*Η λέξη «Onirama» τι σημαίνει;
Θοδωρής Μαραντίνης: Αρχικά το γκρουπ μας ονομαζόταν “Mixing Up The Medicine” απο τα διάφορα ήδη μουσικής που είχαμε στο ρεπερτόριό μας.
Στο νέο ξεκίνημα στους μουσικούς δρόμους του συγκροτήματος, θέλαμε να συσχετίσουμε τη νέα προσπάθεια και τα καινούργια σχέδιά μας, με τη φράση “Τα όνειρά μας”, έτσι, με μια μικρή παραλλαγή, ονομάσαμε το συγκρότημα... Onirama!
*Είστε ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά συγκροτήματα. Νιώθετε ότι έχετε κάνει τα όνειρά σας πραγματικότητα;
Θοδωρής Μαραντίνης: Αν μας ρωτούσες πριν απο 19 χρόνια αν περιμέναμε όλο αυτό θα σε κοιτούσαμε σαν τρελό. Όμως συνεχίζουμε να περνάμε καλά όπως την πρώτη ημέρα και αυτό μας δίνει δύναμη να θέτουμε συνέχεια νέους ψηλότερους στόχους.
Χρήστος Τρεσίντσης: Σε μεγάλο βαθμό ναι, τα καταφέραμε, αλλά η μουσική δεν έχει όρια και μας αρέσει να πειραματιζόμαστε με τον ήχο μας.
Αλεξ Παπακωνσταντίνου: Sky is the limit!
*Η μοίρα των συγκροτημάτων εν πολλοίς είναι να… διαλύονται. Σ’ εσάς ποια είναι η «μυστική» συγκολλητική ουσία που σας κρατάει ενωμένους όλα αυτά τα χρόνια;
Δημήτρης Κοκονίδης: Δεν είναι καθόλου δύσκολο όσο περνάς καλά. Έχεις δεθεί με τους άλλους πλέον. Είμαστε πολύ καλοί φίλοι και μας βγαίνει μια χαρά. Με το χρόνο δένεσαι όλο και περισσότερο και μουσικά. Υπάρχουν εντάσεις, αλλά είναι μουσικές διαφωνίες. Η παρέα, όσο περνά ο καιρός, γίνεται όλο και πιο δυνατή. Είμαστε σαν μια δεύτερη οικογένεια, κάνουμε μεταξύ μας παρέα.
Θοδωρής Μαραντίνης: Πέρα από την ισχυρή φιλία, βοήθησε και το γεγονός πως με έναν ασυνείδητο σχεδόν τρόπο ο καθένας πήρε ένα διακριτό ρόλο στην μπάντα. Αυτό μας χάρισε ασφάλεια και ελευθερία. Επικοινωνούμε, υπάρχουν όμως και τριβές. Έχουμε μαλώσει και ο καθένας από εμάς έχει κάνει πίσω. Ποτέ κανείς μας, όμως, δεν ξεπέρασε τη γραμμή του εγωισμού ή της καταπίεσης.
Χρήστος Τρεσίντσης: Αυτή είναι η ουσία της μπάντας. Πρώτα γίναμε καλή παρέα και μετά ήρθαν όλα τα άλλα: Η μουσική, οι εμφανίσεις, τα συμβόλαια. Τα θεμέλια ήταν γερά. Έχουμε γίνει οικογένεια.
*Και το μυστικό της επιτυχίας σας ποιο είναι;
Θοδωρής Μαραντίνης: Είναι δύσκολο να μπορέσουμε να το πούμε εμείς αυτό. Εμείς προσπαθούμε να έχουμε συχνή και άμεση επαφή με τους ανθρώπους που μας στηρίζουν, με τους θαυμαστές μας. Γι’ αυτό και παίζουμε πολύ συχνά και πολλές φορές τροφοδοτούμαστε από αυτούς σε επίπεδο ενέργειας αλλά και σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Δηλαδή, τι αρέσει και τι όχι στο κοινό. Προσπαθούμε να είμαστε πάντα δραστήριοι και ανήσυχοι. Μέσα από τα τραγούδια μας προσπαθούμε να αγγίξουμε τον κόσμο και τα προβλήματά του. Να τους δώσουμε χαρά και να τους κάνουμε να ξεχαστούν για λίγο από τις σκοτούρες της καθημερινότητας.
*Θα παίξετε σε ένα εκπαιδευτήριο... Ησασταν καλοί μαθητές ή σας ένοιαζε μόνο η μουσική;
Θοδωρής Μαραντίνης: Διαβάζαμε κανονικά σαν μαθητές. Η ιδέα για το γκρουπ προέκυψε πολύ αργότερα όταν ήμασταν στο στρατό. Και αρχικά εργαζόμασταν όλοι σε πρωινές δουλειές μέχρι να έρθει η επιτυχία και να αφοσιωθούμε αποκλειστικά στους Onirama.
Γιώργος Κοκονίδης: Καλά δε διαβάζαμε όλοι το ίδιο... Εγώ τα πήγαινα πολύ καλύτερα απο τον αδερφό μου στο σχολείο!
Δημήτρης Κοκονίδης: (γέλια)
*Είστε ροκ, είστε ποπ, είστε ποπ-ροκ ή όλα αυτά είναι απλώς ταμπέλες;
Γιώργος Κοκονίδης: Οι Onirama είναι ποπ με ροκ πινελιές, αλλά ποπ όπως την εννοούν στο εξωτερικό. Όταν πρωτοβγήκαμε, είχαμε διαφορετικό στυλ. Το ροκ ήταν μια υπόθεση πιο underground τότε στην Ελλάδα. Εμείς το κάναμε να είναι mainstream, δηλαδή ο τρόπος που παίζαμε, ο τρόπος που το πλασάραμε, αφορούσε στους πάντες, ενώ το ροκ στην Ελλάδα ήταν μια υπόθεση πιο περιθωριακή. Εμείς το αποβάλαμε αυτό και το κάναμε για όλους.
*Και τι θα ακούσουμε σήμερα;
Αλεξ Παπακωνσταντίνου: Τα τραγούδια θα είναι πολύ «ανεβαστικά» και διασκεδαστικά. Θα πούμε δικά μας τραγούδια αλλά και επιλεγμένες διασκευές. Το ρεπερτόριό μας το προσαρμόζουμε κάθε φορά ανάλογα με τον χώρο και με την ατμόσφαιρα της κάθε συναυλίας.
