Αυτά υποστηρίζει, μιλώντας για πρώτη φορά στην «ΕτΔ», αμέσως μετά τα γεγονότα που τον οδήγησαν εκτός ΑΝΕΛ, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βασίλης Κόκκαλης, ενώ για το αν έπραξε σωστά, αναφέρει πως «όλοι μας θα κριθούμε από τους πολίτες και από τον ιστορικό του μέλλοντος. Σίγουρα πάντως δεν κοίταξα το πρόσκαιρο μικροπολιτικό συμφέρον μου».

Αναφορικά με τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ Πάνο Καμμένο, ο οποίος πολλές φορές τον έχει κατηγορήσει για «προδοσία», ο Λαρισαίος κυβερνητικός παράγοντας κρατά χαμηλούς τόνους. Αφενός τον χαρακτηρίζει «καλό υπουργό Εθνικής Άμυνας που έδωσε τις μάχες του, αλλά προσπάθησε να πατήσει ταυτόχρονα σε πολλές βάρκες», αφετέρου αφήνει αιχμές, λέγοντας πως «κινείται περισσότερο υπολογίζοντας την προσωπική του στρατηγική, παρά τους Ανεξάρτητους Έλληνες».

Όσον αφορά στο πολιτικό του μέλλον, ο Β. Κόκκαλης υποστηρίζει πως «δεν το σκέφτομαι, γιατί πολύ απλά δεν υπήρξα ποτέ επαγγελματίας της πολιτικής ή κληρονόμος πολιτικού τζακιού. Ήμουν και σαφώς θα ξαναγίνω κάποια στιγμή μάχιμος δικηγόρος. Οι κατάλληλες αποφάσεις θα παρθούν στην κατάλληλη συγκυρία».

Ταυτόχρονα στέλνει και μήνυμα στους αγρότες που αυτήν την περίοδο βρίσκονται στους δρόμους, υπενθυμίζοντάς τους ότι «γνωρίζουν πως όσες φορές με χρειάστηκαν βρήκαν πάντα την πόρτα μου ανοιχτή ή ο ίδιος έσπευσα σ' αυτούς», προσθέτοντας σχετικές κυβερνητικές πρωτοβουλίες που έλαβε.

* Κύριε Κόκκαλη, γιατί επιλέξατε να δώσετε ψήφο εμπιστοσύνης σ' αυτή την κυβέρνηση, ενώ καταψηφίσατε τη Συμφωνία των Πρεσπών και γιατί ανεξαρτητοποιηθήκατε από τους Ανεξάρτητους Έλληνες;

- Κατ' αρχάς θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω από το δεύτερο, από την απόφασή μου δηλαδή να θέσω εαυτόν εκτός του κινήματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Θέλω να θυμίσω πως υπήρξα από τα στελέχη, τα οποία από την πρώτη στιγμή ασπάστηκαν το όραμα και την ιδεολογική πλατφόρμα πάνω στην οποία κτίστηκε αυτό το αυθόρμητο κίνημα. Υπηρέτησα πιστά αυτή την ιδεολογία μέχρι τέλους, όπως ακριβώς υπηρέτησα και τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ Πάνο Καμμένο, ακόμη και σε στιγμές που ο προβληματισμός για τις επιλογές του ήταν έντονος στις τάξεις του κινήματος. Σε όλα τα ποτήρια όμως υπάρχει μία σταγόνα που τα ξεχειλίζει κι αυτή, στη δική μου περίπτωση, ήταν το γεγονός πως οι διαρκείς αναθεωρήσεις της στάσης του κ. Καμμένου άφηναν έντονα την εντύπωση πως κινείται περισσότερο υπολογίζοντας την προσωπική του στρατηγική, παρά τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Σ' αυτές τις διαμορφωθείσες συνθήκες, αντιλαμβάνεστε πως δεν είχα, δεν έχω και ούτε πρόκειται να έχω στο μέλλον καμία θέση. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα μπορούσαν να μετεξελιχθούν σε ένα μοντέρνο κεντρώο - κεντροδεξιό κόμμα, με ισχυρό λαϊκό και κοινωνικό πρόσημο, κατά τις επιταγές των καιρών που ζητούν συγκλίσεις και ομοθυμία από το πολιτικό σύστημα.

Σε κάθε περίπτωση όμως εξακολουθώ να πιστεύω πως ο Πάνος Καμμένος ήταν ένας καλός υπουργός Εθνικής Άμυνας που έδωσε τις μάχες του, αλλά προσπάθησε να πατήσει ταυτόχρονα σε πολλές βάρκες.

