Ο γεννημένος στον γειτονικό Βόλο, Αργύρης Πανταζάρας, δεν ενοχλείται που ο κόσμος τον γνωρίζει όχι από τη θεατρική του πορεία αλλά από τη συμμετοχή του στις διαφημίσεις της μπίρας Amstel, και λέει πως κανένα βραβείο δεν κρατάει για πάντα. Συνεχώς, μέσα από σκληρή δουλειά και εξέλιξη πρέπει να αποδεικνύεις την αξία σου.

* Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνουν οι Βάκχες στο κοινό και ο ρόλος του Διονύσου που ενσαρκώνετε;

- Ως αφηγητής αναλαμβάνω τον ρόλο του Διονύσου, μέχρι αυτός να καταφέρει και να πολλαπλασιαστεί και να μοιραστεί η φωνή του σε ολόκληρο τον θίασο. Όλη η παράσταση είναι μια διαδικασία μύησης του Πενθέα, ενός Πενθέα που όλοι έχουμε μέσα μας, δηλαδή του ανθρώπου που αντιστέκεται. Είναι μια μάχη της λογικής έναντι του ενστίκτου, των νόμων της φύσης έναντι του ανθρώπου. Είναι ένας αγώνας με την οδύνη και το τίμημα της εξατομίκευσης του ανθρώπου, της αποκόλλησής μας από το ένα, από το όλον.

* Γιατί ασχοληθήκατε με την υποκριτική;

- Μετά το Λύκειο πήγα στη δραματική σχολή του ΔΗΠΕΘΕ Βόλου. Εκεί ήρθα σε επαφή με το θέατρο στην πράξη. Νωρίτερα παρακολουθούσα τα βήματα της αδερφής μου, που ήταν ήδη στην Αθήνα και ασκούσε το επάγγελμα της ηθοποιού. Όλα αυτά συντέλεσαν στο να δοκιμάσω και να δώσω εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο, χωρίς να ξέρω και να έχω αποφασίσει τι είναι αυτή η μορφή τέχνης ή το επάγγελμα για μένα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία άνοιξαν μπροστά μου νέοι δρόμοι αντίληψης. Βρήκα στη σκηνή αυτό που αναζητούσα, δηλαδή την ενοποίηση όλων των τεχνών, των αισθήσεων, τη συνεχόμενη μελέτη, τη συνεχόμενη αμφισβήτηση και κυρίως τη μελέτη της συμπεριφοράς των ανθρώπων.

* Παλαιότερα οι ηθοποιοί δεν φοιτούσαν σε σχολές. Αρκούσε το ταλέντο τους για να διαπρέψουν. Εσείς θεωρείτε απαραίτητη τη φοίτηση σε μια δραματική σχολή;

- Καμία σχολή από μόνη της δεν μπορεί να σε φτιάξει κάτι. Το ότι τελειώνεις ένα ωδείο δεν σε κάνει μουσικό, ούτε το ότι τελειώνεις την ιατρική σε κάνει γιατρό. Σε μια σχολή μαθαίνεις το αντικείμενο, μαθαίνεις τα βήματα - σωστά ή λάθος, αλλά η αναζήτηση και η εξέλιξη είναι προσωπική υπόθεση. Αυτό που έμαθα εγώ από τη σχολή δεν ήταν να παίζω ρόλους αλλά να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος και κατ’ επέκταση ηθό-ποιός. Άλλωστε, η δουλειά του ηθοποιού δεν είναι μόνο πάνω στη σκηνή και πίσω από τα κοστούμια.

* Παρά τη σύντομη καριέρα σας έχετε καταφέρει να συνεργαστείτε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού θεάτρου, όπως ο Βογιατζής και ο Μαρμαρινός και να κερδίσετε και τη μεγαλύτερη διάκριση για άνδρα ηθοποιό, το βραβείο Χορν. Πιστεύετε ότι το ταλέντο σας για το οποίο μιλούν οι κριτικοί είναι ο βασικός λόγος;

- Το ταλέντο είναι ένα μήνυμα που λειτουργεί ως κομμάτι αυτογνωσίας και χρησιμεύει στο να πας παρακάτω. Δεν αρκεί μόνο το ταλέντο, θέλει και δουλειά για να γίνουν θαύματα. Νιώθω τυχερός που έχω συναντηθεί και συνεργαστεί με ανθρώπους που θαυμάζω. Χαίρομαι που με εμπιστεύτηκαν και αφουγκράστηκαν αυτό που θέλω να μοιραστώ.

Σε ό,τι αφορά στο βραβείο, όπως λέει και ο κορυφαίος βιολιστής Λεωνίδας Καβάκος, το πιο δύσκολο κομμάτι έρχεται μετά τη βράβευση. Κι αυτό είναι να διατηρήσεις το επίπεδο στο οποίο έφτασες. Και ακόμα πιο δύσκολο είναι να συνεχίσεις να εξελίσσεσαι. Τα βραβεία, λοιπόν, είναι μια ενθάρρυνση και αφορούν σε μια συγκεκριμένη στιγμή της καριέρας σου. Δεν μονιμοποιούν το επίπεδό σου για πάντα.

* Στη σημερινή εποχή ποιος πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος του πολιτισμού και της τέχνης που υπηρετείτε στην κοινωνία;

- Για μένα ο πολιτισμός παίζει τον ρόλο της ενοποίησης. Ο πολιτισμός οφείλει να παίζει τον ρόλο του συναγερμού. Το θέατρο είναι ένα κάλεσμα, μια γιορτή ενώπιον θεατών ή μια κραυγή.

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Οι «Βάκχες» του Ευριπίδη παρουσιάζονται σήμερα Τετάρτη και αύριο Πέμπτη στο Β’ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας. Ώρα έναρξης: 9.15 το βράδυ. Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό -Ταμείο: 15 ευρώ, Προπώληση-Ομαδικό(10 άτομα και άνω): 12 ευρώ, Παιδικό-Φοιτητικό-Ανέργων-Άνω 65 ετών: 10 ευρώ. Θα ισχύσουν τα εισιτήρια ΟΓΑ. Η Προπώληση γίνεται από τα γραφεία του «Θεσσαλικού Θεάτρου» (10 π.μ. με 2 μ.μ.). Μύλος Παππά, 2ος όροφος, τηλ.: 2410 – 533417.

Συνέντευξη: Παναγιώτα Φούντα