με σεβασμό προς τον εαυτό σου και την κοινωνία.

* Σας ευχαριστώ πολύ

- Κι εγώ.