Η ψήφος εμπιστοσύνης δόθηκε σ' αυτή την κυβέρνηση γιατί νομίζω θα ήταν τουλάχιστον ανέντιμο πολιτικά και ηθικά να καταψηφίσω κάτι, του οποίου μέχρι χθες ήμουν τμήμα του και έδινα μαζί του την καθημερινή μάχη για τη χώρα. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Ξέρετε ότι διαφωνούσα με τη συμφωνία των Πρεσπών, την οποία και καταψήφισα κάνοντας πράξη όλα όσα έλεγα εδώ και πολλούς μήνες. Ωστόσο, ήταν γνωστό τοις πάσι πως αυτή η Συμφωνία θα περνούσε από τη Βουλή, δεδομένης της δημόσιας τοποθέτησης της πλειοψηφίας των βουλευτών του Ποταμιού. Οι επιλογές μου λοιπόν ήταν δύο: Ή να κοιτάξω το πρόσκαιρο μικροπολιτικό συμφέρον μου, παραιτούμενος και εισπράττοντας τα εύσημα μέρους της κοινής γνώμης, ή να παραμείνω σ' αυτή την κυβέρνηση και να προσπαθήσω μέχρι την τελευταία στιγμή να ολοκληρώσω το κυβερνητικό έργο που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος. Μπορεί τα όσα λέω αυτή τη στιγμή να φαντάζουν σε κάποιους ως "ξύλινος πολιτικός λόγος", αλλά για εκείνους που γνωρίζουν τι έργο έχει παραχθεί τα τελευταία δύο χρόνια στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, είναι απολύτως σαφές πως έπρεπε να μείνω. Υπομονή λοιπόν μέχρι τη στιγμή που όλοι μας θα κριθούμε από τους πολίτες και από τον ιστορικό του μέλλοντος...

* Οι αγρότες έχουν ξεκινήσει εδώ και μερικές ημέρες αγροτικές κινητοποιήσεις. Τι έχετε να τους πείτε;

- Σέβομαι και τιμώ τον αγώνα κάθε Έλληνα πολίτη για ένα καλύτερο μέλλον. Σίγουρα δεν γίνεται να συμφωνούμε με όλους, όμως αν για κάτι δεν μπορώ να κατηγορηθώ είναι για μεροληψία με πολιτικά ή προσωπικά κίνητρα. Οι αγρότες που βρίσκονται στους δρόμους αυτή τη στιγμή, ειδικά οι αγρότες από την περιοχή της Λάρισας και της Θεσσαλίας, γνωρίζουν πως όσες φορές με χρειάστηκαν βρήκαν πάντα την πόρτα μου ανοιχτή ή ο ίδιος έσπευσα σ' αυτούς. Σ' αυτό το πλαίσιο της ανιδιοτελούς συνεργασίας έχουμε ήδη λύσει πολλά προβλήματα. Αναφέρω χαρακτηριστικά μερικά στα οποία είχα προσωπική συμβολή, όπως τα "κόκκινα" αγροτικά δάνεια για μία μεγάλη μερίδα αγροτών, οι ρυθμίσεις για χρέη προς δημόσιους φορείς, οι ενεργειακές αγροτικές κοινότητες που είναι το μεγάλο βήμα για τη μείωση του κόστους παραγωγής, αλλά και η θέσπιση του ακατάσχετου των αγροτικών επιδοτήσεων.

Σαφώς και η λίστα με τα προβλήματα είναι μακρά και είναι αδύνατο να διευθετηθούν σε μία θητεία και μάλιστα υπό τη μέγγενη των μνημονίων, όλα εκείνα που δεν λύθηκαν τόσες δεκαετίες τώρα, στον καιρό των "παχιών αγελάδων". Έχουμε μπροστά μας όμως πολλές προκλήσεις και θεωρώ πως πλέον, χωρίς τη σκληρή επιτροπεία του μνημονίου, θα κάνουμε περισσότερα βήματα προόδου για την εξυγίανση του πρωτογενούς τομέα.

* Ποιο είναι το πολιτικό μέλλον του Βασίλη Κόκκαλη μετά την αποχώρησή του από τους Ανεξάρτητους Έλληνες;

- Αν κάτι σκέφτομαι λιγότερο αυτό το διάστημα, αυτό σίγουρα είναι το πολιτικό μου μέλλον, όπως αναφέρετε. Και δεν το σκέφτομαι γιατί πολύ απλά δεν υπήρξα ποτέ επαγγελματίας της πολιτικής ή κληρονόμος πολιτικού τζακιού. Ήμουν και σαφώς θα ξαναγίνω κάποια στιγμή μάχιμος δικηγόρος. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να ολοκληρώσω κατά το μέγιστο δυνατό, το έργο μου στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο για έναν πολιτικό κατά την άποψή μου, από την παρακαταθήκη που μπορεί να αφήσει στους επόμενους και δεν υπάρχει επίσης μεγαλύτερη αρετή για έναν πολιτικό, από το να γνωρίζει πως δεν μπορεί να εξουσιάζει για πάντα κι ότι κάποια στιγμή οφείλει να παραδώσει τη σκυτάλη στο μέλλον. Δεν υπάρχει κανένας λόγος βιασύνης. Οι κατάλληλες αποφάσεις θα παρθούν στην κατάλληλη συγκυρία.

Συνέντευξη στον Γιώργο Ρούστα