Στις 17 Νοεμβρίου 1900, ο τελευταίος κατέβαλε το παραπάνω ποσό στο Δημόσιο Ταμείο Λαρίσης και την ίδια ημέρα συντάχθηκε ο τίτλος κυριότητας [1]. Το υπόλοιπο χρέος των 2.951,48 δρχ. (από το συνολικό των 10.351,48 δρχ.), ανέλαβε να το διευθετήσει ο Αναστάσιος Ζαρμάνης ο οποίος κατέβαλε άμεσα 400 δρχ. στον Αρσένιο Τσουλάκη (πληρεξούσιο και κληρονόμο της Δέσποινας Αλεβίζου Αστερίου) και τα υπόλοιπα (2.551,48 δρχ.) τα εξόφλησε μέχρι το τέλος του 1901 [2]. Τι απέγιναν όμως τα άλλα παιδιά του Σωκράτη Ποδάρα (εκτός της Βασιλικής για την οποία έχουμε ήδη αναφερθεί);
Ο Νικόλαος Ποδάρας (γενν. 1874), ασχολήθηκε μετά από το 1900 με την εκμετάλλευση κτημάτων στην περιοχή της Γιάννουλης (Κιόσκι). Το 1904 διορίσθηκε διευθυντής των πολιτικών φυλακών της Λάρισας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1911 [3]. Δεν ήταν λίγες οι φορές που το προαναφερθέν διάστημα, διορίσθηκε από τα δικαστήρια ως εμπειρογνώμων εκτιμητής της κτηματικής περιουσίας διαφόρων ιδιωτών [4]. Νυμφεύθηκε τη Ζωή, θυγατέρα του Περικλή Ραουζή με την οποία διαζεύχθηκε το 1906 [5], ενώ αργότερα νυμφεύθηκε (δεύτερος γάμος) τη Σταματούλα Μαρκατά με την οποία απέκτησε δύο θυγατέρες: τη Μαρίκα (παντρεύτηκε τον Αναστάσιο Β. Ρωμανόπουλο) και τη Χριστίνα (παντρεύτηκε τον Ανδρέα Β. Χριστιανό). Ο Νικόλαος Ποδάρας απεβίωσε πριν από το 1940.
Ο Χρήστος Ποδάρας (γενν. 1877) εγκαταστάθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1900 στην Κοιλάδα Λαρίσης [6], όπου ασχολήθηκε με τη διαχείριση αγροκτημάτων. Ήταν πολύ αγαπητός στους κατοίκους με αποτέλεσμα στις δημοτικές εκλογές του 1914 να εκλεγεί πρόεδρος της κοινότητας. Νυμφεύθηκε την Κωνσταντινιά Παπασίκα από το Κουρτίκι (σημ. Μεταμόρφωση) του Παλαμά Καρδίτσας και απέκτησαν έξι παιδιά: την Πολυξένη (παντρεύτηκε τον Παρασκευά Παπαϊωάννου από την Κοιλάδα), την Ελένη (παντρεύτηκε τον Χρήστο Αναστασόπουλο), τον Σωκράτη (νυμφεύθηκε τη Γεωργία Πατσά από την Τερψιθέα Λαρίσης), τον Νικόλαο (απεβίωσε σε ηλικία 20 ετών), τον Ζαφείρη (υπηρετώντας τη θητεία του, σκοτώθηκε σε ηλικία 22 ετών στις επιχειρήσεις του Γράμμου) και τον Κωνσταντίνο (νυμφεύθηκε την Ευαγγελία Σταμουλάκη από την Κοιλάδα). Ο Χρήστος Ποδάρας απεβίωσε στα μέσα της δεκαετίας 1940-1950.
Ο Σπυρίδων (Σπύρος) Ποδάρας νυμφεύθηκε τη Σοφία Ντέκου από τη Λαμία. Απεβίωσε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 σε ηλικία 80 ετών, ενώ η σύζυγός του σε ηλικία 74 ετών. Και οι δύο ενταφιάστηκαν στο Παλαιό Νεκροταφείο της Λάρισας. Απέκτησαν δύο παιδιά: τον Σωκράτη και τον Κωνσταντίνο. Ο Σωκράτης (1930-2008) νυμφεύθηκε την Ελένη (Νινέττα) Πράσσα (1933-2014), θυγατέρα του αυτοκινητιστή και αντιπροσώπου της Mercedes στη Λάρισα Ευάγγελου Πράσσα (†1958) από το Ζάρκο και απέκτησαν τον Σπύρο (γενν. 1961). Ο Σωκράτης με τη σύζυγό του και το παιδί τους εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Αθήνα το 1965. Ο Κωνσταντίνος νυμφεύθηκε την Αλεξάνδρα (Αλέκα) Μαυρομμάτη και απέκτησαν δύο παιδιά: τον Σπύρο και τη Σοφία.
