Αφετηρία τους η ιστορική Leuven (Λέουφεν). Πόλη κτισμένη τον 9ο αιώνα, εκατό χιλιάδων κατοίκων σήμερα, με το Καθολικό της Πανεπιστήμιο να είναι το μεγαλύτερο και παλαιότερο των Κάτω Χωρών, ενώ αποτελεί και έδρα της μεγαλύτερης εταιρείας ζυθοποιίας στον κόσμο, της Stella Artois InBev.
Οι δυο τους, με την ολοκλήρωση των πανεπιστημιακών τους σπουδών, αποφάσισαν να ανακαλύψουν τον κόσμο. Δύο μήνες άσκησης και προετοιμασίας, δεκάξι ποδηλασίας ως την Κίνα συν δύο μήνες ακόμη για την επιστροφή τους από το Πεκίνο ως τη Leuven χρησιμοποιώντας πρώτα τον Υπερμογγολικό και κατόπιν τον Υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο ως τη Μόσχα, κι από ‘κει πάλι ποδηλατώντας ως την πατρίδα τους, το Βέλγιο. «Μάλλον είμαστε λίγο τρελοί» λένε. «Το ταξίδι μας φιλόδοξο και τολμηρό. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι συναρπαστικό κι ελπίζουμε να μάθουμε πολλά πράγματα για τον κόσμο και τον εαυτό μας κατά τη διάρκειά του».
Το Σαββατοκύριακο ο μακρύς τους δρόμος πέρασε από την Αγιά. Λίγο έξω από το Γερακάρι, κι ενώ στέκονταν στην άκρη του οδοστρώματος συζητώντας το σχέδιο του βραδινού τους ύπνου, τους πλησίασε από ενδιαφέρον, τυχαία περνώντας από ‘κει με το αυτοκίνητό του, ο Αγιώτης απόστρατος αξιωματικός της Αεροπορίας Σταύρος Σκάρπος. Προσφέρθηκε να τους παράσχει στέγη για να περάσουν τη νύχτα, εκείνοι με χαρά δέχτηκαν κι αντί για ένα σύντομο πέρασμα από την Αγιά έμειναν δύο 24ωρα όπου τη φιλοξενία τους στην πορεία ανέλαβε ο επίσης απόστρατος αεροπόρος Γρηγόρης Καλαγιάς, μια φιλοξενία που περιελάμβανε ξενάγηση στο εργαστήριό του κατασκευής ψηφιδωτών, γεύμα με φρέσκα ψάρια του Αγιοκάμπου, περιήγηση, αλλά και δείπνο με μεγάλη παρέα, τοπικές λιχουδιές, κρασί, τραγούδι και χορό.
«Μερικοί άνθρωποι είναι τόσο φιλικοί και φιλόξενοι που δύσκολα το πιστεύεις» έγραψαν στην προσωπική τους σελίδα στο facebook αναχωρώντας τη Δευτέρα από τα παράλια της Αγιάς για να κινηθούν μέσω Πλαταμώνα και Κατερίνης προς τη Θεσσαλονίκη. «Είμαστε για πάντα ευγνώμονες για όλα όσα έκαναν ο Σταύρος, ο Γρηγόρης και οι φίλοι τους για εμάς. Τους αξίζει μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές μας και τους αφήσαμε με ζεστά και χαρούμενα συναισθήματα».
Η Katrien κι ο Kobe υπολογίζουν ότι θα διανύσουν είκοσι χιλιάδες χιλιόμετρα διασχίζοντας περισσότερα από τριάντα κράτη. Θα πάρουν αεροπλάνο μόνο μία φορά για μια σύντομη πτήση στην πορεία τους προς την Κίνα και τρένο για να περάσουν από τη Σιβηρία επιστρέφοντας στην Ευρώπη. Χρησιμοποιούν δύο νέα ποδήλατα. Ένα TX400 κι ένα TX800, ανθεκτικά, κατάλληλα για ένα τόσο μεγάλο και δύσκολο ταξίδι που είναι σε θέση να μεταφέρουν και πολλά πράγματα, ρούχα δηλαδή, νερό και εξοπλισμό κάμπινγκ. Τα πράγματα της Katrien ζυγίζουν 23,5 κιλά, του Kobe 29,2 και σε συνδυασμό με το βάρος του ποδηλάτου τους θα πρέπει να πιέζουν με τα πόδια τους ένα συνολικό βάρος 40 και πλέον κιλών.
Κοιμούνται κυρίως σε σκηνή. Αν οι καιρικές συνθήκες είναι πολύ κακές επιλέγουν ξενώνες, ενώ κάποιες φορές, όπως στην Αγιά, δέχονται την αγάπη και τη φιλοξενία ντόπιων των περιοχών που επισκέπτονται. Ως σήμερα έχουν περάσει από Λουξεμβούργο, Γαλλία, Γερμανία, Αυστρία, Ουγγαρία, Σλοβενία, Κροατία, Μαυροβούνιο και Αλβανία. Μετά τη χώρα μας θα περάσουν από την Τουρκία, τη Γεωργία, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, θα παρακάμψουν το Ιράν λόγω των τελευταίων γεγονότων, θα περάσουν στο Τουρκμενιστάν, στο Ουζμπεκιστάν και από το Τατζικιστάν θα πάνε με αεροπλάνο στην Ινδία, στο Νέο Δελχί. Από εκεί στο Νεπάλ, στο Βασίλειο του Μπουτάν, στο Μπαγκλαντές, στη Μιανμάρ, στο Λάος, στην Ταϋλάνδη, στην Καμπότζη, στο Βιετνάμ και θα καταλήξουν στην Κίνα. Στην επιστροφή, από το Πεκίνο θα περάσουν τη Μογγολία με τον Υπερμογγολικό σιδηρόδρομο, τη Σιβηρία με τον Υπερσιβηρικό και θα φτάσουν καλώς εχόντων των πραγμάτων στη Μόσχα απ’ όπου θα γυρίσουν στο Βέλγιο ξανά ποδηλατώντας μέσω Λετονίας, Λιθουανίας, Πολωνίας και Γερμανίας.
Στη σελίδα τους στο facebook, οι δύο σύγχρονοι αυτοί Μάρκο Πόλο σημειώνουν: «Το να αποχαιρετήσουμε τους υπέροχους φίλους μας και τις οικογένειές μας στο Βέλγιο και να φύγουμε με τα ποδήλατά μας για ένα τόσο μακρινό και δύσκολο ταξίδι δεν ήταν εύκολο. Δεν νιώθουμε ότι μπορούμε να κατανοήσουμε το μέγεθος του εγχειρήματος, αλλά ίσως δεν χρειάζεται. Απλά θα δούμε πώς θα πάνε τα πράγματα μέρα με τη μέρα και θα το διασκεδάσουμε!».
Καλή τύχη Katrien και Kobe...