Η Αγλαΐα Ποδάρα παντρεύτηκε τον κτηματία Πέτρο Σουλτούκη. Ο τελευταίος είχε νυμφευθεί το 1909 (πρώτος γάμος) τη Βασιλική Τρικκαλινού [7] (απεβίωσε σε νεαρή ηλικία) με την οποία είχε αποκτήσει μία θυγατέρα: τη Σοφία. Η Αγλαΐα Ποδάρα (μετά από τον γάμο της με τον Πέτρο Σουλτούκη) προέβη σε πράξη υιοθεσίας της μικρής Σοφίας, η οποία όταν ενηλικιώθηκε παντρεύτηκε τον Ζήση Ζέικο. Τέλος, ο Βασίλειος Ποδάρας νυμφεύθηκε την Καλλιρρόη Τρικκαλινού (αδελφή της Βασιλικής), με την οποία όμως δεν απέκτησαν απογόνους.
Όπως είχαμε αναφέρει (Α’ μέρος), ο Σωκράτης Ποδάρας είχε έναν αδελφό, τον Αθανάσιο, για τον οποίο γνωρίζαμε μόνον ότι απεβίωσε το 1905. Μετά από τα νέα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, ο Αθανάσιος Ν. Ποδάρας νυμφεύθηκε την Αγλαΐα, θυγατέρα της Ζωής και του Γεωργίου Κροπίδη και απέκτησαν τρεις θυγατέρες: την Κλεοπάτρα, τη Ζωή και την Ευρυδίκη. Η Κλεοπάτρα Α. Ποδάρα αρραβωνιάστηκε στη Λάρισα (Ιούλιος 1901) τον εργολάβο δημοσίων έργων Ιωάννη Καλλιάδη τον οποίο παντρεύτηκε τα Χριστούγεννα του ιδίου έτους, με ανάδοχο (κουμπάρο) τον δικηγόρο και μετέπειτα βουλευτή Στέφανο Κ. Αναστασιάδη [8]. Η Ζωή Α. Ποδάρα παντρεύτηκε τον Ευθύμιο Αγγελάκη από την Ανάβρα Αγυιάς και απέκτησαν πέντε παιδιά: τον Σταύρο (απεβίωσε σε νηπιακή ηλικία), τον Νικόλαο, τον Αλέξανδρο, τον Αθανάσιο και την Αγλαΐα. Η Ευρυδίκη Α. Ποδάρα (γεννήθηκε στη Λάρισα το 1886), παντρεύτηκε τον Κλεάνθη Βαγενά. Το Ιούνιο του 1914 μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έφθασαν στο Ellis Island με το ατμόπλοιο «Saxonia» προερχόμενοι από την Πάτρα. Εγκαταστάθηκαν στην πόλη Davenport της Αϊόβα όπου το 1920 η Ευρυδίκη απεβίωσε σε ηλικία 34 ετών. Μετά από χρόνια επέστρεψε στην Ελλάδα και ο χήρος σύζυγός της. * Εκφράζονται θερμές ευχαριστίες στις κυρίες Μαρία Καρυώτου, Αίγλη και Πολυξένη Ζέικου, Αναστασία Κροπίδου-Δελφού καθώς και στους κυρίους Ζαφείρη Σ. Ποδάρα, Βασίλειο Ρωμανόπουλο, Βασίλειο Αναστασόπουλο και Σπύρο Σ. Ποδάρα για την παραχώρηση αρχειακού και φωτογραφικού υλικού.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχεία Νομού Λάρισας (ΓΑΚ/ΑΝΛ), Συμβολαιογραφικό Αρχείο Ανδρέα Ροδόπουλου, φκ. 083, αρ. 30728 (17 Νοεμβρίου 1900).
[2]. Αρχείο Ροδόπουλου, φκ. 084, αρ. 30992 (21 Δεκεμβρίου 1900).
[3]. Μικρά (Λάρισα), φ. 19/525 (30 Νοεμβρίου 1911)
[4]. ΓΑΚ/ΑΝΛ, Συμβολαιογραφικό Αρχείο Αγαθάγγελου Ιωαννίδη, φ. 068, αρ. 24504 (21 Απριλίου 1900).
[5]. Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 835 (23 Απριλίου 1906).
[6]. Το 1909 και το 1913 εγκαταστάθηκαν στο χωριό πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία.
[7]. Μικρά (Λάρισα). φ. 31/433 (24 Δεκεμβρίου 1909) και Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 991 (3 Μαΐου 1909).
[8]. Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 585 (15 Ιουλίου 1901) και φ. 609 (1 Ιανουαρίου 1902).

Από τον Αλέξανδρο Χ. Γρηγορίου